Yahvist

Kısaca: Yahvist (veya Yehovist, Jehovist, Yahwist, Jahwist) ya da kısaca J, Belgesel hipotez (DH)'e göre Tora'yı oluşturan dört ana kaynaktan biridir. Kaynakların en eskisi olup Tekvinin yarısına yakınını, Çıkış'ın ilk yarısını ve Sayıların bazı kısımlarını oluşturur. J'de Tanrı insansı olarak anlatılıp ismi ''Yahweh'' (Yehova)'dir; Yehuda Krallığı'na ve bu krallıktaki insanların tarihine özel bir ilgi duymaktadır. J'nin ~M.Ö. 950'de derlendiğine ve ~M.Ö. 400'de Tora ile birleştirildiğine inanılır.Harri ...devamı ☟

Yahvist (veya Yehovist, Jehovist, Yahwist, Jahwist) ya da kısaca J, Belgesel hipotez (DH)'e göre Tora'yı oluşturan dört ana kaynaktan biridir. Kaynakların en eskisi olup Tekvinin yarısına yakınını, Çıkış'ın ilk yarısını ve Sayıların bazı kısımlarını oluşturur. J'de Tanrı insansı olarak anlatılıp ismi Yahweh (Yehova)'dir; Yehuda Krallığı'na ve bu krallıktaki insanların tarihine özel bir ilgi duymaktadır. J'nin ~M.Ö. 950'de derlendiğine ve ~M.Ö. 400'de Tora ile birleştirildiğine inanılır. Ön bilgi Tekvin'in Yahvist yazarı ilk olarak 1753'te Fransız doktor Jean Astruc (1684–1766) tarafından tanımlanıp, kitabı Conjectures sur les mémoires originaux dont il parait que Moïse s'est servi pour composer le livre de la Genèse ("Görünüşe göre Tekvin Kitabının oluşturulmasında kullanılan Musa'nın orijinal hatıralarının varsayımları")'de anlatılmıştır. "Jahwist" (J) ismi Alman uzmanların kullandığı terminolojiden kaynaklanmaktadır. Julius Wellhausen (1844–1918) Yahvist kaynağı belgesel hipotez ile birleştirdi böylece yüksek eleştirinin temelini hazırladı. Yahvist metnin doğası Kaynakta Tanrı'nın ismi YHWH olarak geçmektedir, bu isim Yehovanın eski söyleniş şeklidir. Kitab-ı Mukaddes tercümelerinde bu isim için "RAB" kullanılır. Yhwh de kullanılan "w" sesi bugünkü modern İbranice'de kullanılmamaktadır. Yahvist metin, Yehova'nın insanı kilden yaratıp hayat nefesi üflemesiyle başlayıp Musa'yı "kendi elleriyle" kile gömmesiyle biter. J'de Yehova, insansı bir figürdür, Cennet Bahçesinde (Eden) akşam melteminde yürüyüşten hoşlanır, Adem ve Havva'ya hayvan postundan giysiler yapar, Abram'ın kendisine sunduğu yemeklerin tadını çıkarır, insanlarla yüz yüze konuşur (bkz Çıkış 24:10-11), savaşta Yeşu'nun yanında yer alır, Musa'yı kendi elleriyle gömer. Sodom ve Gomora hikayesinde de görüldüğü gibi kendisiyle pazarlık yapılabilir. Çıkış kitabında İsrailoğullarına öfkeli olan Tanrı'nın Musa soyundan gelenler hariç halkı yok edeceğini söylemesine rağmen bu fikirden caydığı görülür (Çıkış 32:14). J'de, Yehuda'nın geleneklerine ve komşuları Edom ile olan ilişkilerine özel bir ilgi vardır. J, İsrail'e karşı Yehuda'yı destekler. J, aynı zamanda, Kudüs merkezli Harun soyundan gelen rahipleri de desteklemektedir. Meryem Ezgisi olarak da bilinen Deniz Ezgisi'nde Yehova şavaşçı olarak gösterilir (Çıkış 15:3). Yehova her zaman cennetteki iyi huylu Tanrı olmayıp tehlikeli de olabilmektedir; örneğin, yeni peygamber seçilen Musa'yı öldürmeye kalkışmış, keyfi olarak Musa'nın Kenan topraklarına girmesini engellemiş, Babil'de insanların dillerini değiştirmiştir.

Tekrarlayan temalar

Michael D. Coogan, Introduction to the Old Testament (Eski Ahit'e Giriş) kitabında Yahvist geleneğin tekrar eden üç temasından bahseder. Bu temalar insanın toprakla olan ilişkisi, insanla Tanrı'nın ayrılışı ve insanoğlunun gittikçe yozlaşmasıdır.

İnsan ile toprak arasındaki ilişki

J kaynağının kendisine has özelliği insan ile toprak arasındaki ilişkidir. Bu motif ilk Tekvin 2:4b - 3:24'te görülür; "ilk insan adamdır çünkü topraktan çıkarılmıştır." İbranice'de Yer/Dünya/Toprak adamadır, dolayısıyla insan toprağın türevidir. Başlangıçta insan toprak ile uyum içinde yaşar. İnsanın cennet bahçesinde kurallara uyamamasıyla bu ilişki bozuldu. Tekvin 3:19'da, toprağın insan için lanetlendiğini, yemek bulmak için toprağın işlenmesi gerektiğini anlatır. Görünüşe göre insanla toprak arasındaki ilişki Nuh'tan sonra düzelmiştir. Kendisi için toprak adamı olarak bahsedilen Nuh ile toprağın laneti hafiflemiştir. Sonuç olarak J kaynağında insanın yozlaşmasıyla toprak arasındaki ilişki yer alır., Şelah'ın çocuksuz olduğunu, Farez ile Zara'nın fahişelik ve ensestliğin ürünü olduğunu anlatmaktadır. Yahvist, kuzey kahramanı olan Yusuf'u aşağılayıp Potifar'ın karısı tarafından tecavüze uğradığını anlatıp rüya tabircisi olduğuyla ilgili hikayeleri es geçmektedir. Musa'nın gençliğinde katil olduğunu bildirir. Elohist kaynağa kıyasla Yahvist kaynak daha uzun bir zaman dilimini kapsar. Kenan topraklarına girmeden önce 12 Casus hikayesini sunar. Kuzeydekilerle ilgili bir hikaye olmasına rağmen Yahvist kaynak, Kenan topraklarına giderken Şeria Nehri'nin doğusundan gidip önce oradaki şehirlerin fethedildiğini anlatır. Ruhbani kaynağın kendine bir has dili olduğundan bu kolaylıkla ayırt edilebilirken Yahvist ve Elohist hikayeleri ayırt etmek bazen güç olabilmektedir, dolayısıyla biraz evvel anlatılan Elohist kaynağa bağlı da olabilir. Genelde Kenan topraklarının orta ve kuzey kesimiyle Elohist kaynak, güney kesimiyle de Yahvist kaynak ilgilenmektedir fakat güneydeki ayaklanmanın bastırılması hikayesi redaktör tarafından kesintiye uğramıştır. Yahvist'in dini öyküleri de Elohist'e kıyasla farklılıklar gösterir - sünnet olayı Yahvist kaynakta yer alırken ilginç bir şekilde Elohist kaynakta yer almamaktadır; örneğin İsmail'in sünnet oluşunun anlatılışı Yahvist kökenlidir. Konaklama yerinde Sippora hikayesi de Yahvist kökenlidir fakat bugünkü Tora'da redaktör tarafından fazlaca kesintiye uğradığı için akademik olarak ne anlatılmak istendiği anlaşılamamaktadır. Genelde Yahvist, Elohist gibi doğaüstü bir dünya sunmamaktadır; örneğin, Musa'nın doğaüstü güçleri yoktu ve On Bela sürecinde Firavun Musa'ya yalvardıkça, belaları durdurması için Musa da Tanrı'ya yalvarıyordu. Buna rağmen, gerek Adem ve Havva hikayesindeki yılan gerekse de Balaam hikayesindeki eşek gibi konuşan hayvanlar Elohist'te değil Yahvist'te yer almaktadır. Yahvist metnin kökeni J'nin, Yehuda ve onunla ilgili kabilelerin (Levi, Şimon, Reuben) çeşitli hikayeleri ve geleneklerinin biraraya getirilmesiyle oluştuğuna inanılmaktadır. J'de ayrıca, Yahuda'nın yaşadığı düzlüklerde komşuları olan ve aynı kökenden geldikleri Edom (Esav aracılığıyla akraba), Moav ve Ammon (Lut aracılığıyla akraba) gelenekleri de mevcuttur. Bazı bağımsız kaynak metinleri de J'de yer alır: * Yakup'un kutsaması, Tekvin 49:1-27'de şiir * Deniz Ezgisi, Çıkış 15:1-18'de şiir J'nin Harun rahipleri tarafından türetildiği düşünülmektedir. J'de Musa'nın önemi indirgenmiş (Şilo rahipleri büyük ihtimalle Harun'dan ziyade Musa'nın soyundan, dolayısıyla "Muşit"ler de Musa'nın soyundan gelmiştir), Harun dininin kemeri ve tapınağı kontrol eden semboller desteklenmiştir. J, Şilo rahipliğiyle bağdaştırılan Buluşma Çadırından veya Nehuştan'dan hiç bahsetmemektedir. J ayrıca David handenlığının üzerinde durmaktadır, soyağacını Yesse oradan Yehuda'nın en büyük oğlu Farez'e dolayısıyla Yakup, İshak, Avraham, Şem ve Nuh'a dayandırır.

Alternatif görüşler

Richard Elliot Friedman'a göre J kaynağında güçlü tematik bir devamlılık söz konusu olup Yeşu, Samuel ve oradan Süleyman'ın kort tarihine kadar uzanır; Edom Yehuda'dan M.Ö. 815'te koptuktan sonra fakat İsrail M.Ö. 722'de yıkılmadan evvel muhtemelen bir kadın tarafından derlenmiştir. Dediğine göre J, "Yehova cenneti ve yeri yarattığı gün" cümlesiyle başlar ve yukarıda da belirtildiği gibi Yaratılış hikayesi P tarafından eklenmiştir. Israel Finkelstein'a göre ise, David ve Şlomo zamanında gerçekleştiği anlatılan toplumsal olaylar ancak kuzeydeki İsrail Krallığı yıkılıp göçler sebebiyle güneydeki krallığın nüfusu %500 arttığı zaman ile uyumlu olduğundan, J kaynağı İsrail Krallığı'nın yıkılışından sonra derlenmiştir. Ayrıca bakınız * Elohist * Tesniyeci * Ruhbani kaynak * Belgesel hipotez Notlar Kaynakça * Bloom, Harold and Rosenberg, David. The Book of J. Publisher: Grove Press, 2005. ISBN 0-8021-4191-9. * Friedman, Richard Elliott, Who Wrote the Bible?, Harper San Francisco, 1987. ISBN 0-06-063035-3

Dış bağlantılar

*The Jahwist source isolated, at wikiversity

Kaynaklar

Vikipedi

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.