Genel kabule göre kurucusu Davud el-Isbehani olan Zahiri mezhebi, fıkıh yani İslam hukukunun tek kaynağının nasslar, yani Kur'an ve Sünnet, olduğunu iddia eder ve hükümler üzerinde re'yin mümkün olmayacağını belirtmişlerdir. Bu mezheb tüm re'y çeşitlerine karşı çıkar; kıyas, istihsan, mesalih-i mürsele veya zerayi' prensibini reddeder, delil olarak kabul etmez. Sadece nassı kabul eden Zahiri mezhebi hakkında nass bulunmayan konularda istishab denilen "mübah olmak" (ibahat-i asliye) prensibini uygular.
Zahiri mezhebinin kurucusunun Davud el-Isbehani olduğu kabul edilse de, mezhebin en büyük ve ünlü alimi İbn-u Hazm'dır.