Kısaca: VII. Yoannis Paleologos (Ιωάννης Ζ' Παλαιολόγος ...devamı ☟
VII. Yoannis Paleologos (Ιωάννης Ζ' Παλαιολόγος} | başlık = Bizans İmparatorluğu İmparatoru | resim = | altyazı = | hüküm süresi = 1376-1408 ortak imparator; 1390 beş ay imparator; 1399-1403 taht naibi | tahta geçmesi = 1376 den itibaren ortak imparator | diğer ünvanları = | tam adı = | önce gelen = V. Yoannis Paleologos | sonra gelen = V. Yoannis PaleologosII. Manuil Paleologos | varisi = | kraliçe = | gözdesi = | eş 1 = İrene Gattilusio | eş 2 = | eş 3 = | eş 4 = | eş 5 = | eş 6 = | çocukları = V. Andronikos Paleologos | hanedan = Paleologos Hanedanı | resmi marşı = | babası = IV. Andronikos Paleologos | annesi = Bulgar Keratsa | doğum tarihi = 1370 | doğum yeri = Konstantinopolis | ölüm tarihi = 22 Eylül, 1408 | ölüm yeri = Selanik | defin tarihi = | mezar yeri = |}} VII. Yoannis Paleologos (Yunanca: Ιωάννης Ζ' Παλαιολόγος Iōannēs VII Palaiologos, 1370 - 22 Eylül 1408), VII. Yoannis Paleologos İmparator IV. Andronikos Paleologos ile Bulgar Çarı İvan Alexander ve Eflaklı Teodara'nin kızı olan Bulgar Keratsa'nın oğludur. 1376 yılında da babası IV. Andronikos Paleologos bir taht darbesi ile büyükbabası V. Yoannis'i tahtan indirip imparatorluğunu ilan ettikten sonra 18 Ekim 1377de taç giyme töreninde küçük oğlu olan VII. Yoannis Paleologos'u ortak imparator ilan etmiştir. VII. Yoannis 1390'da bir darbe ile beş ay Bizans imparatoru olarak hüküm sürmüştür. Fakat uzun bir dönem ortak imparator olarak çoğunluğu Konstantinopolis dışında (önce Silivri'de sonra Selanik'te) yaşayarak hüküm sürmüştür. Ayrıca İmparator II. Manuil'in Avrupa'da bulunduğu dönemde (10 Aralık 1399 ile 9 Haziran 1403 arasında) Konstantinopolis'de taht naipliği yapmıştır. Yaşam öyküsü VII. Yoannis 6 yaşında iken 1376da babası olan IV. Andronikos'un büyükbabası V. Yoannis'i zorla tahttan indirip, V. Yoannis'i diğer oğlu Manuil ile hapse koyması sonunda imparator olarak tac giymesi sırasında ortak imparator ilan edilmiştir. Fakat Anemas Hapishanesine konulan V. Yoannis ve oğlu (IV. Andronikos'un kardeşi) Manuil (belki Venediklilerin yardımıyla) kaçmayı başarıp Osmanlı hükümdarı I. Murad'a sığınmışlardır. Baba ve oğul Bizans tahtını ele geçirmek için I. Murad'la bir anlaşma ile fazladan harac, istenirse askeri yardım ve Anadolu'da son kalan Bizans şehir olan Alaşehir (Philedelphia) I. Murad'a vereceklerini vaat ederek bir Osmanlı kuvvetinin başında tekrar 1 Temmuz 1379'da İstanbul'a girip tahtı geri almışlardır. IV. Andronikos ve oğlu Cenevizli müttefiklerinin elinde olan Galata'ya kaçmışlar; bir iç savaş başlatmışlardır; Galata kuşatılmış ve müttefikleri Cenevizlilerle bu kuşatmadan dolayı zor günler geçirmişlerdir. İki yıl süren iç savaştan sonra Nisan 1381'e iki tarafın anlaşması ile savaş sona ermiştir. Bu anlaşmaya göre IV. Andronikos yine ortak imparator kalip, kendisine yari-bagimsiz idare etmesi icin kuzey Marmara kıyılarında Silivri (Selimbria) merkezli Tekirdağ (Rhaedetum) ve Marmara Ereğlisi (Heraclea) bölgesi verilmiş ve varisinin hala ortak imparator unvanlı VII. Yoannis olacağı kabul edilmiştir. 1385 yılında babası IV. Andronikos ölünce VII. Yoannis ortak imparator unvanı koruyarak babasının yerini almıştır. 1380'li yıllarda Bizans gerçekte parçalara bölünmüş görülmektedir ve her parça bir ortak imparator idaresine verilmiştir: Konstantinopolis'de V. Yoannis; Marmara'nin kuzeyinde Silivri merkezli önce oğlu IV. Andronikos ve sonra torunu VII. Yoannis; ve Selanik'te oğlu II. Manuil. 1389'da Osmanlılar ve Sırplar arasında Kosova Meydan Savaşı ve galip gelmesine rağmen I. Murad'ın öldürülüp Yıldırım Bayezid'ın Osmanlı Sultanı olması sıralarında, VII. Yoannis, Cenova'da olup yeni bir isyan için Ceneviz yardımı ve asker toplamaya çalışmaktaydı. Konstantinopolis'e geri döndüğünde Yıldırım Bayezid tarafından çağrılmıştır. 14 Nisan1390'da VII. Yoannis Paleologos Yıldırım Bayezid'ın verdiği askerlerle ve Ceneviz gemileri yardımı ile Konstantinopolis'a girmiş ve dedesi V. Yoannis'i tahttan indirip 5 ay imparator olarak hüküm sürmüştür. İmparator V. Yoannis Yedikule yakınında bulunan Altın Kapı kalesine sığınmış ve Midilli'de olan oğlu Manuil'den yardım istemiştir. Venedik, Rodos Şövalyeleri ve diğer Ege adalarından topladığı ufak bir filoyla Konstantinopolis'e gelen Manuil ve Altın Kapı kalesinden çıkış yapan V. Yoannis ile birlikte tekrar Konstantinopolis'i ellerine geçirmişlerdir. Buna çok sinirlenen Yıldırım Bayezid üst hakimiyetinde olduğu Bizans'dan hem VII. Yoannis hem de Manuil'den verilmesi gereken haracı ve askeri yardımı istemiştir. Birbirleriyle savaşmış iki kardeş böylece Bizans'ın Anadolu içinde bulunan en son şehri Alaşehir (Philedelphia)'nin Yıldırım Bayezid'in eline geçmesi için sahsi destek sağlamak zorunda kalmışlardır. Şubat1391'de Konstantinopolis'de V. Yoannis ölünce imparatorluk tahtına II. Manuil geçmiştir. Ama VII. Yoannis'in statüsü yine ortak imparator kalmış ve Marmara Denizi'nin kuzeyinde Silivri merkezli yarı bağımsız bölgenin idarecisi olarak kalmıştır. Bu değişiklikler için üst egemen olan Yıldırım Bayezıt'in iznini almamışlar ve bu Yıldırım'ı kızdırmıştır. Yıldırım üst egemen hükümdar olduğu için Mayıs 1391'de birbirne rakip amca ve yeğeni Karadeniz kıyısında bir askeri sefere iştirak ettirilmiştir. Haziran1393'de ise, bir Bulgar isyanını bastırmak için Yıldırım bütün haraç veren alt hükümdarları Serez'e çağırmıştır ve birbirinden habersiz gelenler, hükümdarların hepsinin birlikte öldürüleceklerinden çok korkmuşlardır. Bundan sonra Bizans'ın parçalarını idare eden hükümdarlar Yıldırım'ın çağrılarına gitmemişlerdir. Yıldırım bunun üzerine Konstantinopolis'i karadan kuşatmış; abluka altına almış; ancak denizden ulaşım devam edebilmiştir. Bu kuşatma, Niğbolu Savaşı (25 Eylül1396 için bir aralıkla sekiz yıl kadar uzun sürmüştür. Kuşatma devam ederken, Fransız Kıralı VI. Şarl'in askeri yardım olarak gönderdiği Fransız askeri yardım birliğinin komutanı (Niğbolu'da esir düşüp fidye verip kurtulan) Marşal Boucicault Bizans'in durumunu görünce İmparator II. Manuil'in batı Avrupa'ya giderek onlardan yardım istemesini önermiştir. Yine bu Fransiz komutanı yardımı ile II. Manuil ve VII. Yoannis barıştırılmış ve II. Manuil Avrupa'da iken (II. Manuil dönünce Selanik ve civarında hükümdarlik yapması vaadi verilerek) VIII. Yoannis'in Konstantinopolis'de taht naibi olarak kalması sağlanmıştır. Böylece II. Manuil 10 Aralık 1399'ta Marşal Boucicault ile birlikte Konstantinopolis'dan ayrılmıştır ve 9 Haziran 1403'de Konstantinopolis'e geri donene kadar VII. Yoannis ortak imparator ve taht naibi olarak hükümdarlık yapmıştır. Bu dönem içinde VII. Yoannis II. Manuil'e sadık kalmış ve sırf kendi menfaatlerini görerek iktidara tek başına gelmek üzere hareketlere girişmemiştir. Bu dönemin büyük bir kısımında, 1402 yazına kadar, Konstantinopolis yine Yıldırım'in karadan abluka tipli kuşatması altında bulunmuştur. VII. Yoannis zaman zaman Fransız birliği yeni komutanı De Chateaumordand ile çıkış hareketinde bulunup Konstantinopolis'te bulunan askerlerin ve halkin moralini yükseltmeye çalışmıştır. Fakat 1402 yazında bu kuşatma o kadar zorluk yaratmıştır ki Yıldırım'in Timur'a karşı savaşında beklenen galibiyetinden sonra şehrin nasıl Osmanlı'lara teslim edileceği hakkında gizli bir anlaşmanın yapıldığını zamanının tarihçileri tarafından yazılmıştır. 1402 yazında Yıldırım, Timur'un Anadolu'ya giren ordularını karşılamak için Konstantinopolis kuşatmasını ve ablukasını kaldırmıştır. 28 Temmuz 1402 de yapılan Ankara Savaşı'ında Osmanlılar Timur'a yenik düşmüş; Sultan Yıldırım Bayezid esir düşüp esarette ölmüştür. Osmanlı şehzadeleri arasında, kalan Osmanlı topraklarının idaresi için askeri mücadele başlamış ve bu Fetret Devri 11 yıl devam etmiştir. Bu hala VII. Yoannis tarafından idare edilen Konstantinapolis'de büyük bir ferahlık yaratmıştır. Bizans'ı devamlı tehdit eden Osmanlı devleti çökmüş görünmekteydir ve halk sekiz yıl süren ablukadan ve bununa bağlı zorluklardan kurtulmuştu. Bizans için beklenledikten çok daha uygun bir sonuç Ağustos 1402de Osmanlı Rumeli topraklarn idaresine almak için Rumeli'ye gelen Emir Süleyman Çelebi'nin tutumu ve hareketleri ortaya çıkmıştır. O yıl sonlarına doğru Emir Süleyman Çelebi tarafları ile Osmanlı topraklari ile ilgileri bulunan (Bizans, Sırbistan, Venedik, Genova ve Rodos ve Naksos Latin Düklüğü'nden oluşan) bir Hristiyan Ligi ile konuşmalar başlayıp 1403 başlarında bir anlaşma imzalanmıştır. Bu anlasmayı (imparator II. Manuil Avrupa'da bulunduğu için) imzalayan VII. Yoannis, Bizans için büyük bir diplomatik zafer kazanmıştır. Buna göre Emir Süleyman'in Osmanlı devletinin üst hakimiyeti (I. Murat ve Yıldırım zamanlarının tam tersi olarak) Bizans'a geçmiştir; Bizans'a Selanik ve doğusundaki (Athos manastırlarını da kapsayan) Ege kıyısındaki bölgeler, bazı Ege adaları, Boğaz'dan ta Nişabur'a (Mesembria) kadar Rumeli Karadeniz kıyıları verilmiştir ve Bizans, Venedik ve Ceneviz gemilerini Marmara ve boğazlarda serbestce hareket etmeleri garantilenmiştir; buna karşılık Hristiyan Ligi tarafları Emir Süleyman'nin Rumeli toprakları üzerinde başkent Edirne'den hükümdarlığını kabul etmiştir. Osmanlıların bu şekilde yenik düşmesi haberi Avrupa'da bulunan II. Manuil'e (21 Kasım 1402de Paris'te) erişince hemen Avrupalılardan hiç bir yardım almadan geri dönmeye başlamış ve ancak 9 Haziran 1403 de Konstantinapolis'e varmıştır. II. Manuil kendisini ta Gelibolu'da karşılayan yeğeni VII. Yoannis'e olan minnetarlığını bildirip ve Avrupa'ya gitmeden önce verdiği sözleri yerine getirmesi beklenmekteydi. Halbuki II. Manuil'in ilk icraatlerinin başında VII. Yoannis'i Lemnos adasına sürmek olmuştur. Bu anlaşmazlığın ve II. Manuil tarafından yapılan büyük haksızlığın neden ortaya çıktığı hakkında bir tam kayıt bulunmamaktadır ve değişik savlar ortaya atılmıştır. Bundan hic hoşlanmayan VII. Yoannis Midilli adasında Latin Dükü olarak hüküm süren kayın-babası II. Francisco Gattilusio ile ufak bir deniz filosu kurup Eylul 1403 ortasında VII. Yoannis'e vaad edilmiş Selanik'e hücum edip zorla idaresini almağa çalışmıştır. Bu deniz istilasinin gerçekleşip gerçekleşmediği hakkında hiçbir kayıt bulunmamaktadır. Ancak Ekim ortasında II. Manuil ve VII. Yoannis taraflarının bir anlaşmaya varıp VII. Yoannis'in ortak imparator olarak Selanik Basileus unvanı ile Selanik'te hüküm sürmeye başladığı bilinmektedir. VII. Yoannis hayatının sonuna kadar (yani 1403-1408 arasında) Selanik'te sağa sola karışmadan hüküm sürmüş ve günlerini din ve hayırseverlik işleri ile uğraşarak geçirmistir. Eylul 1408de en son günlerini büyük dedesi Yoannis Kantakuzinos gibi Joasaph ismi altında bir manastırda bir keşiş olarak geçirdikten sonra ölmüştür. Ailesi VII. Yoannis Paleologos ile İrene Gattilusio evlenmiştir. Karısı Midilli adasında Latin Dükü olarak hüküm süren Ceneviz asıllı II. Francisco Gattilusio'nin kızıdir. Tarihçiler çok yakın zamanlarda, en aşağı bir oğulları olduğunu belgelerden ortaya çıkartmışlardır: # V. Andronikos Paleologos, Bizans ortak imparatoru VII. Yoannis'in II. Manuil tarafından Avrupa'dan dönüşünden sonra uğradığı haksızlığa bu çocuğun II. Manuil'in Bizans'tan ayrı olduğu yıllarda doğmasına ve bir VIII. Yoannis'e bir varis ve II. Manuil'le bir rakip olmasına yoranlar bulunmaktadır. Ancak V. Andronikos'un Selanik'te babasından önce öldüğü bilinmektedir. Ayrıca bakınız * Bizans imparatorları * Bizans imparatorları
Dış kaynaklar
* Ostrogorsky, Georg (çev. Fikret Işıltan), (1999 5.baskı) Bizans Devleti Tarihi, Ankara: Türkiye Tarih Kurumu ISBN 975-16-0348-X (Orijinal 1. baskı: 1940) * Gregory, Timothy E. (çev. Esra Ermert), (2008), Bizans Tarihi, İstanbul:Yapı Kredi Yayınları ISBN 978-975-08-1507-2 * Norwich, John Julius, (1991) Byzantium: The Decline and Fall, Londra:Penguin ISBN 0-14-011447-5, say.156-182 * "John VII Palaiologos" maddesi Kazhdan, Alexander (ed) (1991) The Oxford Dictionary of Byzantium - 3 Cilt New York: Oxford University Press . ISBN 0-19-504652-8
