Head
1. anlamı (i.) (çoğ. heads) baş, kafa; kelle; reis, şef; baş yer, baş taraf, ön taraf; ekin başı, başak; madde, fıkra; kaynak, su başı, menba, pınar başı; zirve, şahika, doruk; akıl; manşet; konu; madeni paranın resimli yüzü (tura); göbek; bira köpüğü; bir.2. anlamı baş. kafa. baş taraf. akıl. beyin. lider. başkan. üst kısım. ön taraf. metal paranın resimli yüzü. tura. su. buhar basıncı. başında olmak. başı çekmek. sorumlu olmak. yönetmek. baş olmak. bir yöne doğru hareket etmek ya da ettirmek. (topa) kafa vurmak.