Ödülleri
'nden "Altın Defne"yi aldı. Film birkaç kez yeniden çekildi, bunlardan en önemlisi Jonathan Demme'nin 2002'de çektiği Mark Wahlberg'lü film Charlie Hakkında Gerçekler'dir (The Truth About Charlie). Konusu Film gece hızla giden bir trenden bir adamın düşerek öldüğü sahneyle açılır ve kamera buradan Fransa Alpleri'ndeki bir kayak merkezine geçer. Buradaki bir otelde Fransız kadın arkadaşıyla birlikte tatil yapmakta olan Amerikalı genç kadın Regina Lampert'ın (Audrey Hepburn) hüzünlü tavırlarından ve arkadaşına anlattıklarından evliliğinden mutlu olmadığını ve Paris'e dönüşünde sırlarla dolu bir adam olan olan kocası Charles'tan boşanmayı planladığını öğreniriz. Arkadaşıyla birlikte E.U.R.E.S.C.O adlı uluslararası bir örgütte simültane çevirmen olarak çalışan Regina, bu arada kendisini Peter Joshua (Cary Grant) olarak tanıtan bir Amerikalıyla ayaküstü tanışır. Genç kadın tatili bitip Paris'e döndüğünde lüks apartman dairesinde tek bir eşyanın bile kalmamış olduğunu görür. Boş evde karşılaştığı polis müfettişi Edouard Grandpierre'den (Jacques Marin) kocasının ölmüş olduğunu öğrenir. Müfettiş onu morga götürür ve kocasının cesedini teşhis ettirir. Morgda yatan kocası Charles'tır ve filmin başında trenden atılarak ölen kişi de odur. Müfettiş, kocasının evin tüm eşyalarını satıp paraya çevirdiğini, tam Paris'ten kaçmak üzereyken de bir cinayete kurban gitmiş olduğunu söyler. Kocasından kalan ve polisin elinde olan bir çantadan, ona hitaben yazılmış ve pulu yapıştırılmış bir mektup, Venezuella'ya bir vapur bileti ve İsviçreli olarak bildiği kocasına ait fakat başka adlarla düzenlenmiş çok sayıda ülkenin pasaportu çıkar. Regina'dan başka kimsenin katılmadığı kocasının cenaze töreninde salona sırayla dalan üç tuhaf adam, tabutta yatan kişinin gerçekten ölmüş olup olmadığını(!) garip yöntemlerle (cenazenin tenine iğne batırmak gibi) kontrol ettikten sonra öfkeyle salonu terkederler. Ertesi gün, aldığı bir davet üzerine, kendisini CIA görevlisi Hamilton Bartholomew (Walter Matthau) olarak tanıtan bir adamla ABD elçiliğinde buluşur. Ondan cenazeye gelen üç adamın "Tex" Panthollow (James Coburn), Herman Scobie (George Kennedy) ve Leopold W. Gideon (Ned Glass) olduğunu, Carson Dyle adlı dördüncü bir adam ve yeni evlenmiş olduğu ve çok iyi tanımaya fırsat bulamadığı ölmüş kocası Charles'la birlikte 2. Dünya Savaşı sırasında OSS (CIA'nin o zamanki adı) adına görev yaptıklarını, ancak 1944 yılında Fransız direnişçileri götürmeleri gereken 250.000 dolarlık külçe altını çaldıklarını, sonra da kocası Charles'ın diğerlerine kazık atarak ganimetin tamamını kendisi alıp kaçmış olduğunu öğrenir. Bartholomew üç adamın bu paranın peşinde olduğunu, ayrıca ABD hükümetinin de parayı geri istediğini söyler. Paranın Regina'da olduğuna inanan Bartholomew ısrarla onu kendisine teslim etmesini ister ama kadının paradan haberi yoktur. Reggie Peter'ın yardımıyla eski bir otele yerleşir ancak aynı otelde kalan diğer üç adam sırayla paranın yerini bildiğini sandıkları Reggie'yi tehdit edip sıkıştırmaya başlarlar. Reggie, Scobie'den kayıp olan dördüncü kişinin de Peter olduğunu ve çeteyle birlikte hareket ettiğini öğrenince ona karşı da güvensizlik hissetmeye başlar. Peter bu kez de asıl adının Alexander Dyle olduğunu ve çetenin diğer elemanlarınca katledilen Carson Dyle'ın kardeşi olduğunu söyleyerek durumu kurtarır. Reggie Peter'e aşık olur. Bu arada önce Scobie, sonra da Gideon öldürülür. Şüpheler paraya tek başına konmayı planlayan Tex'in üzerinde toplanır. Charles'ın randevu defterindeki son adrese giderler. Burası büyük bir açık hava pul marketidir. Tex de oradadır ve Charles'ın parayı ne şekilde sakladığını keşfetmiştir: Charles ölmeden önce 250.000 dolar değerinde üç değerli pul satın almış ve dikkati çekmemesi için onları Reggie'ye yazdığı mektubun zarfına yapıştırmıştır. Peter (artık Adam adını kullanmaktadır) da aynı sonuca varınca hızla otele gelirler ama zarftan pulların koparılmış olduğunu görürler. Reggie arkadaşının küçük oğlu Jean-Louis'ye (Thomas Chelimsky) pulları alabileceğini söylediğini hatırlar. Tekrar Pul marketine koşarlar. Ancak kalabalıkta rastladıkları Jean-Louis üç değerli pulu çoktan birkaç yüz ucuz (ama albenili) pulla takas etmiştir bile. Jean-Louis pulları takas ettiği pulcunun yerini gösterir. Haliyle standını erkenden kapayıp giden pulcunun evine giderler. Dürüst bir adam olan pulcu hem pulları onlara iade eder, hem de pullar ve değerleri hakkında ayrıntılı bilgi verir. Otele döndüklerinde Tex'in de öldürülmüş ve son nefesinde yere Dyle yazmış olduğunu görünce Reggie Adam'dan (Peter) tekrar kuşkulanmaya başlar ve hala güvendiği ve CIA görevlisi sandığı Hamilton Bartholomew'la telefon bağlantısı kurar ve randevulaşırlar. Peşinden gelen Adam'ı Paris'in metro ve sokaklarında geçen uzun bir kovalamacadan sonra atlattığını sanan Reggie Bartholomew'la buluşur. Adam da peşinden oraya gelir. Kısa sürede Bartholomew'un gerçek kimliği ve niyeti anlaşılır. Aslında CIA görevlisi filan değildir, elçilikteki görüşmeyi öğlen yemeği saatinde boş olan bir odada ayarlayarak Reggie'ye kendisini CIA ajanı olarak göstermiştir. Çetenin dördüncü elemanı, asıl Carson Dyle odur. Gece boş olan bir tiyatro binasında devam eden kovalamaca sonunda tam Reggie'yi öldürmek üzere olan Carson Dyle'ı öldüren Adam kadının hayatını kurtarır. Dürüst bir kadın olan Reggie Adam'a ısrarla pulları ABD hükümetine geri verme önerisinde bulunur ve bu konuda isteksiz gözüken Adam'ı kolundan sürükleyerek zorla ABD elçiliğine götürür. Burada hayretle Adam'ın bir ABD hükümet görevlisi olduğunu, asıl adının da Brian Cruikshank olduğunu öğrenir. Filmin sonunda çift evlenmeye karar verir. Reggie müstakbel eşinin dört ayrı kimliğinde kullanmış olduğu adların hepsini verebilmek için dört oğlan çocuğu doğurmayı diler. Oyuncular Ödülleri Kazandıkları * David di Donatello ("Altın Plaket") - Universal Pictures * Edgar Ödülü - Peter Stone (En iyi film senaryosu) * BAFTA En İyi İngiliz Kadın Oyuncu Ödülü - Audrey Hepburn * Laurel Ödülü ("Altın Defne" 2. lik) - En iyi komedi performansı, Cary Grant. * Laurel Ödülü ("Altın Defne" 3. lük) - En iyi komedi performansı, Audrey Hepburn. Adaylıkları * En İyi Özgün Şarkı Akademi Ödülü - Henry Mancini (beste), Johnny Mercer (sözler), "Charade" şarkısı için. * BAFTA En İyi Yabancı Oyuncu Ödülü - Cary Grant. * En İyi Kadın Oyuncu Altın Küre Ödülü - Müzikal veya Komedi - Audrey Hepburn. * En İyi Erkek Oyuncu Altın Küre Ödülü listesi - Müzikal veya Komedi - Cary Grant. * Laurel Ödülü - Tema şarkısı "Charade" (5. oldu). * Writers Guild of America (Sinema ve TV yazarları Ödülü) - "Yazılmış en iyi Amerikan komedisi" - Peter Stone. Müziği Filmin müziklerini yapan Henry Mancini aynı zamanda filmle aynı adı taşıyan "Charade" şarkısının da bestecisidir. Sözlerini Johnny Mercer'in yazdığı şarkı 1964'te En İyi Özgün Şarkı Akademi Ödülü'ne aday gösterilmiş ama kazanamamıştı. Filmde şarkı Henry Mancini orkestrasına bağlı bir koro tarafından seslendiriliyordu. Şarkı 1963 ve 1964 yıllarında 45'lik vinil tekli olarak da piyasaya verildi (RCA Victor, RCA-1383) Plağın arka yüzünde yine filmden alınmış "Orange Tamouré" adlı parça yer alıyordu. Tekli plak * A- Yüzü: "Charade" (Şarkı Henry Mancini ortkestra ve korosu tarafından seslendirildi) * B- Yüzü: "Orange Tamouré" Soundtrack albümü Yine aynı yıl filmin soundtrack albümü yayımlandı (RCA Victor, LPM-2755). Parçaların tamamını Henry Mancini bestelemişti. Albümdeki tek vokal şarkı olan Charade'in söz yazarı Johnny Mercer'dır. 1963 tarihli vinil LP albümde yer alan ve tek kanallı (mono) kaydedilmiş parçalar şunlardır.: A- Yüzü * Charade (tema müziği) * Bistro * Bateau Mouche * Mégève * Bye Bye Charlie * The Happy Carousel B- Yüzü * Charade (Vokal, sözler: Johnny Mercer) * Orange Tamouré * Latin Snowfall * The Drip-Dry Waltz * Mambo Parisienne * Punch And Judy * Charade (Carousel)
Sonraki yıllarda Charade şarkısı birçok müzisyen tarafından defalarca yorumlandı ve farklı toplama albümlerde de yer aldı. Bu yorumlardan en tanınmışı Andy Williams'ın versiyonudur. Bu şarkıyı 1968 yılında Türkiye'de Ajda Pekkan "Saklanbaç" adıyla Türkçe seslendirmişti. Türkçe sözlerini Fecri Ebcioğlu'nun yazdığı, düzenlemesini ise Atilla Özdemiroğlu'nun yaptığı şarkıda Pekkan'a Durul Gence 5'lisi eşlik ediyordu. Arka yüzünde "Oyalama Beni" adlı şarkının yer aldığı 45'lik vinil plak Regal firması tarafından çıkartılmıştı (Regal, RZT-5019). Bu şarkı Ajda Pekkan'ın aynı yıl çıkardığı "Ajda Pekkan" LP albümünde de yer aldı. Uyarlandığı eser Film, Peter Stone'un "Redbook" dergisinde yayımlanan "The Unsuspecting Wife" (Kuşkulanmayan Zevce) adlı kısa hikayesinden uyarlanmıştır. Senaryoyu da yine Peter Stone kendi öyküsünden uyarlayarak yazmıştır. IMDb gibi sinema kaynaklarında hikayede Marc Behm'ün de katkısı olduğu belirtilmiştir. Aslında bir gerilim romanları yazarı olan Marc Behm, "Charade" filminin sonradan yazılmış aynı adlı romanının gölge yazarıdır ve romanı Peter Stone'un senaryosuna dayanarak yazmıştır. Kapağında yazarının Peter Stone olduğu yazan romanın (Bir oyun yazarı ve senarist olan Stone gerçekte hiç roman yazmamıştır), iç kapağında Marc Behm'e ithaf edilmiş olduğu belirtilmiştir. Kısaca, "Charade" filmi bir roman uyarlaması değil, hikaye uyarlamasıdır ve sonradan bir romanı da yazılmıştır (novelization). Bilindiği gibi bazı popüler filmlerin sonradan romanları da yazılmaktadır. Kamu malı olması "Öldüren Şüphe" (Charade) filmi diğer birçok eser gibi oldukça basit bir ihmal yüzünden daha üretildiği yıl kamu malı statüsüne düşmüştü. ABD'de 1978 yılından önce geçerli kanunlara göre yaratılmış bir eserin telifli olabilmesi için "Copyright" (Türkçesi: Telif hakkı saklı) veya bunun kısaltması olan "Copr." veya simgesi olan "©" işaretini taşıması gerekiyordu. Oysa filmin yapımcı şirketi Universal Pictures filme telif altında olduğunu belirtir herhangi bir ibare koymayı unutmuştu. Böylelikle film çevrildiği 1963 yılından beri "kamu malı" durumundadır ve değişik kalitelerdeki video kopyalarına erişim ve yararlanmak serbesttir. Filmi İnternet Arşivi'nden yasal olarak ücretsiz izlemek veya indirmek mümkündür ve filmden ayrı olarak kullanılamazlar. Son günlerde ABD Kongresi'nden sızan bazı dedikodulara göre, ABD Yüce Mahkemesi'nin hem bu filme, hem de bir şekilde kamu malı durumuna düşmüş diğer bazı eserlere tekrar telif haklarını iade edebileceği olasılığı vardır Adlandırma Filmin özgün adı olan "Charade" (charades olarak da söyleniyor) iki grup arasında vakit geçirmek amacıyla oynanan Avrupa ve ABD kökenli bir salon oyununa verilen addır. Bir tür "sessiz sinema oyunu"dur. Rakip takımın saptadığı bir sözcüğü, diğer takımın bir elemanının hiç konuşmadan işaretlerle kendi takımına tarif etmeye çalışırken, takım arkadaşlarının o sözcüğü tahmin etmeye çalışmaları üzerine kuruludur. Kısaca bir kimsenin diğerlerine bir kelime ve ismi pandomimle anlatmaya çalıştığı kelime tahmin oyunudur. Bu pandomimler amatörce ve acemice yapıldığı için gülünç bir durum da ortaya çıkar. Bu nedenle "charade" sözcüğü "maskaralık" karşılığı olarak da kullanılabilmektedir. Filmdeki karakterlerin sürekli olarak başka başka kimliklere bürünmeleri, sahte tavırlar takınıp birbirleriyle kedi-fare oyunu oynayarak amaçlarına ulaşmaya çalışmaları adeta bir "sessiz sinema oyunu"na benzetilmiştir. Filmin tema şarkısının sözleri de şu mısralarla başlar: "Kendi "sessiz sinema oyunumuzu" oynarken/Yapmacık tavırları olan çocuklar gibiydik..." Stanley Donen'ın 1963'te yönettiği "Charade" adlı film Avrupa ülkelerinin çoğunda özgün adıyla veya yakın yazılışlarıyla gösterilmiştir: Örneğin İtalya'da "Sciarada", Polonya'da "Szarada", İspanyolca konuşulan ülkelerde "Charada", Azerbaycan'da ise "Şarada" gibi. Film 1965 yılında Türkiye'de sinemalarda "Öldüren Şüphe" adıyla gösterime girmişti. Sonraki yıllarda TRT televizyonunda "Saklambaç" adıyla yayına verildi. Bunu takiben çeşitli özel televizyon kanallarında yine farklı adlarla gösterildi: Filmin adı Star'da "Saklı Servet", HBB'de "Tören" ve atv'de ise "Gölge Oyunu" oldu. Yeniden çekimler "Charede" birkaç kez yeniden sinemaya uyarlandı. Bu yeniden yapım filmler şunlardır: Dış bağlantılar * * Allrovi.com'da "Charade" * Movieposterdb'de filmin çeşitli afişleri * "Charade" İnternet Arşivi'nden yasal olarak online izlenebilir veya indirilebilir. * Filmin tam transkripsiyonu