Hüseyin Hüsnü Emir Erkilet (1883, Gazze - 1958, Ankara), Türk subay ve siyaset adamı.
Öğrenim ve Balkan Savaşları
1883`te Kayseri Erkilet Nahiyesinden Gazze Redif Taburu Kumandanı Binbaşı Emiroğlu Halil Bey ile Kafkasyalı Şefika hanımın oğlu olarak dünyaya geldi.Harbiye Mektebi`ni 1904`te bitirdi. 1901`de Harp Okuluna girip 1904`de 5 ncilikle Teğmen olarak mezun oldu. Akabinde Erkan-ı Harbiye Mektebin girip 1905`de üsteğmenliğe yükseldi. 1907`de Kurmay Yüzbaşı olarak Erkan-ı Harp okulunu bitirdikten sonra kurmay stajiı için 2 nci Ordu emrine verildi. 1908`de 21 nci Fırka Kurmay Başkanlığına atandı. 1909`da Kolağası(Kıdemli Yüzbaşı)lığa yükselerek İstanbul`da Genel Kurmay 2 nci Şubeye atandı. 1910 - 1912 yıllar arasında Almanya`da öğrenim gördü. 6 Eylül 1912`de Şark Ordusu Harekat şubesine, 22 Kasım 1912`de Çatalca Ordusu menzil müfettişliği kurmaylığına atandı. 9 Ekim 1913`de Harp Okulu Tabiye Öğretmenliğine, 2 Aralık 1913`de Genel Kurmay 1ci şubesine, 26 Aralık 1913`de 5 nci Kolordu Kurmay Başkanlığına atandı.
Birinci Dünya Savaşı
5 nci Kolordu ile 27 Haziran 1915`de Çanakkale Seddülbahir cephesine, 3 temmuz 1915`de 14 ncü Kolordu Kurmay Başkanlığına getirildi. 9 Ekim 1915`de Sırbistan`da bulunan Makenzen Ordular Grubu karargahına delege olarak gönderildi.1 Mart 1917`de Yarbaylığa yükselerek 22 Nisan 1917`de 20 nci Kolordu Kurmay Başkanlığına, 1 Temmuz 1917`de Yıldırım Ordular Grubu Kurmay Başkan Yardımcılığına getirildi. 26 Ocak 1918 - 25 Mart 1918 arasında 4 ncü ve 8 nci Orduların Kurmay Başkanlıklarına getirildi. 26 Mart 1918`de 46 ncı Tümen Komutanlığına, 8 Haziran 1918`de 9 ncu Ordu Kurmay Başkanlığına, 2 Ağustos 1919`da 2 nci Ordu Kurmay Başkanlığına atandı.
Bern askeri ataşeliği ve Kurtuluş Savaşı
10 Ocak 1919`da Harp Akademisi Tabiye Öğretmenliği, 23 Haziran 1920`de Genelkurmay 3 ncü Şube Müdürlüğüne getirildi. 3 Ağustos 1921`de İsviçre`ye Bern Ateşemiliterliğine gönderildi. Ancak Ankara`dan Genelkurmay Başkanlığı`ndan yapılan çağrı üzerine İstiklal Savaşında Sakarya Savaşı`na katılmak üzere 7 Eylül 1921`de İnebolu`ya 15 Eylül 1921`de Ankara`ya vardı.16 Eylül 1921`den 1 Aralık 1921`ye kadar 7. Tümen Kumandanlığı, 1 Aralık 1921`den 24 Ekim 1922`ye kadar da 2. Ordu Kurmay Başkanlığı görevleriyle İstiklal Savaşı muharebelerine girmiştir.
Büyük Taarruz`da 2. Ordu`nun kurmay başkanıydı. 1926`da tuğgeneralliğe, 1928`de tümgeneralliğe terfi etti. 1932`de emekliye ayrıldı.
Yazarlık
Emekliliğinden sonra ``Cumhuriyet`` gazetesi ve ``Çınaraltı`` dergisinde yayımlanan milliyetçi, anti-komünist ve Alman yanlısı yazılarıyla gündeme geldi. Yazılarında "esir Türkler" konusunu işledi, Türk milliyetçiliği ile Turancılığı eşitledi, Türkiye`deki azınlıklara karşı şiddetli bir dil kullandı.1941 ve 1942`de Almanya`nın büyükelçisi Franz von Papen`le, Türkiye`nin Almanya tarafında savaşa girmesine ilişkin bir dizi görüşmede bulundu. Türk tarafında emekli generaller Nuri Killigil ve Ali Fuat Erden`in de katıldığı bu görüşmelerin Türk hükümetinin bilgisiyle yapılıp yapılmadığı konusu henüz açıklığa kavuşmamıştır. Jacob Landau, Pan-Turkism, London 1981, s. 113.
1941`de, evvelce tanıştığı ve Rus cephesinde Alman Ordular Grubu Komutanı olan Mareşal Fedor von Bock`un davetlisi olarak Sovyet cephesini ve atalarının memleketi Kırım`ı ziyaret etti. Gezi izlenimlerini ``Şark Cephesinde Gördüklerim`` adlı kitabında yayımladı. 1943`te Faris Erkman`ın yazdığı ``En Büyük Tehlike`` adlı kitapta Alman ajanı olmakla suçlandı.
Mareşal Fevzi Çakmak`ın Ocak 1944`te Milli Şef İsmet İnönü tarafından re`sen emekliye sevkedilmişti.
1948`de yayımlanmaya başlayan ``Yeni Bozkurt`` dergisinde "esir Türklerin" kurtuluşu konusunu ele alan yazılar yazdı. 1958`de Ankara`da vefat etti. Ankara Asri Mezarlığı`na defnedildi.