İstanbul

isatnbulu almak için herşeyi göze alan fatih sultanın görüşünden başka bir görüşüm olamaz

istanbul çok güzel bir şehir amma şu dışarıdan gelen magandalar perişan ettiler canım şehirin.be kocamustafapaşalıyım malum FATİH e bağlı fatih sultan mehmetin kemikleri sızlıyordur bu piçlerin yüzünden baksanıza sizin sitenize bile bulaşmışlar

istanbul süper bir şehir çirkin olan içindeki insanlar FATİH SULTAN MEHMET HAN gerçekten hakkını bize helal etsin ayrıca sitete de çok başarılı olmuş

istanbul büyük ama derin derin ama tehlikeli bir koy

Nerede o eski İstanbul Şimdi Büyük Mardin oldu diyorlar..ben 3 yıl (1964-1966) yaşadıgım bu şehre acıyorum gözlerim acık.

Aşağıdaki yazı alıntıdır; Türklerin İslam’a girşiyle birlikte Türk kültüründe çok büyük değişimler yaşanmaya başlamıştır. Kültürün en önemli öğesi ve taşıyıcısı olan dildeki değişimler ise bu değişimlerin en bariz olanlarındandır. İslamlaşmadan kısa bir süre sonra Türkler, Arap alfabesini kullanmaya başlamışlardır. Uygur ve Gök Türk alfabeleri terkedilmiştir. Arap alfabesiyle birlikte Türk diline öncelikle dinsel alanda olmak üzere pek çok Arapça ve Farsça sözcük girmeye başlamıştır. Zamanla Türk dili tanınamayacak dereceye gelmiş, Arap ve Fars diline ait söz ve dilbilgisi kurallarıyla boğulmuştur. Özellikle Arap dilinin kutsal, tanrısal bir dil olduğu teması bağnaz din bilginleri tarafından işlenmiş, bu bağlamda bir sürü uydurma hadislerle, bu kültürel cinayete İslam’ın peygamberi Hazreti Muhammed de ortak edilmek istenmiştir. Peygambere mal edilen hadislerle cennet dilinin Arapça olduğu, Allah’ın son kutsal kitabını Arap dilinde indirmek suretiyle Arap diline kutsiyet verdiği fikri Türkler arasında yayılmaya başlamıştır. Dolayısıyla İslamlaşma adı altında tam bir Arap ırkçılığı yayılmış ve bunun tabii bir yansıması olarak da Arap kültür emperyalizmi yaşanmıştır. Bu süreçte Gazneliler Devleti, Seçuklu İmparatorluğu, Anadolu Selçuklu Devleti vb. Türklerce kurulan kimi devletlerin resmi dil olarak Arapça ve Farsçayı kullandıkları malumdur. Dolayısıyla Türk dilinin devlet erkinden dışlandığı, aşağılandığı hazin bir dönem Türklüğün kaderi haline gelmiştir. ( İranlı yazar ve bir dönem Türkiye’de kültür ateşeliği yapan Muhammed Emin Riyahi, “Osmanlı Topraklarında Fars Dili ve Edebiyatı” adında bir kitap kaleme almış, Seçukluların kültürel anlamda Fars olduklarını, dolayısıyla kurdukları devletin Fars devleti sayılması gerektiğini ileri sürmüştür. Ayrıca kitapta Osmanlı padişahlarının önemli bir kısmının ve diğer elitlerin Farsça hayranı olduklarından, Farsça şiirlerle dolu divanları bulunduğundan övgüyle bahsedilmektedir. Sözkonusu kitap, İnsan Yayınları tarafından, Mehmet Kanar’ın çevirisiyle 1995 yılında yayımlanmıştır. ) Egemen Sünni İslam anlayışını benimseyen Türk seçkinlerinin bu dönemde halklarına iyice yabancılaştıkları; Türk isimlerini bırakıp Arap ve Fars isimleri aldıkları, Türklüğü ve Türkçeyi hakir gördükleri bilinmektedir. Ancak bu ağır zulüm karşısında ayağa kalkıp Türk dilini ve Türklüğün öz saygısını korumaya çalışan Türk bilginleri, Türk ozanları da tarih sahnesine çıkmaya başlamıştır. Ahmet Yesevi, Kaşgarlı Mahmud, Edip Ahmet Yükneki, Yusuf Has Hacib, Ali Şir Nevai vb. Türk bilgin ve uluları yarattıları yapıtlarla Türk dilinin Arap ve Fars dili karşısında yok olup gitmesine ve Türklerin İslamlaşmayla birlikte asimile olup Araplaşmasına ve Farslaşmasına engel olmaya çalışmışlardır. Nitekim Anadolu Alevi/Bektaşilerinin pirlerinden ve ilk Türk mutasavvıflardan olan Hoca Ahmet Yesevi / Pir – i Türkistan şöyle demiştir: “ Sevmiyorlar bilginler sizin Türk dilini Erenlerden işitsen açar gönül ilini Ayet, hadis anlamı Türkçe olsa duyarlar Anlamına erenler başlarını eğip uyarlar…” İşte tarihin bu devresinde büyük göçebe Türkmen kitleleri kendilerine önderlik eden batıni / Alevi / şamani Türkmen derviş ve ozanlarıyla Araplaşma ve Farslaşmaya karşı doğal bir direniş kalesi inşa etmişlerdir. Bu direniş doğal olarak gelişen, refleksif ve reaksiyoner bir hareket biçiminde yayılan ve sosyo ekonomik taleplerle de güçlenen ihtilalci / devrimci bir karakter kazanmıştır. Bu bağlamda Emevi / Abbasi / Arap İslam anlayışını benimseyen ve Türklüğe yabancılaşan egemenlere karşı binlerce ayaklanma gerçekleştirilmiştir. Bu ihtilalci / devrimci ayaklanmaların en ünlüsü ve en etkileyici olanı Karamanoğlu Mehmet Beğ öncülüğünde yapılan ve onbinlerce kişiden oluşan Alevi / batıni / şamani göçebe Türkmen kitleleri tarafından büyük bir katılımla desteklenen görkemli ihtilaldir. 13 Mayıs 1277’ de gerçekleşen bu ihtilalin Türk tarihine geçen en büyük sonucu Anadolu topraklarında Türk dilinin ilk kez resmi devlet dili olara

Olayın kahramanları, iki üniversite ögrencisi.. Koyu geyik muhabbetinin dügümlendigi durumlardan birinde, bu iki kafadar bir iddiaya girer.... Delikanlılardan biri, odanın tavanında asılı olan ampulü agzına tamamen sigdırabilecegini iddia eder.... Evet yanlış okumadınız, bildiginiz 100 mumluk ampulü... ve sigdirir da. Ancak bir sorun vardir. Ampulü agzindan geri çikaramamaktadir. Arkadasi hayret eder bu nasil is diye, o da evdeki baska bir ampulü agzina sokar ve tabii ki o da çikaramaz. Bunun üzerine iki kafadar hastanenin yolunu tutmaya karar verirler. Agizlarinda ampul oldugu halde bir taksiye atlarlar. Konusma zorlugu çekerek güya taksiciye dertlerini anlatirlar.Taksici bir taraftan gülme krizi geçirirken bir taraftan da ''nasil olur abi ya, ugrassaniz çikar, bir asilin suna, saka mi yapiyonuz ?'' diye söylenmektedir. Neyse aksamin bir yarisinda acile gelirler. Taksici ayrilir. Doktorlar çocuklari beklemeleri için bir odaya alir. Veeee, aradan 15 dakika geçmeden taksici kapida görünür; tabii agzinda bir ampulle. Amcam çocuklara inanmamis, açik olan bir marketten ampul almis ve denemistir !! Simdi anladinız mı Ampul Partisi''nin Türkiye''de nasıl iktidara geldigini? BİR ŞEY OLMAZ DİYE HERKES DENEDİ VE GÖRDÜK ÇIKARAMIYORUZ. OY VERİRKEN İYİ DÜŞÜNÜN AMPUL BU SEFER AGZIMIZDAN ÇIKMIYOR YARIN ÖYLE BİR YERE GİRERKİ DOKTORA BİLE GİDEMEZSİNİZ. SEÇIMLERE AZ KALDI, BIR DAHA SAKIN DENEMEYE KALKMAYIN!!!

İSTANBUL U KASABAYA CEVİRENLER UTANSIN sarı YA TAMAMEN KATILIYORUM YANLIZ TÜRBAN DEGİL YAZIK OLMUŞ İSTANBULA ZAVALLI..

SONER YALÇIN.... TÜRBAN YAHUDİ GELENEĞİ Mİ HRİSTİYAN GELENEĞİ Mİ? İŞTE TARTIŞMALARA SON VERECEK ARAŞTIRMA! AKP''nin, üniversitelerde başörtüsünün serbest bırakılmasını DA içeren Anayasa taslağı günlerdir Türkiye gündeminden düşmüyor. Bazı çevreler, başörtülü öğrencilerin üniversitelere girmelerini demokrasi adına savunuyor. Karşı çıkanlar ise türbanı toplumun gericileşmesinin simgesi olarak görüyor. Peki, kadın niye örtünüyor? Kadının örtünmesi NE Zaman, nasıl oldu? Gelin, kadının örtünme tarihine kısa bir göz atalım. İLKEL çağlarda sihir ve büyü düşüncesi hákimdi. İnsanoğlu kadının çocuk doğurmasına akıl erdiremiyordu. Bunu gizli bir güç olarak yorumluyordu. Bu nedenle kadından hem korkuluyor, hem de ona saygı duyuluyordu. Öte yandan ilk çağda birçok alanda üretimi kadınlar başlatmıştı: İp, sepet dokuma, ağla balık avlama, toprak kap, ateş yakıp yemeği pişirme, tarak, kaşık, madeni eşyalar, boncuk, ilk hekimlik ve şifalı otlar gibi buluşlar kadının eseriydi. Kadının el üstünde tutulduğu "anaerkil" dönem binlerce yıl sürdü. Ne Zaman insanoğlu doğal olayları kavramaya başladı, "büyü" bozuldu. Artık kadının nasıl çocuk sahibi olduğu anlaşılmıştı! Yetmezmiş gibi erkekler, üretim biçimini ve savaş aletlerini geliştirdi; din devleti, tapınak-saray-ordu biçimindeki erkek egemen örgütlenmesine yöneldi; kadının "saltanatına" son Verdi! ÖRTÜNME BAŞLIYOR Yaklaşık 4 bin yıl önce Babil İmparatoru Hammurabi''nin kanunlarında kadının sosyal statüsü ilk kez yazılı yasa haline getirildi: "Kadınlar sokağa çıkarlarken başlarını açmamış olacaklardır." Bu kanun yeniydi, AMA uygulama eskiydi. Sümer, Asur, Hitit, Urartu, Akad gibi site devletlerinde de benzer uygulamalar vardı. Kadını örtüye sokmanın temel nedeni, hür kadın ile köle kadınların birbirinden ayrılmasını sağlamaktı. Yani amaç, hangi kadının bir erkeğin koruması altında, hangisinin ise "kolay av" olduğunu göstermekti! Eski Anadolu kültüründe olan bu örtünme anlayışı, dünyanın çeşitli topluluklarında DA vardı. Onlar genellikle meseleyi mitolojik öykülere dayandırıyorlardı. Örneğin, Japon mitolojisinin kutsal kahraman Okikurumi, Aynular''a kültür ve uygarlığı öğretmek üzere tanrıların cennetinden yeryüzüne inmişti. Cennete dönmeden önce Aynular''dan bir kadınla evlendi. Karısına, yiyecekleri kabile halkına dağıtma görevi Verdi. Ancak bunun için de bir koşulu vardı; hiç kimse karısının yüzüne bakmayacaktı. Yani örtünecekti! ÇARŞAF, SAHNEYE ÇIKIYOR Çarşaf, önce Hititler''de ortaya çıktı. Bu konuda, Ankara/Anadolu Medeniyetleri Müzesi''nde pişmiş toprak bir kabın üzerindeki resim bize önemli bilgi veriyor. Kutsal evlilik töreninde, tanrıçayla, tanrı adına kralın evlenmesi için yapılan ayini anlatan resimde tören sırasında gelin tanrıça, günümüzdeki çarşafın birebir aynısını giyiyordu. Ve NE yazık ki, kendine güvenli, rahat, buyurgan tavırlı kralın karşısında, edilgen, teslimiyetçi Duran bu Kara çarşaflı tanrıça gelin, Sümer''deki kendine güvenli tanrıça karakterinden hayli uzaktı. Kadınlar artık örtüye sokulmuştu. Önceleri görünen saçlar zamanla görünmez olmuştu. Heraklit, Antik Yunan ve Mısır''da yaşayan kadınların baş giyimini şöyle tarif etmişti: "Giysilerin başa gelen kısmı öyle sarılır ki, yüzün tümü peçeyle örtülmüş gibi görünür. Zira sadece gözler ortada kalır, yüzün diğer bölümleri ise giysinin bir parçası ile tamamen örtülür. Bütün kadınlar bu şekilde beyaz renkli giysiler giyerler." Antik Yunan''da başörtüsü, bereket tanrıçası Demeter ve Zeus''un karısı Hera''nın DA özel simgesiydi! Zamanla kadınlar bu durumu bile arayacak hale gelecekti. Antik Yunan''da kadın, "erkeğin başının belası" olarak görülmeye başlanacaktı. Pis kadınların domuzdan, zeki kadınların tilkiden, meraklı kadınların köpekten meydana geldiğine inananlar bile vardı! Kadınların tek başına sokağa çıkmaları ise artık hayaldi... Roma döneminde de erkeklerin tartışılmaz egemenliği iyice perçinlendi. Erkek, asker, politikacı, tüccar; kadın ise evd

Bu yasak Müslüman Osmanlı kadınlarının, Hıristiyan kadınlara benzememeleri için koyu renkli giysiler yerine renkli giysiler giymelerini de tavsiye ediyordu. Ama bazen de Müslüman kadına yakışan tek giysi olduğu iddiasıyla renkli giysiler yasaklanıp çarşaf giymeleri istenmekteydi! Osmanlı''da kadınların kıyafeti hep tartışma konusu oldu. Neredeyse her padişah bir ferman çıkardı. Örneğin, Sultan II. Mahmud da bir fermanla Hıristiyan kadınların başlarını Müslüman gibi, Müslüman kadınların ise Hıristiyan kadınları taklit eder şekilde örtmelerini yasakladı. II. ABDÜLHAMİD''İN ÇARŞAF YASAĞI 19. yüzyılın ortalarında kadınlar İstanbul''da çarşaf giymeye başladı. 1850''lerde Suriye valiliğinden dönen Suphi Paşa''nın karısı, İstanbul''da ilk çarşaf giyen kadın oldu. Daha çok Yunanlılarda görülen bu giysi, Meşrutiyet dönemine değin baştan yere kadar uzanan kolsuz tek parçalı bir sokak kıyafetiydi. 1876-1908 arasında ise başı-omuzları örterek bele kadar uzanan bir pelerin ve belden ayak bileklerine inen bir etek olmak üzere iki parçalı sokak üst giysisi olarak kullanıldı. 1880''li yıllar, çarşafın hızla yayıldığı yıllar oldu. Ancak, Sultan 2. Abdülhamid öldürülme korkusuyla çarşafı yasakladı. 27 Ekim 1883''te Paris''te yayımlanan Le Courier d''Orient isimli gazetede, çarşaf yasağından etkilenen kumaş tüccarlarının yakınmalarına yer verildi. İstanbul''da bu tür yasaklar söz konusu iken Anadolu kadınları için ferace ya da çarşaf güncel bir tartışma olmadı. Hatta 1882''de çıkarılan bir fermanla ferace giymeleri istenen kadınlar bu buyruğa isyan ettiler. Konu ile ilgili olarak 27 Temmuz 1882''de Levant Herald Gazetesi''nde şu haber yer aldı. "Yeni İzmit valisi civar köylerden pazarda satmak için pazara mal getiren ferace giymemiş ve ayağında pabuç olmayan Türk kadınlarının 5 gün hapis ve bir mecidiye para cezasına çarptırılacağı konusunda bir yasak çıkardı. Bu yasağa karşılık köylü kadınlar, atalarından kalmış gelenek ve göreneklerini hiçe sayıp baskı altına alan bu yeni kanuna uymaktansa, köylerinde kalmayı yeğlediler. " Burada aslında şöyle bir durum ortaya çıkıyor: Türkiye''nin bugün konuştuğu kamusal alan tartışması o zaman da yaşanıyor. Osmanlı, pazaryeri gibi kamusal alanlarda örtünmeyi zorunlu kılıyordu. Müslüman kadınlar Anadolu''da peçe takmadığı gibi İstanbul''un Kadıköy, Tarabya gibi semtlerinde de bu serbestliğe sahipti. Oysa Beyoğlu''na giden bir kadın peçe takmak zorundaydı. Buradan şöyle bir sonuç çıkıyor: İktidarın merkezinde duyarlılıklar fazla iken çevrede bu duyarlılığın azaldığını görüyoruz. Osmanlı''nın son döneminde türban, aydınlar tarafından çok tartışılan bir konu oldu. Birçok kesim bu konuda kendi görüşünü belirtti. Kimi gerekliliğini, kimi gereksizliğini savundu. Ziya Gökalp gibi aydınlar, İslamiyet öncesi Türk kadını konusunda araştırmalar yaparak o modelin benimsenmesi gerektiğini savundular. Görünen o ki, Osmanlı''da başlayan bu tartışmalar günümüzde henüz sonuçlanmamıştır. Başörtüsü, demokrasi mi yoksa bir uygarlık meselesi midir? Soner Yalçın Alıntı

ne kadar cahil insanlar var. neden küfür edenleri yasaklamıyor yada cezalandırmıyorsunuz. ne istanbul nede bu insanlar haketmiyorlar. ne yazikki egitimsizlikten kaynaklanıyor bunlar.[diplomadan bahsetmiyorum. kişinin kendisine verdiği eğitimden!!!!] böyle devam ettikçe geriye ne İstanbul,ne Türkiye ne de insanlık kalacak. ama kaç kişi bunun farkında?

bu güzel tartışma platformundan erzurumlu hakan ve swat rumuzlu görgü yoksunu insan!!! ların atılması (temizlenmesi) ile sadece istanbul değil türkiyenin temzileneceği görüşündeyim.

Türkiyede ki insanların cogunlugu İZMİR li düşünce ve görüşünde olsa idi bu gün türkiye avrupanın bir no ülkesi idi.ama yine arap kafası hortladı bu haldeyiz. türklerin en büyük zarar araplardan gelmiştir tarih boyunca ..bir tane ve en önemlisi .Türkleri zorla müslüman yapmışlardır .

bu siteye de siyaseti ,dini bulaştırdınız ya hepinizin ta ...

GAVUR IZMIRLI Anadolu''nun çok yerinde Izmir''e Izmirlilere gavur derler. Asagilama, kendinden olmama anlami tasiyan bu nitelemeyi sever, Izmirliler. Baskalari gibi tutucu bagnaz olmaktansa çagdas Avrupai görüntüsünün böyle aykiri bir niteleme dogurdugunun farkindadir. Güler geçer, Izmirliler. Bugünkü Hisar camii çevresinde(Kemeralti civarlari) kurulan eski kent çekirdeginin Ceneviz kolonisi olmasi daha sonralari ise seferad Yahudilerinin gelip yerlestigi bugünkü Konak çevresi nedeniyle Izmir''in merkezi yillar boyunca Gavur Izmir olarak adlandirilmistir. Çarsinin ve limanin merkezde yer almasi nedeniyle bölgenin alisveris ve ticaret mekani uzun yillar "gavur Izmir" diye adlandirilan bu bölge olmustur. Isgal yasamis, kurtulus savasi ve mübadele ile gayrimüslim nüfusunu büyük oranda yitirmis olmasina karsin bazi özelliklerini yitirmemistir. Kimilerine göre gavurluk diye adlandirilsa da, ülkemizin batili yüzü olmustur, Izmir. Vatanseverdir, Izmirliler. Istanbul yönetimi mütareke imzalayip teslim olurken onlar kurtulus savasinin ilk kursunu niyetine kendi insanini sürer namluya. Dönemin yönetimi için kabul edilmez bir baskaldiridir, gavurluktur Izmirlinin bu yaptigi. Demokrattir, Izmirliler. 1985 Yilinda yapilan referandumda ülke ortalamasinin büyük oranda aksine siyasi yasaklarin kalkmasi yönünde oy kullanarak ülkemizde demokrasinin yara almasinin önüne geçtiginin bilincindedir. Kimilerine göre ise, yapmistir yine gavurlugunu. Riyakar degildir. Hosgörüsü yüksektir, Izmirlinin. Kemeraltinda meyhaneler sokagi olarak bilinen Veysel çikmazinda çogu meyhane sahibi ramazan ayinda "meyhanemiz ramazan nedeniyle kapalidir" yazisi asarken, Ferit Baba''nin meyhanesi camina "meyhanemiz ramazanda nöbetçidir" yazisi asar. Kizmaz, karismaz kimse kimsenin yasantisina. Kimileri için ise gavurlugun disavurumudur, bu hosgörü. Degerlerinin farkindadir. Vefakardir, Izmirli. Yunan isgalinden sonra çok büyük bir kismi yanmis ve harap olmus halde geri alinmistir. Yangin yeri denen ve Izmir ''in eski kent merkezi olan metruk alan o zamana kadar yapilan park alanlarinin en büyügü olarak 1937 yilinda Izmir Fuari adiyla açilmistir. Fuar, yikilmis, tükenmis kentin insanlarinin gayreti ile Izmir'' in yeniden kurulusunun ve çagdas kimliginin göstergesi olmustur. Izmir Fuarinin 30.Agustos kapisindan girdiginiz zaman sizi sol tarafta küçük birheykel karsilar. Bu heykel bir yalak basinda 3 adet at basindan olusmaktadir. Heykelin altindaki notta ise " bu heykel Izmir fuarinin yapiminda çalisan ve çogu bu çalismalar sirasinda can veren atlarin anisina yaptirilmistir" diye yazmaktadir. Kimilerine göre ise, bu ülkede heykeli dikilebilecek o kadar önemli sahsiyet varken yapmistir yine gavurlugunu, Izmirli. Gavurluk nitelemesini sever Izmirli. Çagdas, demokrat, aydin laik ve aykiri olmanin karsiligi oldugunun farkindadir, bu nitelemenin. Inançlarin insanin vicdaninda oldugunu, kimseye inanci için hesap vermek zorunda olmadigini bilir ve dahasi kendini gavur diye niteleyip kendinden saymayanlari da bagrina basar, Izmirli. Çünkü, hayatin her seyin önünde oldugunu, asil olanin yasamak oldugunu bilir ve bunu haykirir, Izmirli. Gavurlugu sever Izmirli.

istanbulu lekeleyenlere hiç eyyübe, sultan ahmete , ayasofyaya , müzelerine , gittiniz mi? Piyerlotide hiç çay içtinizmi ? kız kulesini gördünüz mü ? Avrupanın hatta dünyanın en güzel şehrini kötülüyorsunuz. Bence İSTANBUL yeryüzünün cennetidir. Ama içinde yaşayan bi takım çeşitli insanlar bu güzel nimetleri kötülemekteler onlara tek diyeceğim utanın. önce istanbulun arka sokaklarından kurulun da istanbulu bir görün sonra yorum yaparsınız.

BEN İSTANBULDA 3 YIL YAŞADIM ( 1965-1968) O ZAMANLAR BU KADAR KÖTÜ DEGİLDİ ŞİMDİ İĞRENÇ BİR KÖY. O KADAR DOLAŞTIM İZMİR DEN DAHA MEDENİ BİR YER GÖRMEDİM HER HALDE ORAYA YERLEŞECEGİM.

DOGMUSUM ISTANBUL DALAZCASII BIZDE POLİ DERİZ..KIZDEDIGIN ISTANBULGIBIIOLMALII SENEDE IKIKEZ ODENIZIN ISTIKLALIN KOKUSUNUU ALMADAN RAHAT DURAMAM ..AGCA BILE OZLEMIIŞ ..NEDURURSUU BRE COCUK FATIHIN YAŞİN DASIN ..ISTAN BULU ALMAK ICIN 3 AY GORUSMUS VEZIRI AZAM LARIYLA SONUN DA 4 VEZIRIN ALMIŞ KELESINI.GIRMIŞ ISTAN BULA ..NNERDE OYLLE SIM DII USAKLAR..FATIH TIR IC MIŞYYA COCUKEN TRABZONUN SUYUNUU..GENE BIZIIM DIRR BUGUZEL VE BELA KOKAN SEHII SEVIYORUUM OLANN BEZDIRSEN DE BENI ISTANBUUL

biz yani annanem babannem falan istanbulda büyümüşler.babam ve annemde öyle ve ben de, dağa sayardım ama yani 90-100 senedir burdaymişiz malatya yazan demekki orda büyümüş orda sıçmıştır bizim istanbulda ii türkçe güzel dil ve EYÜP var katılanlar????

istanbul kadar bı guzellik yoktur sanırm bu dunyada...(ben haric)???