Sm Ub-3

Kısaca: SM ''UB-3'',"SM", (açılımı "Seiner Majestät"), Almancada "Majestelerinin" anlamındadır ve Türkçede "denizaltı" anlamına gelen "Unterseeboot" kelimesinin baş harfiyle birlikte ""Majestelerinin Denizaltısı" anlamına gelir. ''UB I'' tipinde, Alman İmparatorluğu'na ait bir denizaltıdır. ...devamı ☟

'SM UB-3''', UB I tipinde, Alman İmparatorluğu'na ait bir denizaltıdır. 15 Ekim 1914'te sipariş edilen denizaltı, 3 Kasım günü Kiel'deki Germaniawerft tersanesinde kızağa kondu. İnşası 5 Mart 1915'te tamamlandı ve 14 Mart günü ilk görevi kendisine verildi. UB-3, grubunun ilk sekiz denizaltısıyla aynı özelliklere sahipti. Boyu 28 metreden biraz uzun olup, su yüzeyi ve su altında olmasına göre deplasmanı 127 ile 142 ton arasında değişmekteydi. Pruvasında ikişer adet torpido tüpü ile torpido bulunduran denizaltının güvertesinde de bir adet makineli tüfek yer almaktaydı. I. Dünya Savaşı'nda Alman İmparatorluk Donanması'na hizmet veren UB-8, 1 Mayıs 1915 günü Pola Filotillası'na katıldı. Mayıs sonlarında İzmir kıyılarına doğru devriye görevi amacıyla yola çıksa da, 23 Mayıs'ten sonra kendisininden bir daha haber alınamadı. Tasarım ve yapımı I. Dünya Savaşı'nın başlangıcında Alman kuvvetleri Kuzey Fransa'nın, Kuzey Denizi sahilleri boyunca hızla ilerlemeleri ardından Alman İmparatorluk Donanması elindeki denizaltıların, Flandre açıklarındaki sığ ve dar girintilere uygun olmadığı görülmüştü. Bu eksikliği gidermek için Proje 34 olarak tanımlanan bir proje, 1914 yılı Ağustos ayı ortalarında uygulamaya konuldu. Proje, demir yoluyla parçalar halinde operasyon limanına taşınabilecek ve orada kısa sürede monte edilebilecek görece küçük bir seri denizaltı (UB I olarak sınıflandırılmıştı) üretme girişimiydi. Bu tip denizaltıların demir yoluyla taşınabilir olmasının istenmesi, büyüklükleri yönünden sınırlama getiriyordu. Bu sınırlamalara göre üretilen denizaltılar 28 metre boyunda ve 125 ton civarında olmalıydı. Ayrıca iki torpido tüpü gibi bir sınırlama da vardı. Denize indirilişi ve göreve alınışı UB I tipindeki denizaltıların büyük çoğunluğu demir yoluyla görev yapacakları limanlara taşındı, orada monte edilip denize indirildi ve test edildi. Her denizaltı, ortalama on beş parça halinde sekiz vagona yükleniyordu. Bu tip denizaltıları demir yoluyla nakletmek, bazı parçaların yolda hasar görmesine de neden olmuştu. UB Ilerin ulaştıkları limandaki montaj işlemleri genellikle iki ya da üç haftayı almaktaydı. Monte edilmelerinin ardından denizaltılar, bu limanlarda operasyonlara katıldılar. Ancak UB-3, bu serinin kullanılmasının amaçlandığı denizler dışında görevlendirilmiş bir modeldi. Sayıca az denizaltıya sahip olan Avusturya-Macaristan Donanması'nı bu yönden desteklemek için Almanya, aralarında UB-3ün de bulunduğu bazı UB I tipi denizaltıları demir yoluyla Pola Limanı'na gönderdi. İlk devriye görevinde, Sınırlı menzili nedeniyle Avusturya-Macaristan Donanması'nda görevli bir muhrip tarafından çekilerek Otranto Boğazı'ndan geçti ve Korfu açıklarında muhripten ayrılarak kendi başına seyir yapmaya başladı. UB-3ün planlanmış rotası; İyonya Adaları'nın güneyinden geçip, Mora Yarımadası'nı dolaşıp, Kiklad Adaları'nın ilerisindeki Sakız Adası'nın kuzeyi ve Karaburun arasından İzmir Körfezi'ne varmak şeklindeydi. Plana göre denizaltı, kalan yarım depo yakıtıyla birlikte 28 veya 29 günü İzmir'e ulaşacaktı. Ancak son olarak 23 Mayıs günü, İzmir'in kadar açığında UB-3ten bir telsiz sinyali alan Almanlar, mesajı anlamamışlar, daha sonraları ise kendisinden başka bir sinyal alamamışlardı. Daha sonraları Almanlar tarafından yapılan bir çalışmada, UB-3ün rotasında herhangi bir mayın tarlası olmadığı ve bölgedeki denizaltılara herhangi bir karşı saldırı olmadığı, bu bağlamda denizaltının belirlenemeyen teknik bir arıza sebebiyle batmış olabileceği belirtildi.

Notlar

* * * * *

Kaynaklar

Vikipedi

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.