Taçi (太刀), ``katana``dan daha uzun ve daha kıvrık bir Japon kılıcıdır. ``Dayto`` (uzun kılıç) sınıfındaki ``katana``lar ortalama 70 cm civarında bir uzunluğa sahip iken taçiler ortalama 78 cm uzunluğa sahiptir. ``Katana`` kuşanma usülünün tersine, taçi keskin yüzü aşağı bakacak şekilde kemere asılı bir şekilde kuşanılır ve genellikle süvariler tarafından kullanılırdı. Taçinin ortalama uzunluğundan sapmalar ön eklerle tanımlanmıştır. Daha kısaları için ``Ko-``, daha uzunları için ise ``o-`` ön eki kullanılmaktadır. Örneğin, ``vakizaşi`` boyutuna yakın olan ve ``şoto`` sınıfına giren taçilere ``kodaçi`` denilirdi. Var olan en uzun taçi (15. yy ``odaçi`` olarak bilinir) 3,7 mt toplam uzunluğuna (2,2 mt bıçak) sahiptir ancak sadece törenlerde kullanılmak üzere tasarlandığı düşünülmektedir. 1600 yılında birçok eski taçi kesilerek ``katana`` haline getirilmiştir. Var olan taçiler ``o-suriyagi`` olduğu için orijinal imzalı bir ``ubu taçi``ye çok ender rastlanır.
Kullanımı
Taçi esas olarak düşman piyadesini at sırtından etkili bir şekilde kesmek için kullanılırdı. Buna rağmen yerde iken kullanımı zor ve hantal olsa da etkili bir silah olarak yerde de kullanılırdı. Hantal olması sebebiyle ``uçigatana`` (``katana``nın öncüsü) geliştirilmiştir.Katananın selefi olan taçi, feodal Japonya`da ``buşi`` sınıfının savaşta kullandığı silahtı. Taçinin dizaynı evrim geçirdikten sonra, bir kılıcın ``katana`` mı yoksa taçi mi olduğunu ayırt edebilmek için kuşanma tarzı ve kılıç üzerindeki tertibata bakılırdı. ``Sengoki`` ve ``Edo`` dönemlerinde yönetim sınıfına dahil olan belirli üst rütbeliler kılıçlarını keskin kısmı üstte kalacak şekilde ``saya`` (kın) ``obi``den (kuşak) geçirerek takmak yerine taçi stilinde (keskin ağzı aşağı doğru) kuşanırlardı.
