Discharge
1. anlamı (i). yük boşaltma; ateş etme (top ve tüfek), yaylım ateşi; sırtından yük atma, ödeme, ifa; azil, tart, ihraç, işten çıkarılma; terhis, izin; cereyan, akıntı, akış; cerahat, boru gibi şeyden akan madde; (elek). boşaltma; boyayı çıkaran madde, ağa.2. anlamı (yük) yerine getirmek. yapmak. boşaltmak. tahliye etmek. (borç) ödemek. (silah.ok.vb.) ateşlemek. atmak. (gaz.sıvı.vb.) akıtmak. çıkarmak. göndermek. akmak. çıkmak. yerine getirme. yapma. boşaltma. tahliye. terhis. ateş etme. atma. akma. çıkma. akıtma. çı.