End
1. anlamı i. uç, son, nihayet, baş; akıbet, encam; gaye, amaç, niyet, maksat, meram; sonuç netice. end for end uçları ters çevrilmiş. end on den. baş başa, tam pruvada; tos vuruşu gibi baş başa. end to end s. sıra ile veya uç uca dizilmiş. at loose ends.2. anlamı son. bitim. bitiş noktası. son nokta. uç nokta. son kısım. amaç. erek. sona erdirmek. bitirmek. bitmek.