20 Ocak 1919’da Erivan’da doğdu. Ataları Vanlı idi. İlk şiirini 14 yaşında yazdı. Erivan Devlet Üniversitesi Filoloji Fakültesi’ni bitirdikten sonra Moskova’da Rus Edebiyatı üzerine eğitim aldı.
1944 yılınma yayımlanan İki Söylence adlı ilk şiir kitabını Günlerle Birlikte (1945), Zanku Kıyısında (1947), Bu Benim Ülkem (1949) adlı eserleri takip etti. Özkardeşlerim (1951) başlıklı şiir seçkisi Sovyetler Birliği Devlet Ödülü’ne değer görüldü.
1950’li yıllarda verdiği eserlerle, Gabudikyan sadece Ermenistan’ın değil, Sovyetler Birliği şiirinin de en önemli temsilcilerinden birisi olarak kabul edildi. Açık Yürekli Söyleşi (1955), İyi yolculuklar (1957), Yol Ortasında Düşünceler (1961) bu dönemin başlıca yapıtlarıdır. Silva Gabudikyan aynı yıllarda çocuklar için de şiirler kaleme aldı.
1962 – 1963’de yaptığı Lübnan, Suriye, Mısır gezisinden sonra Kervanlar Hala Yürümekte (1964), 1973’de yaptığı Kanada ve Amerika gezilerinden sonra ise Ruhun ve Haritanın Renkleri ile Mozaik (1976) adlı kitaplarda yolculuk notlarını yayımladı. Gabudikyan her iki kitabında da anayurdundan ayrılmak zorunda kalan Ermenilerin ikinci vatanlarındaki zorluklarla dolu yaşamlarına ilişkin izlenimlerini anlattı.
Gabudikyan, politik görüşleriyle ülkesinde her zaman söz sahibi olmuş bir şairdir. Meydanlarda verdiği söylevleri, makaleler ve yazı dizileri halinde okuyucuyla buluştu. Birçok onursal nişanın yanı sıra ‘Halk Sanatçısı’ ünvanını aldı.
Rus ve Sovyet şairlerin eserlerini Ermenice’ye çevirdi. Gabudikyan’ın şiirleri ise başta Rusya olmak üzere Ortadoğu ve Avrupa ülkelerinin dillerine çevrildi. Türkçe’de ise şiirleri 2001 yılında yayımlanan Şarkıların Şarkısı adlı bir kitapta toplandı.
Hovhannes Şiraz'ın karısı, ünlü heykeltıraş Ara Şiraz'ın annesi, Türk şair Nazım Hikmet’in yakın dostu olan Silva Gubidikyan, 25 Ağustos 2006 günü 86 yaşında hayatını kaybetti. Şairin cenazesi başbakanın kararıyla Erivan'ın Gomidas Panteon'una devlet töreni ile kaldırıldı.
