karayolu
Türkçe karayolu kelimesinin İngilizce karşılığı.n. highway, overland route, motorway, road
Trafik için, kamunun yararlanmasına açık olan arazi şeridi, köprüler ve alanlardır. İnsanlar, yol inşa etmeden önce doğal yolları kullandılar. Bunlar, dağ geçitleri, vadiler, ovalar, stepler, boğazlar, keçi yolları idi. İlk atlı araba yolu 1766'da ABD'de yapıldı. Bundan önce atlı postacılar ulaşımı sağlıyordu. Çin, Avrupa ve Ortadoğu medeniyetlerinde M.Ö. 7. yüzyıla kadar giden taşlı ve toprak yol sistemleri vardı. En ünlüsü Roma yollarıdır. M.Ö. 312'de başlanan yol, çakıl ve taştandı. İskoçya'dan Kudüs'e kadar yayılmıştı. Diğer ünlü yollar Amerika'da İnka yolu, Asya'da İpek Yolu idi.
Modern yollar, 19. yüzyılda makadam denilen stabilize yollarla başladı. Basınçla sertleştirilen yola asfalt dökülüyordu. Bu teknik önce İngiltere'de John London Mc Adam (1756-1836) ve Thomas Telford (1751-1834) tarafından uygulandı. Bu yüzyılda karayolu ile demiryolu/denizyolu arasında rekabet vardı. Motorlu taşıtların gelişmesiyle karayollarındaki üstünlük tartışılmaz hale geldi. Karayolunun yapısı değişti, otoyollar gelişti.
Türkiye'de karayolları genel müdürlük şeklinde idari yapıya bağlıdır. Emniyet genel müdürlüğü ve çevre idari yönetimleri ve belediyelerin sorumlulukları vardır. Karayollarındaki insan, hayvan, araç trafiği ile trafik işaret levhaları ve istasyonların hukuki olarak bu kurumlarla ilgileri vardır.