1991 Madrid Konferansı

Kısaca: Madrid Konferansı 30 Ekim 1991 tarihinde başlamış ve üç gün sürmüştür. Konferansın amacı İsrail ile Filistin ve Suriye, Lübnan ve Ürdün'ün de içinde bulunduğu Arap ülkeleriyle bir barış süreci başlatabilmekti. Körfez Savaşı'nın hemen ardından bir araya gelen ABD Başkanı George H.W. Bush ve Dışişleri Bakanı James Baker Sovyetler Birliği'ni de yanlarına alarak İsrail, Suriye, Lübnan, Ürdün ve Filistin'i Madrid Konferansı'na çağırmışlardır. ...devamı ☟

1991 Madrid Konferansı
1991 Madrid Konferansı

Madrid Konferansı 30 Ekim 1991 tarihinde başlamış ve üç gün sürmüştür. Konferansın amacı İsrail ile Filistin ve Suriye, Lübnan ve Ürdün'ün de içinde bulunduğu Arap ülkeleriyle bir barış süreci başlatabilmekti. Körfez Savaşı'nın hemen ardından bir araya gelen ABD Başkanı George H.W. Bush ve Dışişleri Bakanı James Baker Sovyetler Birliği'ni de yanlarına alarak İsrail, Suriye, Lübnan, Ürdün ve Filistin'i Madrid Konferansı'na çağırmışlardır.

Konferans

İsrail'in itirazları nedeniyle Filistin tarafı konferansa Ürdünlülerden oluşan ortak bir delegasyonla katılmaktaydı. Ne var ki, delegasyonun Tunus'taki PLO yöneticileriyle sık sık görüşmesi bu kurumun Faysal Husseini adındaki bir görevliyi konferansı izlemek üzere yetkili kılmasıyla sonuçlanmıştır.

Konferansın amacı katılımcılar arasındaki sorunların tartışılabileceği açık bir ortam hazırlamaktı. Konferansın herhangi bir yaptırımı bulunmuyordu. İki tarafı doğrudan ilgilendiren sorunların ele alınmasıyla başlayan konferans daha sonra çok taraflı sorunlara eğildi. Suriyeli ve Lübnanlı temsilciler ortak bir strateji izleme kararı verdiler.

İsrail ve komşu devletler (Mısır dışında) arasındaki ilk ikili görüşmeler üç Arap devleti ile İsrail arasında bir anlaşmaya varılması yönünde ilerlerken Filistin ve İsrail arasındaki sorun iki aşamada tartışılmaktaydı. Bunlardan ilki Filistin'in kendi kendini yönetme hakkı, ikincisi ise kalıcı barışın sağlanması konusuydu (Bu plan, Oslo Barışı'nda aynen yinelenmiştir). 3 Kasım 1991'de Madrid'de başlayan görüşmeler 9 Aralık 1991 ile 24 Ocak 1994 tarihleri arasında Washington'da yapılan temaslarla sürmüştür.

Görüşülmeye 28 Ocak 1992 tarihinde başlanan çok taraflı sorunlar su, çevre, silah denetimi, göçmenler ve ekonomik kalkınma başlıklarında toplanmıştır. Kasım 1993'e dek süren görüşmeler Orta Doğu'nun yanı sıra birçok Avrupa başkentinde de yapılmıştır. İsrail, Batı Yakası ve Gazze dışından gelen temsilcilerin varlığını neden göstererek göçmenler ve ekonomi konusundaki toplantılara başlarda katılmak istememiştir. Suriye ve Lübnan ise iki taraflı sorunlar çözümlenmeden çok taraflı sorunlar üzerine konuşmak istemediklerini bildirmişlerdir.

Çok taraflı sorunlarla ilgili görüşmeler birkaç yıllık aksamanın ardından 31 Ocak 2000'de yeniden başlamıştır. Moskova'da yapılan ve İdari Kurul tarafından düzenlenen toplantıları çeşitli çalışma grubu toplantıları izlemiştir.

İsrail ile Ürdün arasındaki görüşmeler 1994 tarihli bir anlaşmaya doğru evrilmiş ancak aynı başarı İsrail-Suriye görüşmelerinde elde edilememiştir.

İsrail ile Filistin arasındaki ikili görüşmeler kapalı kapılar ardına taşınmış (İsrail yasalarına aykırı biçimde), 9 ve 10 Eylül 1993 tarihli karşılıklı mektuplar ve bunu izleyen Oslo Barışı iki tarafı da çözüme bir adım daha yaklaştırmıştır. Bu anlaşmanın getirdiği hükümlerin Filistinlilerin Madrid'de geri çevirdiklerine olan benzerliği ilgi çekicidir.

Sonuçları

İsrail, konferansın yararlı bir uzlaşı zeminine doğru ilerlediğini düşünmekte ve aralarında Çin ve Hindistan'ın olduğu kimi ülkelerin sorunla daha yakından ilgilenmelerinden duyduğu hoşnutluğu belirtmektedir. Bu süre içinde İsrail'le diplomatik ilişkide bulunan ülke sayısı ikiye katlanmıştır. Bunda Arap boykotunun kalkması ve Umman, Katar, Tunus, Fas ve Moritanya gibi Arap ülkeleriyle geliştirilen ikili ilişkilerin payı büyüktür.

Gregory Harms ve Todd Ferry, Filistin-İsrail Sorunu: Basit Bir Giriş adlı kitaplarında Madrid Konferansı'nın imgesel öneminin konferans sonuçlarından çok öteye uzandığını savunmaktadırlar. Ayrıca, Madrid Konferansı bu ülkelerin ilk kez "yüz yüze" görüşmelerine de olanak sağlamıştır. barışa yönelik adımlar pek sonuç vermemiştir. 1991 Madrid Barış Konferansı, soruna kalıcı bir çözüm getirememesine karşın Filistin sorununun enine boyuna tartışılmasına yardımcı olmuştur. Konferansın 'yüzleşme biçemini' sonlandırması ve Oslo Barışı'nın sınırlar, güvenlik, tutsaklar vb. konularda kısıtlı anlaşmalardan öteye gidememesi nedenleriyle bugün birçok kişi bu 'yeri yerinden oynatan atılıma' karşı görüş bildirmektedir. Madrid Konferansı'na katılan ülke yetkilileri konferansın gelecekteki yol haritasını belirlemeye yardımcı olacağından umutlu görünüyorlardı. Aşağıdaki kapanış konuşmaları bu kanıyı güçlendirmektedir.

İsrail Başbakanı Yitzhak Shamir, 1 Kasım 1991

“Arap önderlerini barış için uzattığımız bu yardım elini sıkmaya çağırıyorum.”


Filistin delegasyonu başkanı, Haydar Abd al-Shafi, 1 Kasım 1991

“Orta Doğu'da barışın sağlanmasını amaçlayan tüm taraflara bize tanıdıkları bu olanak için teşekkürlerimi sunuyorum.”


Amerikan Dışişleri Bakanı James Baker uzun zamandır gerçekleştirmeye çalıştığı bir düşü, Orta Doğu ülkelerinin bir araya gelip sorunlarını tartışabilecekleri bir ortamı, yaşama geçirmiş görünüyordu. Ne var ki, Orta Doğu uzmanı Louise Fawcett, İsrail ile Filistin arasındaki ikili görüşmelerin Clinton'ın görev başına geldiği 1993'ten itibaren sekteye uğradığını ileri sürmektedir. Madrid Konferansı, Orta Doğu'ya kesin barış getirememiş olsa da Orta Doğu ülkeleri arasındaki iletişimi güçlendiren bir etmen olatak görülmektedir.

Arap-İsrail barış diplomasisi ve antlaşmalar



Notlar

Dış bağlantılar





Kaynaklar

Vikipedi

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.

Faysal-Weizmann Anlaşması
3 yıl önce

Konferansı, 1919 Faysal-Weizmann Anlaşması (1919) 1949 Mütareke Anlaşmaları Camp David Sözleşmesi (1978) İsrail-Mısır Barış Antlaşması (1979) Madrid Konferansı...

Yaser Arafat
3 yıl önce

İsrail hükûmeti ile bir dizi müzakereye girişti. Bunların arasında 1991 Madrid Konferansı, 1993 Oslo İlkeler Anlaşması ve 2000 Camp David Zirvesi bulunur...

Filistin, Gazze, İsrail, Kudüs, FKÖ, Arap, Batı Şeria, 1994, 1 Temmuz, 2004, 24 Ağustos, Arapça, Bill Clinton
Sahra Demokratik Arap Cumhuriyeti
3 yıl önce

SDAC ayrıca 2006’da Latin Amerika ve Karayip Siyasi Partiler Daimi Konferansı'na katıldı. 2010’da Nikaragua SDAC büyükelçisi, Orta Amerika Parlamentosu...

26 Nisan
3 yıl önce

Fabrikası'nın temeli atıldı. 1954 - Kore ve Hindiçin ile ilgili Cenevre Konferansı toplandı. 1961 - Yüksek Seçim Kurulu oluşturuldu. 1964 - Tanganika Cumhuriyeti...

26 Nisan, 10 Nisan, 11 Ağustos, 11 Nisan, 12 Nisan, 13 Nisan, 14 Nisan, 15 Nisan, 16 Nisan, 1711, 17 Nisan
Binyamin Netanyahu
6 yıl önce

şiddetlendi. 1991 Madrid Konferansı süresince Netenyahu İsrail başbakanı İzak Şamir ‘in başkanlığını yaptığı delegasyonun üyeleri arasındaydı. Madrid Konferansının...

Birleşmiş milletler
3 yıl önce

üyelerin çekimser kalmaları da aynı sonucu vermektedir. Ticaret ve Kalkınma Konferansı Çocuklara Yardım Fonu (UNICEF) Mülteciler Yüksek Komiseri Ofisi (UNHCR)...

Birleşmiş Milletler (özet), Amerika Birleşik Devletleri, BM Vesayet Konseyi, Birleşmiş Milletler Genel Sekreterliği, New York City, ABD, Türkiye, Başkan, Danimarka, Fransa, Almanya, Çin, Rusya, Hindistan, İngiltere, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi
Winston Churchill
3 yıl önce

Lindemann gibi kişisel arkadaşlar vardı. Churchill, savaş sonrası Potsdam Konferansı'nda Büyük Britanya'nın temsilcisiydi ve oturumlarına sadece Dışişleri Bakanı...

Winston Churchill, 1874, 1943, 1953, 1965, 24 Ocak, 30 Kasım, ABD, Alec Douglas-Home, Amiral, Andrew Bonar Law
Franz Beckenbauer
3 yıl önce

ödülünü kazandı. Cosmos aynı başarıyı 1978'de tekrarladı. 1979'da doğu konferansı şampiyonu olsalar da play-off'larda elendiler. 1980'de bir kez daha şampiyonluğa...

Franz Beckenbauer, 11 Eylül, 16 Ağustos, 1945, 1959, 1964, 1965, 1977, 1980, 1982, 1983