Kırınım (difraksiyon), dalganın yatay veya ileri doğru yayılımı engelenmesi veya sınırlanması olduğu için, fizikte enterferansın bir cinsi olarak sayılır. Örneğin iki oparlörden çıkan ses dalgaları aynı frekansta iseler ve ses dalgaları arasında sabit bir faz farkı varsa enterferans olur ama kırınım olmaz.
Kırılmada görülen yön değiştirme kırınımdakinden farklıdır; dalga, yayılma hızının farklı olduğu bir ortama açılı olarak girerse kırılma olur.
Kırınım olması için engelin boyutunun dalganın dalgaboyuna yakın veya ondan küçük olması gerekir. Ayrıca kırınım olması için dalgaların eş fazlı ve aynı yönlü olması gerekir. Birden fazla kırınım noktası olması halinde bu noktalardan yayılan dalgaların birbirini yoketmesi veya pekiştirmesinden bir kırınım dokusu oluşur. İki dalga tepesinin üstüste geldiği yerde dalga salınımı iki katı olur, bir dalga tepesi ile bir dalga çukurunun üstüste geldiği yerde ise iki dalga yok olur. Işığın dalga özelliği Thomas Young'ın bir çift yarıktan ışık geçirerek bir kırınım dokusu oluştuğunu göstermesi ile ıspatlanmıştır.
Maddenin dalga özelliğinden dolayı ışığın yanısıra çeşitli atom altı parçacıklar da kırınabilir.
Kırınım kristalleştirilmiş moleküllerin atom düzeyindeki ayrıntılarını çözümlemek için kullanılanabilir. Elektron kırınımı, nötron kırınımı veya X-ışını kırınımı teknikleriyle protein, DNA gibi karmaşık moleküllerin üç boyutlu şekilleri anlaşılabilir.
