Kısaca: Aşağıkaraören, Ankara ilinin Kazan ilçesine bağlı bir köydür. ...devamı ☟
Aşağıkaraören, Ankara ilinin Kazan ilçesine bağlı bir köydür. Tarihçe Köyün adının nereden geldiği ve geçmişi hakkında bilgi yoktur. 2006 yılında Kazan ilçesine bağlanmıştır. Coğrafya Ankara iline 60km, Kızılcahamam ilçesine 35km uzaklıktadır.Ankara'nın nadir ovalarından olup,Kurtboğazı Barajı'nın üzerinde yer almaktadır.2007 yılına kadar kızılcahamam ın bir köyü olan köyümüz 2007 yılndan sonra ankara kazan ilçesine bağlanmıştır öyümüz eski nüfuzuna nazaran şimdilerde göç alan bir köy olmuştur İklim Köyün iklimi, Karasal iklimi etki alanı içerisindedir. Nüfus Ekonomi Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Muhtarlık Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır. Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları: :2004 - Ramazan Ayancık :1999 - Ramazan Ayancık :1994 - Ramazan Ayancık :1989 - :1984 - Altyapı bilgileri Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır kanalizasyon şebekesi vardır. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır. Kazan ilçesinin kuzeydoğu sınırında, Kızılcahamam ilçe sınırında ve Kurtboğazı Barajı’nın doğusunda bulunan yerleşme, ilçe merkezine 12km uzaklıktadır. Batısında Kurtboğazı Barajı bulunan köy, Akçaören, İçören, Ucarı, İnceğiz ve Kızılcahamam’a bağlı Saraç Köyü ve Pazar Beldesi komşudur. En yüksek tepesi 1300 metre rakımlı olan………tepedir. Köyün bulunduğu yamaç düzlüğü ise 1100 metre rakımdadır. Bölgede bulunan kaynak sularından beslenen Kuloğlu deresi İçören Köyü’nden geçerek Ova Çayı’na karışır. 1978 yılında DSİ tarafından Kuzoğlu deresi’ne sulama amaçlı, zonlu toprak dolgu tipinde, 17,3 metre temel yükseklikte, brüt 49 hektar sulama alanı kapasiteli bir baraj yapılmıştır. Barajda tatlı su balığı avlanmaktadır. Köyün kuzeyinde bulunan “Gavur Kalesi” mevkiinde antik çağlara ait kale izleri görülmektedir. Köy içinde de bağımsız ve yapılarda kullanılmış Roma dönemi antik yapı malzemelerine rastlanır. Aşağıkaraören Köyü, bölgede bulunan ve çiftlik, ağıl, mahalle konumunda olan “Nebacı”, “Anetli”, “Kapaklı”, “Demirci” ve “İğdelek” yerleşmelerinde bulunan Türkmen nüfusun iskanı ile kurulduğu rivayet edilir. Bu rivayeti doğrulayan ve günümüzde de bu yerleşmelerde mezarlıklar ve ören yeri izleri halen durmaktadır. “Nebacı” olarak bilinen kelimenin aslı “Nebihacı” veya “Nebiağacı” olması gerekir. Çünkü 1523-1572 yılları arasında “Nebihacı” köyüne rastlıyoruz. 1523 yılında 19 hane, 1572 yılında ise 36 hanedir. Eski adı “Karaviran”, “Karaviran Zir” ve “Aşağı Karaviran” olan köy, 1523-1571 yılları arasında Çubuk kazasına, daha sonra da “Şorba” kazasına bağlanır. 1840 yılı nüfus sayımında Şorba kazasına bağlı olan köy 45 hanedir. Cumhuriyet döneminde Ankara-Yabanabad kazası Kızılcahamam (merkez) nahiyesine bağlanır. Daha sonraki yıllarda Kızılcahamam ilçesinin Pazar nahiyesine bağlanır. Günümüzde Kazan ilçesine bağlı olan yerleşme, Ankara Büyükşehir Belediyesi mücavir alan sınırları içinde olup, orman köyü statüsündedir. 1960 yılında 733, 1965 yılında 670, 1973 yılında 570, 1985 yılında 359, 1990 yılında 287, 1997 yılında 239, 2000 yılında 189 nüfuslu olan köy 2007 adrese dayalı nüfus sayımında ise 143 nüfusludur. Köyde, Ankara civarında nadir görülen ve literatürde “su sarnıcı” olarak adlandırılan, Osmanlı dönemine tarihlenen, kemerli, düz örtülü, kitabesiz ve andezit taşından yapılmış, “Karapınar” çeşmesi adıyla anılan, sanat değeri yüksek sağlam bir yapı bulunmaktadır. Kuzoğlu deresi yatağında ve İnceğiz köy yolu üzerinde, 1335 (1917) tarihli kesme taştan yapılmış bir çeşme ile köy içinde de kitabesiz üç çeşme daha bulunmaktadır. Ayrıca …. mevkiinde de, dere yatağında basit yapıda bir su sarnıcı vardır. Köy camii Osmanlı döneminde yapılmış, kare planlı, alçı mihraplı olup, daha sonraki yıllarda onarım görmüş ve özgün mimarisi bozulmuştur. Ahşap tavanlı olan camiin alçı mihrabı özgün olup, Ankara şehir merkezinde bulunan tarihi mescidlerle benzerlik gösterir. Tek şerefeli minaresinin kaidesinde bulunan dört satırlık Osmanlıca kitabe zaman aşımı ve insan tahribatı ile okunamaz durumdadır. Okuyabildiğimiz kadarı ile kitabe de şu ibare bulunmaktadır: “La ilahe illallah Muhammedün resulullah ….bina eyledi………………… af ide Gufran Tarık-i vasılete Firdevs…………………. Sene 13..” Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi’nde “Yabanabad Kazası Aşağıkaraviran Köyü’nde Mehmed Efendi’nin bina ettiği camii şerif vakfı” kaydı bulunmaktadır (E: 2/1-1458). Geleneksel mimarisi temel ve duvarlar taş, ahşap tavanlı ve çatılı, genellikle iki katlı evlerdir. Evlerde dış avlu geleneği olmayıp, bağımsız ve birbirine yakındır. “Örentepesi” mevkiinde ziyaret edilen bir mezar ile arazide “Şekereşme” suyu bulunmaktadır. Bir zamanlar Uzunkaya mevkiinde bulunan üzüm bağları meşhur olup, çevre köylerden çoğunun burada bağı bulunurmuştu. Şimdi ise bu bağlar bakımsızlıktan viran olmuştur. Geçmiş yıllarda köyden şehire hızlı göç veren yerleşmeye geri dönüş başlamış olup, yerleşmede yeni yapılaşma hızla devam etmektedir. Çok amaçlı köy konağı olan köyde her yıl hemşehri günü düzenlenerek pilav ikram edilir. köyün eski sülalelerinden (hacıgiller) şekerciler olarak anılır erşin,ertaş,ersoy olarak üç soyisime bölünmüştür. Sülale İsimleri-Demiciler(Ayancık), Kapbaşgil(Tokgöz) Kamilgil(İşler) Gökengil(Bura) Küçüksarıgil(Ünlü)Hacıaligil(Aktürk)Hacımıstıklar(Barış)Kelrızalar(Demir)Kalemler(Dağ) ABDULLAHOĞLU SÜLALESİ DIMBIGİL(AKARCA) Ketipgil(Karaagaç) kurbangil (PEKSAK) ekmekcigil-öğretmen omargil (KARAGÖL) Dış bağlantılar * Yerelnet
