1941 yılının ocak ayı boyunca Kuzey Afrika'da İngili birlikleri General O'Connor komutasında İtalyan birlikleri karşısında hızlı bir ilerleme göstermekteydiler.
Balkan Savaşı Öncesi
1941 yılının ocak ayında Macaristan, Romanya, Slovakya Mihver devletler saflarına katılmışlardır. Ardından 1 Mart 1941 de Bulgaristan ve 25 Mart 1941 ise Yugoslavya bu safa katılır. 26 Mart akşamı Yugoslav Hava Kuvvetleri komutanı General Simoviç önderliğindeki kansız bir darbe, Yugoslavya'da yönetime gelir ve ilk iş olarak Mihver devletler safından ayrıldığını ilan eder.Ocak ayında İngiliz hükümetinin Yunanistan topraklarında bir askeri güç bulundurma önerilerine sürekli karşı çıkan Yunan Başbakanı Metaxas'ın ölümünün ardından yeni hükümet, İngiliz önerisini kabul edecektir. 7 Mart 1941 de bir zırhlı tugayı da içeren 57 bin kişilik bir İngiliz gücü Yunanistan topraklarında konuşlanmıştır.
Rusya'nın istilası planlarının yürütüldüğü bir dönemde Hitler, Yunanistan'da bu büyüklükte bir Müttefik askeri varlığını göze alması göze alamaz.
Balkan Savaşları
6 Nisan 1941 sabahı Luftwaffe, Belgrad'a yönelik üç gün sürecek bombardımana başlarken Panzer tümenleri de Yugaslavya'ya doğu ve kuzey sınırlarından taarruz ederler. Aynı gün Almanlar Yunanistan'a da saldırırlar. 12 Nisan 1941 de panzer birlikleri Belgrad'a girerler, 17 Nisan da da Yugoslavya teslim olur.Yunan ordusu, yarımadanın güneyine doğru çekilirken Yunanistan'daki İngiliz birlikleri de personel olarak Girit adasına tahliye edilir. Hemen hemen tüm silah ve araçlar Almanlara bırakılmak zorunda kalınmış, personelin tahliyesi kıl payı gerçekleştirilebilmiştir. Yunanistan, 24 Nisan 1941 günü teslim olur.
Savaşın Sonuçları
İngiliz hükümetinin Balkanlar'a bu büyüklükte bir askeri birlik göndermesinin ardında yatan stratejinin temeli, Balkanlar'ın, Almanya'nın "yumuşak karnı" olarak değerlendirilmesine dayanır. Oysa Hitler'in tepkisiyle girişim başarısız olmuştur. İngiliz birliklerinin Yunanistan'dan tahliyesi, ikinci bir Dunkerque olmuştur.Dahası, Yunanistan'da görevlendirilecek birliklerin bir bölümü Kuzey Afrika'daki birliklerden çekilmiş, buradaki başarılı ilerleme durdurulmuştur. Dağılmış durumdaki İtalyan birliklerinin üzerine gidilerek başarının genişletilmesi ve Kuzey Afrika'da kontrolün tümüyle sağlanması böylece gecikmiştir. General Erwin Rommel komutasındaki Kuzey Afrika Kolordusu'nun Afrika'ya gelişiyle inisiyatif tümüyle General Romell'e geçmiştir.