Türkçe Bilgi: Figaro'nun Düğünü

Figaro'nun Düğünü asıl İtalyanca ismiyle Le nozze di Figaro, ossia la folle giornata (çeviri: Figaro'nun Düğünü veya Delilik Günü) K. 492 katalog sayılı bir opera buffa (komik opera)'dir. 1786'de Wolfgang Amadeus Mozart tarafindan bestelenmiş; liberettosu Lorenzo Da Ponte tarafından hazırlanmıştır ve bir sahne piyesi olan 1784de Pierre Beaumarchais tarafından Fransızca olarak yazılmış olan La folle journee ou le Mariage de Figaro (Bir Delilik Günü veya Figaro'nun Düğünü) eserden adapte edilmiştir. Mozart'in bu opera eseri Viyana'da ilk oynanşında çok başarı kazanmaktayken, Viyana'da bu operaya kaynak olan Beaumarchais'nin yazdığı tiyatro eseri Fransız Devrimi'nden 10 yıl önce aristokratlarla alay ettiği için zararlı yayın olarak görülmüş ve sahnede oynanması yasaklanmıştı. Mozart'ın bu opearasının uvertürü ozellikle ünlüdür ve çok kere tek başına orkestra eseri olarak konserlerde icra edilmektedir. Buna bir neden uvertürde bulunan müziksel parçaların (Kont'un aryasının ufak bir kısmı hariç) opera içinde bulunmamasındandır. Besteleme Bu opera besteci Mozart ile liberetto yazarı Da Ponte arasında yapılan çok ünlü işbirliği ile ortaya çıkartılan üç operadan birincisidir. Daha sonraki işbirliği sonucu Don Giovanni ve Cosi fan tutte operaları yaratılmıştır. Beaumarchais'nin tiyatro eserini operaya çevirmek fikri Mozart tarafından ortaya atılmış ve Mozart bu tiyatro eserinden liberetto yapması için Da Ponte'ye sipariş vermiştir. Da Ponte 6 hafta içinde tiyatro eserini şiirsel bir dille İtalyanca olarak ve eseri aslında bulunan politik referanslardan arındırarak, liberettoya çevirmiştir. Mozart bu hazırlanan liberettoya göre hiç müzik bestelemeye başlamadan, Avusturya İmparatoru II. Josef liberetto metinini gözden geçirip kabul etmiştir. İmparatorluk İtalyan Opera kumpanyası Mozart'ta bu eseri için sadece fiks olarak 450 florin ödeme yapmıştır. Bu Mozart'in daha önce Salzburg'da hükümdar piskoposluk sarayı muzisiyeni olarak hazırladığı bestelerden aldığı ücretlerden birkaç misli daha fazla idi. Da Ponte'ye ise 200 florin ödeme yapılmştır. Bu ünlü, görkemli opera eserinin sonra gelecek nesiller için korunmasında Avusturya İmparatoru II. Josef çok önemli bir rol oynamıştır. II. Josef İmparatorluk Sarayı'nda temsil edilebilecek bir opera eseri hazırlanmasına emir vermiş ve Viyana'da bulunan zamanın tanınmış bestecilerı kendi eserlerini bir imparatorluk komisyonuna sunmuşlardı. Bunlar arasında daha Viyana'da ismi opera bestecisi olarak duyulmamış Mozart da Figaro'nun Düğünü eseriyle bulunmaktaydı. Mozart eğer eseri kabul edilmezse tüm besteyi ateşe atıp yakmaya kararlı olduğu bildirilmektedir. Ancak II. Josef, Mozart'ın eserini seçmiş ve böylelikle eserin yanıp kaybolmasını önlemiştir. Eserin gala temsilleri Figaro'nun Düğünü'nün prömiyeri Viyana'da 1 Mayıs 1786da Burgtheater'da yapılmıştır. İlk iki oynanışında orkestra şefliğini, o zamanın modasına uygun olarak klaveli enstrümanda, Mozart şahsen yapmıştır. Bundan sonra opera aynı sezonda 6 defa daha oynanmış bunlarda orkestra Franz Weigl tarafından yönetilmiştir. Bu operanın bu tiyatroda arka arkaya dokuz defa oynanışı (daha sonra Sihirli Flüt'ün gün aşırı olarak aylarca oynamasına karşılık pek ufak bir sayıda olduğu görülmekle beraber) zamanına göre bu çok büyük bir başarı sayılmaktaydı. Promiyer gala gecesi seyirciler beş aryayı devamlı alkışla tekrar (ankor) ettirmişler ve 8 Mayıs'daki oynanışta yedi arya seyirci isteği üzerine tekrar (ankor) edilmiştir. Burgheater'inda genel idarecisi olan İmparator II. Josef bir emir vererek üçüncü oynayıstan itibaren tekrarlamaların birden fazla olmamasını istemiş ve bunun için özel yaftalar hazırlanıp opera ilanı üstüne yapıştırılmıştır. Zamanın Viyana gazeteleri de bu eseri çok övmüşlerdir. İmparator Haziran 1786da bu eserin İmparatorluk Laksenberg Saray tiyatrosunda özel olarak oynanmasını seyretmiştir. Viyana'da 1787 ve 1788de bu eser oynanmamış ama 1789'da eser tekrar sezona alınmıştır. Bu sefer Mozart yeni soprano sesine daha uygun olması nedeniyle Susanna icin iki yeni soprano aryasını esere eklemiştir. Bu opera Aralık 1786'da Pasquale Bondini kumpanyası tarafından Prag'daki galası yapılmış ve bu çok büyük bir sansayon yaratmıştır. Mozart Prag'a gitmiş 17 Ocak'da operayı dinlemiş' 22 Ocakta ise orkestra şefliği görevini yapmıştır. Figaro'nun Düğünü'nün Prag produksiyonunun bu başarısi neden ile Prag'daki kumpanya yeni bir Mozart/Da Ponti operası (Don Giovanni) ısmarlamış ve bu operanın 1787'de Prag'da prömiyeri yapılmıştır. Çok ünlü bir besteci olan Haydn 1790da müzik direktörü olduğu Esterhazi şatosunda opera eserinin kendi kumpanyası tarafından tekrar edilmesi için hazırlıklar ve provalar yapmış, ancak patronu olan Nikolaus Esterhí¡zy'nin ölümü üzerinde bu eser orada oynanmamıştır. Rol dağılımı Enstrümentasyon Figaro'nun Düğünü'nün orijinal kompozisyonu iki flüt, iki obua, iki klarinet, iki fagot, iki korna, iki trompet, timpani ve yaylı sazları gerektirmektedir. Resetatifler harpsikord ve viyolonsel eşliği istemektedir. Konu özeti Figaro'nun Düğününün olayları Sevil Berberi operasındaki olaylardan sonra geçmekte ve İspanya'da Almaviva Kontu'nun sarayında geçen tek bir günde oluşmaktadır. Rosina şimdi Kontesdir ve kocası Kont, şahsi valesi olan Figaro'ya aşık olup onunla evlenmek isteyen Susanna'yı ayartmaya çaba göstermektedir. Kont kendinin soylu genç hizmettarı olan Cheribino'nun karısı Kontese ilgi gösterdiğini hissedince Cheribino'yu aradan bertaraf etmek için onun kendi askerí alayında bir subay olması için destek sağlar. Figaro, Susanna ve Kontes birlikte bir entrika hazırlayarak Kontu utandırmaya ve karısına ihanet etmek isteğini açığa çıkarmaya karar verirler. Bu sırada Figaro, Bartolo ve Marcellina ile bir uyuşmazlığa girer ve bu onların öz oğlu olduğu gerçeğini öğrenmesi ile sonuç bulur. Geceleyin herkes kendilerini Sarayın bahçesinde bulur ve bir seri komik olarak hüviyet karışıklıkları sonucu Kont kendinden utandırılır ama Kontes tarafından af edilir. :Mekan: Kont Almaviva'nin sarayı İspanya'da Sevil'den üç lig uzakta olan Aguas-Frescas Şatosu. }

1. Perde

Figaro ve Susanna'nin odası } Figaro çifte verilecek şato odasına evlilik yatağının sığıp sığmayacağını bulmak için oda büyüklüğünü ölçmektedir. Aynı odada bulunan Susanna ayna önünde nikah sırasında giyeceği boneyi denemektedir. (Modern yapımlarda bone yerine daha Fransız geleneğine uygun olan çiçekten yapılmış tac şekilde başlık veya tülden duvak kullanılmaktadır. Fakat operada adı geçen "capelinno" sözcüğüne uymak için bunlar bone ile birlikte de olmaktadır.) (duet: Cinque, dieci, venti, trenta — "Beş, on, yirmi, otuz"). Figaro bu yeni odadan memnundur, fakat Susanna çok daha az memnun görülur. Bu odanın Kont'un dairesine yakın olmasından Susanna hoşnutsuzdur. Kont son günlerde ona kur yapmaya başlamış görünmekte ve güya derebeylik zamanlarından kalma hakkı olan, bir baronun emri altındaki herhangi bir hizmetçi kızın evlenmesinden bir gece önce baronla yatması şeklindeki, '"baronluk hakkını" kullanmayı planladığından şüphe etmektedir. Kont Rosina ile evlendiği zaman bu hakkından vazgeçmiş olmakla beraber, şimdi kurnazca bu hakkın yeniden kullanmasını geri getirmek istemektedir. Figaro buna çok sinirlenir ve Kontu bundan çaydırmak istemektedir. (Cavatina: Se vuol ballare, signor contino — "Kont efendi, eğer dans etmek istiyorsan"). Figaro odadan ayrılır ve Dr. Bartola, evinin eski kahya kadını olan Marcellina ile birlikte odaya girer. Marcellina, Bartola'yu avukatı olarak tutmuştur. Figaro Marcellina'dan borç para almış ve bunu zamanında geri ödeyemezse onunla evlenmeye söz vermiştir. Şimdi zamaninda ödeme yapmadıgı için Marcellina Figaro'yu sözünü tutmaya zorlamak istemektedir. (Sevil Berberi operasında görülebildiği gibi), Figaro'nun Kont ile Rosina'nin birlikte olmasına yardım etmesinden hala kırgın ve kızgındır ve komik acayip bir avukat konuşması ile, Marcellina'ya yardım edeceğine söz vermiştir. (Arya: La vendetta — "İntikam") Bartola odadan ayrılır. Susanna geri gelir ve Marcellina ile Susanna birbirlerine gayte nazik olarak karşılıklı nezaketli hakaretler yağdırırlar. (duet: Via, resti servita, madama brillante — "Nefis harika madam, sizden sonra"). Rakibinin yaşlılığına kompliman yapan Susanna'nın, bu nazik sözlerle karşıklıklı hakaret çatışmasından üstün çıktığı görülür. Marcellina buna kızıp odadan ayrılır. Hemen Cherubino odaya girer ve yeni olarak tüm kadınlara karşı duyduğu zaaf ve aşklarını anlatmaya koyulur. Özellikle kendinin "güzel vaftiz annesi" olan Kontes'e karşı duyduğu aşkdan bahsedip Kont'a karşı durmak için Susanna'dan destek ister. (Aria: Non so pií¹ cosa son — "Artık ne olduğumu bilemiyorum.") Kont, Cherubino'yu bahçivanının kızı olan Barbarina ile sevişmekte yakaladığı için Cherubino'ya karşı bu aşk oyunları yüzünden kızgındır ve ona bir ceza vermek istemektedir. Cherubino Susanna'dan kendisini namına Kontes'le konuşumasını ve ona olan aşkını anlatmasını ister. Kont odaya girer ve Kont'a Susanna ile yalnız olduğunu göstermek istemeyen Cherubino koltuğun arkasında saklanır. Kont Susanna'yı yalnız bulma fırsatını kaçırmak istemiyerek Susanna'ya karşı cinsel isteklerini şahsen açıklar ve bu arada eğer Susanna bu tekliflere olumlu yanıt verirse ona malí destek bile verebileceğini bildirir. Yapmacıklı bir kibar kişi olan Basilio odaya girer. Kont Susanna ile yalnız olduğunu göstermemek için koltuk arkasına saklanır. Zaten orada saklanmış bulunan Cherubina tam anında oradan kaçar; koltuğun üstüne oturur ve Susanna bir acele hareketle oturan Cherubina'nin üzerine bir elbise atıp onu tekrar saklamayı başarır. Şimdi Kont koltuğun arkasında saklıdır ve Cherubina koltuğun üstünde oturup elbise ile saklıdır. Basilio Susanna'ya saraydaki dedikodular, özellikle Cheribuno'nin Kontese karşı gayet açık olan aşık tavırları, hakkında konuşmaya başlar. Kont bun çok sinirlenip saklandığı koltuk arkasından çıkar. Cherubino'yu Barbarina'nın odasında bir masanın altında nasıl bulduğunu anlatırken nasıl masa üstündeki bir elbiseyi kaldırdığını göstermek için odadaki koltuktaki elbiseyi kaldırıp alır; ve yine Cherubino'nun orada olduğu ortaya çıkar! Genç adam hemen ceza almaktan, odaya dans ederek giren Kont'un malikanesinde yaşayan köylüler grubunun gelmesi ile kurtulur. Bu köylüler dans grubu, Susanna ile Figaro'nun evliğinin Susanna'nın önceden Kont'un yatağına girmeden olacağına dair Kont'tan açıkca bir söz almak niyetiyle, Figaro tarafından organize edilmiştir. Ancak Kont Figaro'nun bu planını açık bir söz vermekten kaçınarak başından savmayı başarır. Fakat Kont hala Cherubino'yu cezalandırmakta israrlıdır, ancak genç Kont'un Susanna'ya yaptığı uçarı teklifleri işitmiş olduğunu Kont'a ima eder. Bu örtülü şantaj dolayısıyla Kont gönulsüz olarak onu affeder. Fakat hemen soylu gencin askerlik hizmeti yapmak üzere Sevil'e gönderilmesini emreder. Figaro gence bu yeni, hiç kadın bulunmayan, sert askerlik hayat ortamı hakkında nasihat verir. (Arya: Non piíº andrai — "Artık hiç oynaşmak yok"). }

2. Perde

Kontesin Yatakodası } Kontes kocasının vefasızlığından yakınmaktadır(Arya: Porgi, amor, qualche ristoro — "Sevgim, bana biraz avuntu sağla"). Susanna odaya Kontes'in o gün için giyinmesine yardım etmek için girer. Kont'un son olarak kendisine yaptığı kurdan ve tekliflerden Kontes'i haberdar ettiği anlaşılmaktadır. Çünkü Kontes'in sorduğu sorulara verdiği yanıtta Kontes'in şimdi tam olarak bilgilere sahip olduğunu ve Kont'un kendini sadece "ayartmaya" çalışmadığını ve kendini ona vermesi karşılığında para vermeyi içeren bir kontrat teklif ettiğini ilave eder. O sırada Figaro girer ve Kont'u aldatmak için bir plan hazırlanır. Buna göre Susanna Kont'a onunla geceleyin bahçede buluşabileceği hakkında bir not verecektir; kadin elbisesi giymiş olan Cherebino onu orada bekleyecektir ve Kontes oraya gelip tam cürüm işlerken yakalayacaktır. Bundan başka Figaro zaten Basilio vasıtası ile Kont'a bir mektup gonderip ona Kontes'in kendi başına o gece bir randevuya gideceğini bildirmiştir. Susanna Cherubino'yu odaya alir ama odanin kapisini kilitler. Buna neden kontes'in eger odada Cherubino'yu bulursa gosterecegi aksi reaksiyondan korkmakta olmasindir. Susanna ona Kontes hakkinda yazdigi bir sarkiyi soylemeye ikna eder (arya: Voi che sapete che cosa íé amor — "Askin ne oldugunu bilen siz hanimlar, bakin benim kalbimde ask var mi?"). Bu sarki bittikten sonra Cherubino'ya kadin elbiseleri giydirmeye baslarlar (Susanna'nin aryası: Venite, inginocchiatevi! — "Gel, benim onumde diz çök.") Bu sirada Kontes Cherubino'ya verilen askerlige tayin vesikasini gorur ve bu boyle bir resmi vesika icin gereken muhuru ihtiva etmemektedir. Mutlaka Kont cok telasli hareket ettigi icin muhur yuzugunu kullanip bu vesikayi muhurlememis olmalidir diye bir aciklama yapar. Susanna Cherubino'ya giydirmek icin diger bazi kadin elbiselerini kendi odasindan getirmek icin odadan ayrilir. Kontes ve Cheribino birlikte Susanna'nin donmesini beklerken, birden Kont'un oraya gelmekte oldugunu duyarlar. Cherubino hemen buyuk elbise dolabi icine girip saklanir. Kont kapiya gelir ve kilitli kapinin acilmasini ister ve Kontes biraz gonulsuzlukle ona kapiyi acar. Kont odaya girer. Basilio vasitasiyla Figaro'nun gondermis oldugu nottaki bilgiler dolayisiyla cok ofkelidir. Elbise dolabi icinden gelen bir tikirdi duyar. Dolabin kapisi acmaya calisir ama kapi kilitlidir. Kontes bu sesin gelinlik elbisesini dolap icinde denemekte olan Susanna oldugu yalanini yanit olarak verir. Bu sirada Susanna bir kadin elbisesi tasiyarak kimse gormeden gizlice odaya girmistir. Ne sorunun ortada oldugunu anlayinca, eger kendini gosterirse Kontes'in yalaninin ortaya cikacagini bildigi icin, hemen saklanir. Ofkeli ve kuskulu olan Kont dolap kapisini actiracak birisini bulmak icin Kontes'le birlikte odadan ayrilir. Ama oradan ayrilirken yatak odasindaki butun kapilari kilitler. Boylece odada bir davetsiz misafir varsa kacmasi imkansiz olacagini umar. Onlar gidince Susanna saklandigi yerden cikar. Cherubino'yu kitli dolaptan cikarir ve onun yerine dolaba kendini kapatir (ikili: Aprite, presto, aprite — "Kapiyi ac, cabuk ac!"). Cherubino ise pencereden atlayip odadan kacar. Kont ve Kontes geri gelirler. Kontes Cherubino'nun dolapta saklanmis oldugunu itiraf eder. KBun ofkelenen Kont kilicini ceker; Cherubino'yu oldururecegini soyliyerek dolabin kapisini acar. Fakat her ikisi de sasirip kalir; cunku dolapta sadece Susanna bulunmaktadir. Kontes, Kont'a Cherubino'nun dolapta bulundugunu soylemesinin nedeninin Kont'u denemek oldugunu bildirir. O zaman, kiskancligindan utanc duyan Kont karisindan kendini afetmesi icin yalvarmaya baslar. Kont nasil olup da Kontes'i vefasizlikla itham eden bir pusulanin kendi eline gectigini buyuk bir ciddiyetle Kontes'e sorar. Kontes bu pusulanin Figaro tarafindan yazildigini ve Basilio tarafindan iletildigini aciklar. Tam o sirada Figaro odaya girer. Hazirligin sona ermistir ve evlenme kutlamalarinin baslamasi icin Kont'un emir vermesini beklemektedir. Fakat Kont ona daha beklemesini ve kendine Basilio tarafindan getirilen imzasiz mektubu kimin yazdigina hemen cevap vermesini ister. Figaro bu soruya yanit vermekten yan cizer. Fakat tam bu sirada alkolik bahcivan gelerek bir adamin kacmak icin fidelik karigina pencereden atladigini ve icine fide olarak dikilmis karanfil ciceklerinin cogunu tahrip ettigini sikayete koyulur. Antonio kacan adamin dusurmus oldugu bir mektubu da getirmistir. Figaro pencereden atlayan kisinin kendisi oldugunu ve bu nedenle ayagini da incittigini soyler. Fakat bulunan mektup Cherubino'nun askerlige tayini hakkinda bir vesikadir. Onu daha once gormus olan Kontes ve Susanna hemen bu mektubun ne oldugunu anlarlar ve bunu fisildayarak Figara'ya bildirirler. Figar durumun kurtarmak icin bu vesikanin Kont'un muhurunu istedigini ve bunun icin Cherubino tarafindan kendine verildigini soyler. O sirada Marcellina, Bartalo ve Basilio gelirler ve Marcellino Figaro'dan kontrattaki yuklemini yerine getirmesini (yani kendisiyle evlenmesini) ister ve bu nedenle bir dava acmaktadir. Kont bu gelismeden cok memnun olmustur. Hakim sifatiyla Kont davayi inceleyip hukum vermesi gerektigi icin nikah/dugun ertelenir. Sahne cok firtanali bir yedili sarkiyla sona erer. Bundan cok telaslanan ve tedirgin olan Kontes bayginlik gecirir. }

3. Perde

Nikah kıyılma için salon } Daha önceki olaylara şaşırıp kalmış olan Kontes durumu gözden geçirmektedir. Kontes'in ısrarları üzerine Susanna odaya girer ve Kont'la daha sonra buluşma için hazırlık yapmayı kabul eder. Crudel, perchíé finora — "Merhametsiz kız, ne diye şimdiye kadar isteksiz davranıp bana acı çektirdin"). Susanna Kontes'in kendisinin Susanna'nın elbiselerini giymiş şekilde ve sanki Susanna gibi Kont'la buluşmaya gitme planını bilmektedir. Susanna odadan ayrılırken Figaro'ya bu durumda isteğinin yerine gelmesinin gerçekleşeceğini söylediğini duymuştur. Kendisinin bir aldatmacaya getirildiğini anlayan Figaro'yu cezalandırmak için onu Marcellina ile evlenmeye zorlamaya kararlaştirir.(Arya: Hai gií vinta la causa — "Sen istediğin sonuca şimdiden eriştin mi?") Figaro'ya karşı Marcelino tarafından getirelen dava devam eder ve yargı hükmü Figaro'nun Marcellino ile evlenmesidir. Figaro bu hüküm aleyhinde temyiz mercii olan Kont'a başvurur; fakat Kont dava hükmünü destekler. Fakat Figaro kendini soylu asıldan doğumlu olduğunu ve daha bebek iken soylu ailesinden kaçırıldığını açıklar. Ortaya çıkan gorüşmelerden sonra Figaro'nun Bartalo ve Marcellina'nin çok uzun zamandır kaybolmuş gayri-meşru oğlu olduğu gerçeği ortaya çıkar. Çok duygulu ve sevinçli bir aile birleşmesi kutlaması sahnesi ortaya çıkar. Bir anne ile oğlunun birbiriyle evlenmesinin imkansız olduğu için Figaro aleyhine verilen yargı hükmü de düşer. Tam bu kutlamalar sevinci yaygın iken Susanna Figaro'nun ödeyemediği borcunu karşılamak için bulduğu parayla sahneye girer. Ana ogul olan Figaro ile Marcellina birbirbirini kucaklamakta olduğunu görünce Figaro'nun Marcellino ile olacak evliliği sevinçle kabul ettiğini sanır. Büyük zorluklarla ortaya çıkan gerçek, Susanna'ya kabul ettirilir ve Susanna da bu sevinçli kutlamaya katılır. Bartolo bundan çok duygulanmış olup; hemen Marcellina'ya evlilik teklif eder; bu kabul edilir ve o akşam iki evlilik ve düğün kutlanacaktır.(Sekstet: Riconosci in questo amplesso una madre — "Bu kucaklama ile bir anneyi kabul ederim.") Herkes ayrıldıktan sonra tek başına kalan Kontes saadetinin kaybolması hakkında derin düşünceye girer (Arya: Dove sono i bei momenti — "Nerede onlar; o güzel anlar?". Susanna giriş yapar ve Kontes'e Kont'u o gece bir tuzağa düşürmek için hazırlanan planlar hakkinda ek bilgiler verir. Kontes Susanna'ya Kont'a verilmek uzere bir pusula yazdırtır ve buna göre Susanna'yla o akşam "çamlar altında" buluşma imkanı olduğu açıklanır. Kont'a hüviyetini açıklamak için bu pusulaya ekli olan bir iğneli broşu getirip buluşma sırasında geri verme talimatı da verilir. (duet: Sull'aria†¦ Che soave zeffiretto — "Hafif bir rüzgar esmede; ne tatlı hafif Batı rüzgarı") Genç köylülerden oluşan bir koro Kontes'e seranat söylemek gelirler. Aralarında kız kıyafetine bürünmüş olan Cherubino da bulunmaktadır. Kont da Antonio ile birlikte gelir. Fakat genç soylunun kıyafet değiştirip orada bulunmasını görünce gayet sinirlenir. Fakat Antonio'nun köyde yetişmiş kızı olan Barbarina ona Kont'un verdiği sözü hatırlatınca sinirleri gevşer. Bu söz "Barbarina, eğer beni seversen, isteğin herhangi bir şeyi sana vermeye hazırım." şeklinde olmuştur ve şimdi Barbarina'nın Kont'tan bir isteği olmaktadir; Barbarina Cheribino ile evlenmek istemektedir. Bundan utanan Kont Cheribino'nun, nikah merasimi için kalmasını kabul eder. Sahne iki çiftin nikah töreni ile sona erer. Bu tören sırasında Susanna Kont'a bir pusula verir. Figaro bu pusulayı ve pusulaya iliştirilmiş olan iğneli broşu görür ve bunu Kont'un yeni bir sevda randevusu hazırlığı için olduğunu sanıp kendi kendine güler. Yeni nikahlanmış olan iki çift sevinç içinde eğlenirken perde kapanır. }

4. Perde

Gece karanlığında bahçe } Kendine verilen direktifleri harfi harfine uygulayan Kont iğneli broşu Susanna'ya iade etmek için Barbarina'ya vermiştir; ama Barbarina onu kaybetmiştir (arya: L'ho perduta, me meschina — "Kaybettim onu, ne yazık bana"). Figaro ile Marcellina Barbarina'yi görürler ve Figaro ona ne yaptığını sorar. Broşun Susanna'ya ait olduğunu duyunca, özellikle iğneli broşun Kont'un gönderdiği mektuba ilişkili olan takı olduğunu tanıdığı için, Figaro'nun kıskançlık duyguları iyice depreşir. Susanna'nın kendine bildirmeden Kont'la buluşup görüştüğünü düşündüğü için bunu annesine şikayet eder ve Kont'tan ve Susanna'dan intikam alacağına and içer. Marcellina daha sakınmalı bir davranış göstermesini ister ama Figaro onu dinlemez. Figaro hemen ayrılır. Marcellino Susanna'yı Figaro'nun yapabileceklerine karşı temkinli olması için ikaz etmeye karar verir. Marcellino nasıl vahşi hayvanların birbirleriyle iyi geçinebildikleri halde güya makul olan insanların bunu başaramadıkları hakkında bir şarkı başlatır ve insanların zalimliklerine karşı intikam almaya söz verir (Arya: Il capro e la capretta — "Erkek keçi ve dişi keçi") Kıskançlıkla harekete geçmiş olan Figaro, Bartalo ve Basilio'ya onlara işaret verdiği zaman kendine destek sağlamalarını istediğini söyler. Basilio Figaro'ya bunun bir aptallık olacağını ve bir zamanlar kendinin de şu anda Figaro gibi saçmalıklar yapmaya eğilimli olduğuna; nasıl "Donna Flemma" tarafından aklının başına getirildiğine ve bundan sonra kadınların fendine karşı devamlı tedbirli davrandığına dair bir hikayeyi anlatmaya başlar (arya: In quegli anni — "Gençlik yıllarında...."). Her ikisi de odadan ayrılır. Figaro kadınların vefasızlığı hakkındaki derin düşünceler ile kendi kendine söylenir (aria: Aprite un po' quegli occhi — "Gözlerini açık tut"). Susanna ve Kontes birbirlerinin elbiselerini değişip giymiş halde salona girerler. Susanna'ya Figaro'nun kuşkularını ve planlarını anlatmış olduktan sonra, Marcellina da onlarla birliktedir. Planı tekrar gözden geçirdikten sonra Marcellina ve Kontes ayrılırlar. Susanna çok sevdiği Figaro'nun sanki yakında olup şarkısını duyacağını bilmiyormuş gibi kasten bir aşk şarkısı söylemeye başlar (Arya: Deh, vieni, non tardar — "Gel gecikme gel"). Figaro bir çalı arkasında saklanmaktadır ve Susanna'nın bu şarkısının (ayni Susanna'nın tasarladığı gibi) Kont hakkında olduğunu düşünerek kıskançlık duyguları daha da artar. Kontes Susanna'nın elbisesini giymiş şekilde gelir. Maalesef tam bu sırada Cherubino da gelmiştir ve Kontes'i elbisesinden dolayı Susanna sanarak onu öpmeye çalışır. Fakat bunu başaramaz; çünkü Kont engel olur. Kont (esasında Susanna'nin elbisesini giymiş Kontes olan) Susanna sandığı kişiyi kovalamakta; fakat onu yakalayamamaktadır. Biri kaçıp diğeri kovalarken yakında bulunan Figaro ile karşılaşırlar. O anda Kontes'in elbiselerini giymiş Susanna da aynı yere gelir. Figaro ona Kont'un kötü niyetlerinden şikayete başlar, ama karşısındakinin nişanlısı olduğunu birden anlar. Figaro renk vermeyip bu aldatmacaya devam eder ve sanki o Kontes'miş gibi saygılarını göstermeye devam eder. Bu sefer Figaro'nun bu aldatmacayı anlamadığını sanan Susanna bunu kıskanmaya başlar. Figaro'nun Kontes'e kur yapmaya başladığını sanıp suratını tokatlamaya başlar. Sonunda Figaro sesinden onun Susanna olduğunu tanıdığına onu inandırır ve birbirleriyle barışırlar. Kont'un geldigini farkeden Figaro aldatmacasına devam ederek sahte Kontes'e aşkını anlatır. Buna çok sinirlenen Kont, uşağının karısını ayartmaya çalıştığını yüksek sesle ilan eder ve silahlı adamlarını ve diğer uşaklarını bağırarak oraya çağırır. Bartolo, Basilio ve Antonio yanan meşalelerle gelirler; etraf aydınlanır ve Kont, Cherubino, birer birer Barbarina, Marcellina ve sahte "Kontes"'i pavyonun arkasından çekip getirir. Kont uzun bir paylama konuşması yapıp Figaro ve sahte Kontes'i affetmiyeceğini bildirir. Bu sırada asıl Kontes'de ortaya çıkar ve gerçek hüviyetini hemen açıklar. Kont, Susanna sanıp kur yapıp ayartmaya çalıştığı kişinin gerçekten kendi karısı olduğunu birden anlar. Hemen karısı önünde diz çöküp ondan kendini af etmesini ister (Contessa, perdono — "Kountes, affet beni"). Kocasından daha iyi kalpli olan Kontes kocasını affeder (Piíº docile io sono — "Ben senden daha iyi kalpliyim"). Böylece herkes tatmin olur ve opera sona ererken düğün eğlenceleri başlar. } } Seçilmiş ses kayıtları Medya *Figaro'nun Düğünü operasının uvertürü:

*Figaro'nun Düğünü operasının uvertürü - Edison Konser Korosu (1908):

*Figaro'nun Düğünü No. 11 Cavatina "Porgi, Amor": Skidmore College Orkestra - Kaynak: Musopen

Ayrıca bakınız *Opera *Wolfgang Amadeus Mozart *Mozart operaları listesi Dışsal kaynaklar } * [1]Eserin tümü icin sahne notları ve notalar(Neue Mozart-Ausgabe) (Almanca) (Görülme tarihi:4.2.2009). *[2] "Opera in a Nutshell": Opera'nın müziksel kısımları (MIDI).(Görülme tarihi:4.2.2009) * [3] Viyana'da Mozart'in "Figaro'nun Düğünü"'nü bestelerken yaşadığı Figarohaus (video). (Görülme tarihi:4.2.2009) }

Kaynaklar

Vikipedi

Figaro'nun Düğünü

1. Perde

2. Perde

3. Perde

4. Perde

Kaynaklar

Figaro'nun Düğünü Resimleri

Mezzo-soprano

Güneş Gürle

Anna Netrebko

Nedret Denizhan

Ansambl Oyuncu Kadrosu

Lucia Popp

Sezai Altekin

Sevil Berberi

Figaro'nun Düğünü

Figaro'nun Düğünü Hakkında Detaylı Bilgi

1. Perde

2. Perde

3. Perde

4. Perde

Kaynaklar

Görüşler ve Yorumlar

Figaro'nun Düğünü Resimleri

Okuma Önerileri

Mezzo-soprano

Güneş Gürle

Anna Netrebko

Nedret Denizhan

Ansambl Oyuncu Kadrosu

Lucia Popp

Sezai Altekin

Sevil Berberi