İsmâil Bin Câ'fer El-Mûbarek

Kısaca: İsmâil bin Câ'fer el-Mûbarek İmam Cafer-i Sadık'ın en büyük oğlu ve Şiîliğin İsmâilîyye mezhebinin ismini aldığı şâhsiyettir. Babasından evvel vefât ettiğinden fiilen imâm olamamıştır. İsmâilîyye mezhebine göre İmâmet İsmâ‘îl bin Câfer el-Mûbarek’in oğlu olan ''"Muhammed bin İsmâ‘îl eş-Şâkir"'' ile devam eder. ...devamı ☟

İsmail bin Ca'fer el-Mubarek İmam Cafer-i Sadık'ın en büyük oğlu ve Şiiliğin İsmailiyye mezhebinin ismini aldığı şahsiyettir. Babasından evvel vefat ettiğinden fiilen imam olamamıştır. İsmailiyye mezhebine göre İmamet İsma‘il bin Cafer el-Mubarek’in oğlu olan "Muhammed bin İsma‘il eş-Şakir" ile devam eder. İsmail bin Ca'fer el-Mubarek’in babasından evvel vefatı Abbasiler devrinde (M. 750 – M. 1258) çeşitli Şiʿa fırkaları tarafından yönetime karşı gizli bir muhalefet hareketi tertip edilmekteydi. Bu muhalefet gruplarının arasında Ön-İsma‘ili topluluklarının destekçilerinin en tanınmışlarından olan “Mubarek’iyye” adı verilen topluluk ta yer almaktaydı. İsma‘ili düşünce sistemine göre, İmam Caʿfer es-Sadık (M. 702 – 765) ikinci oğlu olan İsmail bin Ca'fer el-Mubarek’i (M. 721 – 755) İmamet’e veliaht olarak tayin etmişti. Bununla beraber, İsma‘il’in babasından evvel vefat etmesi üzerine, onun ölümünü kabullenen "Ön-İsma‘ili fırkaları" İsma‘il’in en büyük oğlu olan Muhammad bin İsma‘il’i (M. 746 – 809) imamları olarak tanıdılar. İsma‘il bin Ca’fer el-Mubarek’in ölümünü kabullenemeyeyen ya da gizlenen Mehdi olduğuna inananlar ise “Yediciler” veya “Yedici İsma‘ililer” olarak tanımlandılar.

İsmaili soy ağacı

Kaynaklar

Vikipedi

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.