Aşırı savurganlığı, tuhaflığı, ahlaksızlığı ve acımasızlığıyla tanınır, despotluğuyla hatırlanır. Kendi muhafızlarının bir kaçı tarafından 41 yılında öldürüldü. Romalı tarihçi Suetonius, ``Sezarların hayatı`` adlı eserinde döneminin en ünlü olaylarını anlatır.
Günümüze ulaşan kaynaklar, Caligula`nın zalimliği ve var olduğu iddia edilen deliliği üzerine anlatılan anekdotlara odaklanmaya meyillidirler. Bu kaynaklar, özellikle Suetonius, ne kadar kapsamlı olurlarsa olsunlar sansasyonel ve önyargılı oluşları nedeniyle modern araştırmacılar arasında bir tartışma konusudur. Sık sık bu dönemin en tarafsız tarihçisi olarak gösterilen Tacitus`un Caligula`nı saltanatı hakkında yazdıkları maalesef kaybolmuştur.
Ailesi
Caligula, 31 Ağustos 12`de, Roma`nın sayfiyelerinden Antium`da "Gaius Julius Caesar Germanicus" olarak doğdu. İmparator Augustus`un evlatlık torunu Germanicus ve torunu Yaşlı Agrippina`nın doğumdan sonra hayatta kalan altı çocuğundan üçüncüsüdür. Germanicus, Nero Claudius Drusus ve Küçük Antonia`nın oğlu, Agrippina ise Marcus Vipsanius Agrippa ve Yaşlı Julia`nın kızıdır. Gaius`un erkek kardeşleri Nero ve Drusus`la genç yaşta ölen Tiberius ve Gaius Julius, kız kardeşleri ise Julia Livilla, Drusilla ve Genç Agrippina`dır. Gaius aynı zamanda geleceğin imparatorlarından Claudius`un yeğenidir.
Gaius`un babası Germanicus, Tiberius Claudius Nero ve Augustus`un üçüncü karısı Livia`nın torunu ve ayrıca Augustus`un kendisinin de evlatlık torunudur. Germanicus, Julio-Claudian ailesinin en göze çarpan üyelerinden ve Roma İmparatorluğu`nun en çok saygı duyulan ve sevilmiş olan generallerinden birinin oğludur. Agrippina, Augustus ve Scribonia`nın torunudur ve mükemmel Roma kadını modeli olarak tasvir edilir.
Gençliği
Sadece iki ya da üç çocuktan biri olarak Gaius, ailesinin Germanya`nın kuzeyindeki askeri harekatlarına eşlik etti ve babasının ordusunun maskotu haline geldi. Askerler, annesi Agrippina tarafından minyatür askeri üniforma ve sandalet giydirilip silah kuşatılan küçük Gaius`u görmekten çok keyif alıyorlardı. Kendisine verilmiş olan Latince `Caligula` takma adının anlamı "Küçük (asker) sandaleti"ydi ve üniformasının bir parçası olarak giydiği küçük asker sandaletinden gelmekteydi.
Tahtın varisinin kim olacağı sorusu Augustus henüz hayatta iken aile içindeki entrika suçlamaları arasından bir kaç defa ortaya atıldı. Caligula`nın babası Germanicus, Augustus`un öldüğü zamanda Princeps görevini yürütmek için çok genç olmasına rağmen bir çok insan, Augustus`un varis olarak onu seçeceğine inanıyordu. Sonuç olarak Augustus, Germanicus`u evlatlık edinmesi şartıyla Tiberius`u seçti. Germanya`daki başarılı bir harekat ve Roma`daki geçit töreninin ardından Germanicus Roma politik yaşamından uzaklaştırılmak için doğuya gönderildi ve orada Tiberius`un ajanları tarafından zehirlendiği iddiaları arasında 10 Kasım 19 tarihinde öldü. Annesi ve Tiberius arasındaki ilişkiler katil ve komplo suçlaması arasında hızla kötüleşti.
Genç Caligula, önce 27 yılında belki de bir rehine olarak annesinin büyükannesi ve Tiberius`un annesi Livia`nın yanına gönderildi. Livia`nın Tiberius`la birlikte devrilmesi ve ardından iki yıl sonra ölmesi üzerine Caligula, Julian akrabalarının yanına döndü ve büyükannesi Antonia`ya iade edildi. Bu süre zarfında Caligula dış dünya ile biraz bağlantı kurabildi; yegane arkadaşları kız kardeşleri Genç Agrippina , Drusilla ve Julia Livilla`ydı. Daha sonra Caligula hakkında, imparatorun kız kardeşleriyle özellikle de Drusilla ile ensest ilişkisi olduğu dedikoduları çıktı. Suetonius, bu iddialar hakkında çok özel şeyler yazmıştır.
31 yılında, Caligula Capri`de tekrar Tiberius`un ölümüne ve 37 yılında taht`a çıkışına kadar onun kişisel gözetimine verildi.Bunların gerçekten olup olmadığını söylemek zordur. Pek sevilmeyen imparatorlar olan Tiberius ve Caligula gibiler hakkında yazılanların hepsi gerçek olmayabilir ve antik metinler de dedikodu sık rastlanılan bir durumdur.
Bu sıralarda, Tiberius`un Praetorian Prefect`i Sejanus, Roma`da çok güçlüydü ve İmparatorun yönetimine ve onun olası varislerine karşı kendi müttefiklerini oluşturmaya başlamış ve Julian çizgisindeki destekçilere dalkavukluğa girişmekteydi. Tiberius`un ilerlemiş yaşında gittikçe artan bir paranoya`nın işareti olarak vatana ihanet duruşmaları sık sık olan bir durumdu ve gittikçe artan biçimde bir keresinde hayatını kurtarmış olan arkadaşı Sejanus`a daha fazla güvenmeye başladı. Sejanus bu duruşmaları, konumunu güçlendirmek ve olası bir muhalefeti ortadan kaldırmak için kullandı.
Küçüklüğünden beri Caligula, çok dikkatli yürümeyi öğrenmişti. Tacitus ve Suetonius`un her ikisine göre de, zeka olarak tüm kardeşlerinden daha üstün, mükemmel doğal bir aktördü ve diğer aile fertleri yapamadığı zamanlarda tehlikeyi farkedebiliyordu. Diğer bir çok taht adayı ortadan kaldırıldığı halde Caligula hayatta kaldı. Küçük bir ada olan Pandataria`ya sürgüne gönderilen annesi Agrippina, yemek yemeyi reddederek öldü. İki büyük kardeşi Nero ve Drusus da öldüler; Nero, Ponza adasına sürgüne gönderilirken, Drusus`un bedeni bir zindanda ağzında -görünüşe göre açlık krampını bastırmak isterken- yediği şilte parçaları dolu olarak bulundu.
Suetonius, Caligula`nın Tiberius`a karşı olan kölelere özgü doğasından ve ölü annesi ve kardeşlerine karşı olan ilgisiz tavrından bahseder. Kendi hikayesinde, Caligula`nın yıllar sonra bahsettiğine göre, bu kölelik davranışı hayatta kalmak için bir taktikti ve birden fazla olayda çok sinirlendiği için neredeyse Tiberius`u öldürecekti. Caligula`nın bir şahidine göre: "Asla bu kadar iyi bir uşak ya da bu kadar kötü bir efendi olmamıştı.!" Caligula, keyifsiz Tiberius`un yerine bir çok görevi yaparak yönetim konusundaki özel yeteneğini ispat etti ve onun daha fazla ilgisini çekti. Gece, Caligula güçlü bir sadism`i işaret eder biçimde, kölelere yapılan işkencelere katılıyor ve çoşkuyla kanlı gladyatör oyunları seyrediyordu. 33 yılında, Tiberius Caligula`ya taht`a çıkışına kadar üzerine alacağı tek kamu görevi olan onursal quaestor luk pozisyonunu verdi.
İmparatorluğu
Erken dönemi
Caligula, Senato tarafından tevdi edilen yönetim erkini kabul etti ve 28 Mart`ta kalabalığın "bebeğimiz" ve "yıldızımız" selamlamaları arasında Roma`ya girdi. Caligula, "Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar,Bütün dünya" tarafından takdir edilen ilk imparator olarak tasvir edilir. Yine Suetonius`un anlattığına göre saltanatının ilk üç ayında yüz altmış binden fazla hayvan kurban edildi. Philo, Caligula`nın ilk yedi aylık yönetimini tamamen mutluluk dolu olarak tasvir eder.
İlk zamanlarında, politik bir doğası olmasına rağmen cömert ruhluydu. Praetorian Muhafız`lara fazladan ödeme yaptı, Tiberius`un vatana ihanet belgelerini yok etti ve vatana ihanet kovuşturmalarının geçmişte kaldığını ilan etti, sürgüne gönderilenleri geri çağırdı ve İmparatorluk vergi sisteminden zarar görenlere yardım etti. Cinsel suç işleyen suçluları imparatorluktan uzaklaştırdı. Aynı zamanda gladyatör dövüşleri gibi şeyler için oldukça savurgan olduğu bilinir. Bu davranışları başlangıçta ona halkın gözünde oldukça ün kazandırdı. Bunlardan başka, halk için serbest seçimleri yeniden canlandırdı ve selefi Tiberius zamanında kapatılan Roma İmparatorluk yıllıklarını yeniden açtırdı.
Caligula, bir çok insan tarafından çok sevilmiş olan general Germanicus`un oğlu olması nedeniyle oldukça fazla sevgiye mazhar oldu. Ancak aynı zamanda o Tiberius değildi. Bundan başka Caligula, Tiberius`dan farklı olarak Augustus`la doğrudan kan bağına sahipti ve bu sebeple Jül Sezar ile bağlantısı vardı. Aynı zamanda Marcus Antonius`un oğlunun torunuydu.
İmparator olduktan sonra, Caligula görülmeye değer hüner sergiledi. Baiae ile komşu liman Puteoli arasında yaklaşık iki mil (2956 m.) boyunca uzanan ve gemilerin yanyana dizilerek duba gibi kullanıldığı portatif bir Dubalı köprü kurulması emri verdi. Söylendiğine göre bu köprü Pers Kralı Xerxes`in Çanakkale Boğazı`nı geçtiği köprüye rakipti. Ardından, Büyük İskender`in göğüslüğünü (zırhını) taşıdığı halde en sevdiği atı Incitatus`un üzerinde köprüyü geçti. Bu hareketine muhalefet, Tiberius`un falcısı Mendes`li Thrasyllus`un ; "Baiae körfezini geçerken ata bindikten sonra imparator olmak için hiç şansı kalmadı" şeklindeki kehaneti ile geldi.
Rahatsızlığı
Saltanatına uğurlu bir başlangıç yapan Caligula, 37 yılının Ekimin de ciddi biçimde hastalandı. Cassius Dio bir hastalık geçirdiğinden bahsetse de, Bu hastalığı tanımlayan tek tarihçi olan Philo İmparator olduktan sonra Caligula`nın oldukça sık banyo yapması, çok içmesi ve cinsel ilişkiye girmesi nedeniyle virüs kaptığını iddia eder. Söylendiğine göre bütün imparatorluk çok üzülmüş ve Caligula`nın ıstırabına ortak olmuştu. Caligula bu hastalık tarafından tamamen esir alınmıştı ancak Philo bunun onun saltanatının dönüm noktası olduğuna dikkat çeker.Bazı modern tarihçilerin var sayımlarına göre bu fiziksel rahatsızlık daha sonraları akıl hastalığına yol açmıştı.Howard Hayes Scullard, Caligula "[1] bir şehvet canavarı ve şeytani bir zalim olarak çıktı." diye dikkat çeker.
Caligula`daki değişikliklerin ne zaman ortaya çıktığı konusunda tartışma vardır. Michael Grant (``On iki Sezar``, 1975) ve Donna W. Hurley`de (`` Suetonius üzerine tarihsel ve tarih yazımsal bir yorum` " C. Caligula`nın hayatı"``, 1993) dahil bir çok yazar, Caligula ve senato arasındaki gerçek kırılmanın ve bundan sonraki aşırı davranışlarının 39 yılına kadar ortaya çıkmadığını ifade ederler. Genç Sezar ve senato arasındaki sürtüşmenin kesin nedeninin belirsizliğine rağmen, bazı kaynakların işaret ettiğine göre, İmparator bir geçit töreni istemiş ancak bu istek senato tarafından reddedilmişti. Kesin olan şeyse Caligula 39 yılında Konsülleri senatoya danışmadan görevden uzaklaştırmış ya da yeniden yerleştirmiş ve bir kaç senatörü arabasının yanında resmi kıyafetleriyle koşmaya zorlayarak halkın önünde küçük düşürmüş olmasıdır. Bu nokta da hayatının akışı, Romalılarca "bebeğimiz" ve "yıldızımız" diye selamlanan genç bir adamdan despot bir tiran`a doğru dikkat çekici biçimde değişir.
Politik başarıları
Günümüze kadar ulaşan kaynaklar Caligula`nın kısa saltanatında elde ettiği bir kaç politik başarıdan bahseder. Saltanatı sırasında , imparatorluğa katılan Mauretania, iki eyalet olarak tekrar yapılandırıldı. Herod Agrippa, Judaea valisi olarak atandı. Alexandria ve diğer doğu eyaletlerinde Yahudiler ve Yunan`lılar arasında çıkan bir kaç karışıklık bastırıldı. Caligula, Rhegium ve Sicilya limanları iyileştirildi ve Mısır `dan yapılan tahıl ithalatı arttırıldı. Kamu işleri tamamlandı, tapınaklar inşaa edildi ve duvarlar tamir edildi. Caligula aynı zamanda gönülsüzce olsa da çok ikna edici iyi bir hatip ve genellikle Roma halkının gözünde popüler biri olarak tasvir edilmiştir.
Yine aynı kaynaklar onun bazı politik aptallıklarından bahseder. Bunlar özellikle öne çıkartılmış, kuzey cephesindeki askeri etkinliklerde, din ve vergi politikalarındaki deliliğinin ve zorbalığının delili olarak kullanılmıştır. Kuzey seferiyle, zafer töreninde Germen savaşçı kıyafetleri giydirilmiş Galya`lılarla alay edilmiş ve Roma birlikleri, tanrı Neptün`e karşı kazandığı zaferin ardından "denizin ganimetleri" olarak deniz kabuğu toplamaya gönderilmiştir. Deli adamın bu eylemini açıklamak için ortaya atılan bir çok teori ve iddiadan akla en uygun olanına göre Caligula, daha önce Jül Sezar`ın terketmek zorunda kaldığı Britanya`yı işgal edip kazanmak istiyordu. Görünüşe göre birliklerinin aklındaki sefer farklıydı ve ordu İngiliz Kanalı kıyılarına vardığı zaman birlikler daha fazla ilerlemeyi reddetti, bu yüzden Caligula, gemilere binmeyi reddeden askerlerine seferin ganimeti olarak deniz kabukları toplamayı emretti. Bir kez daha, her nasılsa, kaynaklardaki eksiklikten dolayı, tam olarak ne olduğu ve bunun neden Caligula dönemindeki birincil kaynaklar arasında bir tartışma konusu olduğu bilinmez.
Caligula`nın dinle ilgili politikalardaki uygulamaları öncüllerinden sert biçimde ayrılır. Augustus zamanında, özellikle İmparatorluğun batısında Tanrılaştırılmış imparator kültü oluşturularak teşvik edildi ve genellikle yeni kurulan bir Roma kolonisinde oluşturulan ilk yapılanma oldu. Bu kült, onun "numen"ini merkez alan bir yapıda olmasına rağmen Augustus`un bir çok fırsatta belirttiği gibi, kendisi değil, kişisel ruhu ve atalarının ve ailesinin ortak ruhu "klanlar" kutsaldı. Augustus`tan sonra, Tiberius`un kültle biraz ilgilendiği görülür ve anlaşıldığı kadarıyla kültün yayılması ve genişlemesi merkezi organizasyon yapılanmasından ziyade yerel derecede, taşralı yöneticilerin zorlamalarıyla olmuştur. Caligula bu kültü hayal edilemeyecek bir noktaya taşımıştır. Roma Forumu`ndaki Castor ve Pollux tapınakları doğrudan Palatina`daki İmparatorluk konutuyla bağlantılıydı ve Caligula`nın kendisine adanmıştı. Burada fırsat buldukça giyinir ve kendisini bir tanrı gibi takdim eder ardından dalkavukça yöntemlerle huzurunda bulunanların kendisini benimseyerek onaylamalarını talep ederdi. Tanrılaştırılmış İmparator Kültünün doğası, imparatorun çevresindeki ruhun onore edilmesinden doğrudan Caligula`nın kendisine tapınılmasına doğru değişti. Bunu gibi, Caligula`nın politikaları, sadece külte bağlı uygulamara değil İmparatorluğun tamamındaki dinsel uygulamalara etki etti. Heykellerin başları, bir çok kadın heykeli de dahil Caligula`nın başıyla yer değiştirdi ve Caligula bu tanrılara Hellenistik yönetici kültüne benzer şekilde ibadet edilmesini istedi.
Caligula`nın vergi politikası da antik kaynaklar tarafından ağır biçimde eleştirilir. Caligula duruşmalardan, fahişelikten ve evlilikten ağır vergiler almayı denemiştir.
Doğu politikası
Caligula ve diğer imparatorlar birinci yüzyılda Yahudi tek tanrıcılığı ile benzer oranda bir tapınım görmek istemişlerdir. Philo`nun dediğine göre Caligula "Yahudileri, onun aziz tuttulan dileklerinden karşı çıkan yegane insanlar olarak, oldukça özel bir kuşkuyla kabullenmişti." 37 yılında tahta çıktığında, iyi arkadaşı Herod Agrippa`yı Batanaea ve Trachonitis bölgelerine vali olarak atadı.38 de Caligula, "Prefect" Aulus Avilius Flaccus`a Yahudi Sinagog`larına imparatorun heykelinin dikilmesini emretti. Alexandria ve Flaccus`daki isyanlar bastırıldı.
39 yılında Agrippa, Galilee ve Peres valisi Herod Antipas`ı Perslerin yardımıyla Roma yönetimine karşı isyan planlamakla suçladı. Herod Antipas suçunu itiraf etti ve Caligula tarafından sürgüne gönderildi. Agrippa kendi bölgesiyle ödüllendirildi ve Yahudiye eyaletinin büyük kısmının kontrol eder hale geldi.
Alexandria`da 40 yılında bu kez Yahudiler ve Yunanlılar arasında bir karışıklık çıktı. Yahudiler İmparatora saygı göstermemekle suçlandılar. Sinirlenen Caligula, Kudüs Tapınağı`na kendisinin bir heykelinin dikilmesini emretti.
Bunun bir iç savaşa neden olabileceğinden korkan Suriye eyaleti valisi Publius Petronius bu emrin yaklaşık bir yıl geciktirilmesini sağladı. En sonunda Agrippa, Caligula`yı emrini geri almaya ikna etti.
Skandalları
Çılgın imparator hakkında kümelenen tuhaf hikayeler; aşırı zalimliğini, çoklu ve alışılmamış cinsel macerelarını (en azından Suetonius tarafından iddia edilen heteroseksüel ve homoseksüel ilişkilerini,, ya da gelenek ve Senatoya karşı olan saygısızlığını tasvir eder. Suetonius, onun her üç kız kardeşiyle olan ensest ilişkilerini, seks alemlerinde yüksek dereceden Senato üyelerinin karılarını en yüksek teklifi verenlere satmasını, kuzeyde yaptığı gülünç askeri faaliyetleri ve onun gece güneşin doğmasını emrederek sarayının koridorlarında dolaşma alışkanlığını anlatır. Caligula`nın aynı zamanda atı Incitatus`u bir rahip olarak adlandırdığı ve yaşaması için içinde mermer bir ahır, altından bir yemlik bulunan bir ev ve mücevherlerle süslü gerdanlık taktığı ve sonra Senato`ya konsül yapma sözü verdiği iddia edilir.Söylendiğine göre sarayında bir genelev açmış ve sosyal etkinlikler sırasında Senato üyelerinin karılarını, kocaları onlar ayrılırken sadece arkalarından bakabilirlerken kendi yatak odasına götürme alışkanlı edinmişti. Ardından karılarıyla yaptığı cinsel eylemleri kocalarının yanında herkesin duyabileceği şekilde anlatıyordu.
Caligula genellikle soğuk, kibirli, bencil ve deli olarak tasvir edilir. Söylendiğine göre karşı çıktığı bir grubun bir arena dolusu insan tarafından alkışlanması üzerine ağlayarak "Roma halkını istemiştim ancak sadece tek bir boynum var" demiştir. Yine söylendiğine göre arenada aslan ve kaplanlarla dövüşmek için yeterli suçlu kalmamışsa bazı izleyicileri arenaya attırmıştır. hayatına karşı herhangi bir plan tertip edildiği zaman, söylendiğine göre komplocuların "belki de ölmekte olduklarını hissedebilecekleri çok sayıda küçük yarayla" öldürülmesni emretmiştir. Suetonius, onun sık sık "korktukları sürece bırakın benden nefret etsinler" dediğinden bahseder.
Kendini yaşayan bir tanrı olarak ilan etmişti. Palatine ve Capitol`deki Jupiter Optimus Maximus tapınağı arasında bir geçit inşaa ettirmişti (söylendiğine göre iki tanrı arasındaki istişareyi mümkün kılmak için) ve imparatorluk sarayını, Forumun üzerine ve Caligulanın farklı tanrılar gibi görünebileceği ve onlarla toplanabileceği Castor ve Pollux tapınağının içine doğru genişletmişti. Kayıtlara göre Caligula, Olympia`daki Jupiter tapınağı ve Jupiter`in ünlü heykeli ile "siyah taş"ının Capitol`e taşınmasının sorumlusuydu. Yine söylendiğine göre kendisine yukarıdan bakılmasını suç yapmıştı.
Caligula aynı zamanda inanılmaz derecede kendine düşkündü ve Nemi Gölü`nün dibinde 1930`lu yıllarda buluna iki batık gemi bunun en dramatik kanıtlarıydı. Bu iki gemi antik dünyanın en büyük tekneleri arasındadır. Gemilerden küçük olanı Diana`ya adanmış bir tapınak gibi yapılmıştı. Büyük gemi aslında oldukça ayrıntılı ve mermer koridorları olan yüzen bir saray olarak Caligula`nın giderek artan hedonistik (hazcı) davranışlarının tatmininde tekil bir role sahipti.
=Öldürülmesi ve olumsuz etkileri
Caligula`nın, bir imparator olarak özellikle Senato, soylular sınıfı ve equestrian düzene karşı olan eylemleri sert olarak tanımlanır. Josephus`a göre, bu eylemler Praetorian Muhafızlar tarfından engellenen en az üç başarısız siyasi komplo girişimine neden olmuştu. Aslında Praetorian Muhafız`ların kendi içinde, Cassius Chaerea önderliğinde başarılı bir öldürme planı yapılmıştı. Plan üç kişi tarafından hazırlanmıştı ancak söylendiğine göre içlerinde senatörlerin, askerlerin ve equestrian düzenden insanların bulunduğu bir çok kişi tarfından biliniyordu.Josephus`a göre, Chaerea suikast için politik destek almıştı. Diğer taraftan Suetonius, Caligula`nın Chaerea`yı küçük düşürücü bir adla çağırdığını iddia eder. Suetonius ve Josephus`a göre, Caligula`nın praetorian prefect`i Cassius Chaerea daha önceki imparatorların hizmetinde muhtemelen kasığından bir yara almıştı. Caligula sık sık Chaerea ile bu yarası yüzünden ona gündüzleri "Priapus" (Sürekli ereksiyon halinde tasvir edilen Roma bereket tanrısı) ya da Chaerea ne zaman görevdeyse "Venüs" diyerek alay etmişti. Yine Josephus`un aktardığına göre bu sloganın seçilme nedeni ve Chaerea`nın yaralanmasıyla olan ilişkisi şehirde meşhur olmuştu.
24 Ocak 41 de Chaerea ve diğer muhafızlar, Caligula Kutsal Augustus`u konu alan oyun ve dramalar serisi sırasında aktör topluluğunun genç üyelerine nutuk çekerken konuşma talebinde bulundular. Chaerea, Caligula`dan sloganı söylemesini rica etti; Suetonius`un sadece "Jupiter" dediği yolundaki beyanına rağmen Josephus`a göre bu Chaerea`ya karşı başka bir hiçe saymaydı. Suetonius iki farklı hikaye anlatır; ilkine göre, Chaerea Caligula`yı gençlerle konuşurken sırtından bıçaklamıştı ve ikincisine göre ise Chaerea bu sloganı "öyle olsun!" diyerek cevaplamış ve saldırmıştı. İlk darbeden sonra, Caligula diğer suikastçıları da kışkırtacak biçimde yardım için ağlamamıştı; Suetonius bazıları genital bölgede olmak üzere toplam 30 yara olduğunu aktarır ve Josephus, Praetorian Aquila`nın öldürücü darbeyi vurma onuruna eriştiğini söyler. Bir diğer suikastçı Caligula`nın karısı Caesonia`yı bıçaklamış ve küçük kızı Julia Drusilla`yı başını duvara vurmak suretiyle öldürmüştür. Caligula`nın sadık Germen muhafızı karşılık verdiğinde İmparator zaten ölmüştü. Keder ve öfke ile acı çeken Germen muhafız, suikasçilere, kompluculara, masum senatörlere ve etraftakilere karşı şiddetli bir saldırıya geçmişti.
Senato, Caligula`ın ölümünü cumhuriyetin yeniden inşaası için bir fırsat olarak gördü. Chaerea, Ordu imparatora bağlı olmasına rağmen askerleri Senatoya destek olmaya ikna etmeye çalıştı.İmparatorun ölümüne üzülen Roma halkı, toplanmış ve Caligulanın amcası Claudius Praetorian`ların kışlası yakınlarında merakla beklerken onun katillerinin adalet önüne getirilmesini talep ediyorlardı. Claudius, Praetorian muhafızların deteğini sağladıktan sonra İmparator oldu ve Chaerea ile birlikte Caligula`nın ölümünde parmağı olan diğer suikastçı ve komplocuların öldürülmesini emretti.
Açıklamalar
Son kaynaklar, Caligula`nın davaranışlarının kaynağını beyin iltihabı, sara ya da menenjit gibi olası bir tıbbi nedenlerle açıklamaya çalışma konusunda bölünmüşlerdir. Cassius Dio, Caligula`nın "beyin humması" geçirdiğini söyler. Suetonius ise Caligula`nın "sara" hastası ve "zeka özürlü" olduğunu aktarır. Alexandria`lı Philo, Caligula`nın hayatının büyük bölümünde gözden ırak olan birisi için devamlı göz önünde olmanın baskısına alışamamaktan kaynaklanan basit bir sinir bozulması dışında hiç bir şeyi olmadığını söyler. Roma dehşet içinde, sevgili imparatorlarının iyileşmesini dua ederek bekledi. Biraz iyileşti ancak yönetimi keskin bir değişim gösterdi. Gemellus ve kayın pederi Silanus`un ölümü Caligula`nın iyileşmesinden hemen sonra gerçekleşmiştir.Caligula`nın deli olup olmadığı sorusu bu güne kadar bir muamma olarak kaldı. ``Legatio ad Caium`` ("On Embassy to Caius") adlı eserin yazarı ve Alexandria`lı Yunanlı`ların zulmü için çare aramak üzere gönderilen delegelerin lideri Philo, İmparatorun artık kötü bir şakacıdan başka bir şey olmadığını iddia eder.
Her halukarda, günümüze ulaşmış kaynaklar arasında Caligula`ın gözden düşüşün anlatılmasında gerçekle kurguyu bir birinde ayrmak güçtür. Yukarıdaki anlatılanlara ilaveten, Bir imparator olarak onun tuhaf davranışları hakkında bir çok ünlü hikaye vardır; örnek olarak, Jamia şehrindeki imparatorluk sunağını yıkan Yahudileri cezalandırmak için Kudüs Tapınağı`na kendi heykelinin dikilmesi emrini vermesi (yakın dostuHerod Agrippa tarafından durdurulmuştur), tahıl ambarlarını kapatarak yurttaşlarını açlığa mahkum etme eğlencesi, yemek yerken idam seyretme hobisi ve kendisini tanrı olarak nitelendirmesi verilebilir. Yeterince ilginç olan ise, Caligula`nın ölümünün ardından onun hakkında en koyu eleştirileri yapan Seneca, - Senaca için tipik olarak- kız kardeşleriyle olan ensest ilişkisi hakkında çıkan dedikodulardan hiç bahsetmez ve Seneca, Caligula`nın hayattaki kız kardeşleri Genç Agrippina ve Julia Livilla ile olan yakın ilişkisi ile tanınır. Bu anekdotların meşruiyeti ne olursa olsun tarihçiler Caligula`nın imparatorluk için kesinlikle yetersiz ve hazırlıksız olduğun konusunda birleşirler.
Alternatif bakış açıları
Caligula döneminin tam muhasebesindeki eksiklik ve bu güne ulaşan kaynakların abartılı doğası tarihi analizler açısından bir kaç probleme neden olur. Dikkat edilmesi gereken bir husus olarak, Philo`nun ``Embassy to Caius`` ve Josephus`un ``Antiquities of the Jews`` adlı eserinin, 6`dan 8`e kadar bölümünde bahsedilenler hariç, Caligula`ya atfedilen tüm tarihsel yazılar, yönetim erkinin büyümesiyle güçleri ciddi biçimde kontrol altına alınan seçkinler sınıfı olan Senatoryal dereceden Roma`lılar tarafından yazılmıştır. Buna ek olarak, Roma politikasında cinsel sapkınlık ile zayıf yönetim hep el ele gösterilmiştir; örneğin tarihçi Suetonius, Augustus, Tiberius, Caligula, ve Nero`yu cinsel sapkınlıkla itham etmiş ve aynı zamanda bu imparatorların dönemini yönetimsel açıdan ağır biçimde eleştirmiştir. Bu sebeple, Caligula hakkında yazılan her neyse -özellikle Suetonius`a ait eserlerde - her zaman bir parça kuşkuyla dikkate alınmasında fayda vardır.Bilindiği kadarıyla 39 yılında Caligula ve senato arasında bir kırılma vardı ve bu noktadan sonra Caligula`nın saltanatı kesinlikle despotik ton içerir. Caligula, Tiberius`un yaptığı temizlik sırasında senatodan uzaklaştırılan bazı Julian hanedanının güvenilir destekçileri arasında en çok göze çarpanlarından biriydi. Böylece Caligula senato tarafından en iyi zamanında bile kısmi bir destek gördü. Buna ek olarak, Tiberius`un, saltanatının genelinde görülen eksikliği, önceden yaklaşık 50 yıllık Augustus yönetimi altında uslu duran Senato tarafından İmparatorluğun yönetimsel erkinin büyük bir kısmının bir kez daha yeniden ele geçirilmesi için bir fırsat olarak değerlendirildi. Bu sebepten dolayı Caligula, İmparatorluğun başlangıcında Sezar ve Augustus`un karşılaştığı gibi işbirliğine kapalı bir senatoyla yüzleşmek zorunda kaldı.
Caligula, işbirliğine yanaşmayan bir Senato ile karşılaştı ve göründüğü kadarıyla bu saçmalıktan çabucak sıkılarak, Yönetici olarak kendisine verilen gücün yardımıyla gelişi güzel bir şekilde hareket etmeye karar verdi. Tiberius`un arkasında bıraktığı geniş finansal birikimler çabucak harcandı ve Caligula`nın kısa saltanatının sonunda İmparatorluk hazinesi tamamen boşaldı. Saltanatında, İmparatorluk avlusu ve sarayı Forumun içine doğru genişledi. Tiberius tarafından senato`ya iade edilen İmparatorluk görevleri ve sorumlulukları tahtın hakları olarak yeniden geri istendi ve Senato`nun gücü daha fazla sınırlandırıldı. Belki de saltanatında model aldığı Hellenistik krallardan sonra, kendini dinsel etkinliklerin merkezine yerleştirmeyi denedi.
Aslında, Caligula yönetimi ele almayı onun bir sonraki adımı olan "kutsal monarşi" için denedi; her halukarda, Roma toplumunun karmaşıklığı ve Roma politikaları, "önce yurttaş" prensibinin devam etmesini zorunlu kıldı. Suetonius, Caligula`yı Jül Sezar ile karşılaştırır; Roma Senato`suna göre, incelikle dengelenmiş yönetim, bir yüzyıl önce kurtulmuş oldukları tiranlıktan daha fazlası haline gelmişti. Böylece, Caligula üzerine atfedilen pek çok sansasyonel suçlama, onun karakterine ve anısına karşı yapılan politik olarak motive edilmiş saldırılar olarak değerlendirilebilir. Akılda tutulması gereken nokta, Caligula hakkındaki kayıtların neredeyse tamamı onun mutlak otoritesini zayıflatmaya çalışırken zarar gören politik muhalifleri tarafından kaleme alınmıştır.
Popüler kültürde Caligula
- Caligula (film), yönetmenliğini Tinto Brass`ın yaptığı 1979 yapımı film.
Kaynakça
- ``Caligula: Gücün yozlaşması``, Anthony A. Barrett (Batsford 1989) ISBN 0-7134-5487-3, İngilizce.
- Ludwig Quidde`nin, ``Caligula. Eine Studie über römischen Caesarenwahnsinn`` (``Caligula: Emperyal delilik üzerine bir çalışma``)((1894), Caligula`yı Alman İmparatoru Wilhelm II`ye benzeten bir denemesi, Almanca.
- ``Caligula``, Albert Camus`a ait, 1996 yılında Macar filmi olarak sinemaya aktarılan ve daha sonra da 2001 yılında TV versiyonu çekilen bir oyun.
- Michael Grant, ``On iki Sezar``. New York: Charles Scribner`s Sons. 1975, İngilizce.
- Donna W. Hurley,, ``Suetonius üzerine tarihsel ve tarih yazımsal bir yorum "C. Caligula`nın hayatı"``. Atlanta, Georgia: Scholars Press. 1993, İngilizce.
Birincil kaynaklar
- Caligula`nın hayatı (Suetonius; İngilizce çeviri ve Latince orijinali)
- Cassius Dio, Book 59 (İngilizce çevir)
- Alexandria`lı Philo, (çeviri. C.D.Yonge, London, H. G. Bohn, 1854-1890):
- Josephus, ``Antiquities of the Jews``, (trans. W.Whiston), Books XVIII-XIX, İngilizce
- E.M.Smallwood, ``Gaius, Claudius ve Nero dönemlerini tasvir eden belgeler`` (Cambridge University Press 1967), İngilizce
- Suetonius, On iki Sezar`ın hayatları: Caius Caligula
İkincil kaynaklar
- A. Barret, ``Caligula: Gücün yozlaşması``, (Yale, 1990), İngilizce.
- De Imperatoribus Romanis`ten biyografisi, İngilizce
- Gaius Caligula biyografisi, İngilizce
- Caligula, İngilizce
- Saltanatının kronolojik dökümü, İngilizce
- Aktarılan etkinliklerinden bazılarının tahlili., İngilizce
- Caligula`nın soy ağacı, İngilizce
- [4], İngilizce,
- BBC History`de Caligula, İngilizce
- Resmi Film Sitesi, İngilizce
