First
1. anlamı (s)., (i)., (z). ilk, birinci, baş, en büyuk; (i). başlangıç; baş yer, birincilik; (müz). en tiz ses; birinci mal; ayın ilk günü; (z). evvelâ, ilk önce, başta, en ileride; ilk defa olarak; ondan evvel. firsts (i). en iyi kalite eşya. first edition.2. anlamı ilk. birinci. diğerlerinden önce gelen kimse/şey. ingiltere`de en yüksek üniversite derecesi. baş. başta. ilk kez.