Turn
1. anlamı di, k; ödünü koparma, korkutma; yön; nöbet, sıra; dolaşma, gezme; viraj; yetenek, istidat, kabiliyet; gidip gelme; biçim; deveran, dönüş devir; oyun sırası; nevi, tarz; dönemeç, sapak; yönelme, istikameti çevirme, sapış, yön değiştirme; muamele; doğrult.2. anlamı çevirmek. döndürmek. çevrilmek. dönmek. sapmak. saptırmak. yöneltmek. doğrultmak. üstüne tutmak. kıvırmak. katlamak. dönüşmek. dönüştürmek. ekşitmek. varmak. ulaşmak. dönme. döndürme. dönüş. sapma. yönelme. değişim. değişiklik. devir. bir şeyi yapma sıras.