Elliott (1871-1948) restorantların ve demiryollarının muhasebelerini tutan bir muhasebeciydi. Meksika ve Orta Amerika'daki çeşitli demiryolu kumpanyalarında muhasebeci olarak çalıştı. Guatemala'da yakalandığı ciddi bir hastalık sonucu 1927 yılında emekliye ayrıldı ve bundan sonraki yıllarını sağlığını yeniden kazanabilmek için Kaliforniya'daki evinde hastalığıyla mücadele ederek geçirdi.
Hisse senedi piyasasının davranışlarıyla ilgili olan kuramını, uzun nekahet dönemi içerisinde geliştirdi. Elliott, görünür şekilde, her ikisinin de Dalga İlkesi'yle pek çok ortak noktaları olan Dow Kuramı'ndan fazlaca etkilenmiştir. 1934'de Collins'e yazdığı bir mektupta, Robert Rhea'nın Stock Market Service'ına abone olduğunu ve Rhea'nın Dow Kuramı üzerine olan kitabını yakından tanıdığını anlatıyor. Elliott, Dalga İlkesi'nin Dow Kuramı için "fazlasıyla tamamlayıcı bir gereklilik" olduğunu da eklemişti.
Elliott, Collins'in şirketine katılabilmek umuduyla ona yeni buluşları hakkında bilgi verdi. Aralarındaki birçok yazışmadan sonra Collins, Elliott'a yardım etmesi gerektiği düşüncesine vardı ve Dalga İlkesi'ni 1938 yılında yayınlamayı kabul etti. Collins, Elliott'u Financial World Dergisi'nin editörleriyle de tanıştırdı. Bunların sonucu olarak Elliott, 1939 yılında yayınlanan 12 makaleden oluşan bir dizi yazıda kendi kuramını açıkladı. 1946 yılında, ölümünden yalnızca iki yıl önce Elliott, Dalga Kuramı üzerine olan en son çalışmasını (Nature's Law, The Secret of the Universe) yazdı.
Bu başlığın bir parça gösterişli olması, Elliott'un kendi hisse senedi piyasası kuramının, bütün insanların faaliyetlerini yönlendiren genel doğa kanunlarının bir parçası olduğuna inanmasıydı.
Eğer A. Hamilton Bolton 1953 yılında ilk Elliott Wave Suplement to the Bank Credit Analyst'i yayınlamamış olsaydı ve bunu 1967 yılındaki ölümüne kadar 14 yıl olarak sürdürmeseydi, belki de Elliott'un düşünceleri hafızalardan silinecekti. Bolton'un 1967 yılındaki çalışması Elliott Wave Principle, Elliott'un ölümünden sonraki ilk önemli eserdi. 1967 yılında A. J. Frost, Elliott'un eklemelerini yeniden derledi ve 1970 yılında Bank Credit Analyst'i yazdı.
Frost, bugün bu konu üzerine esas çalışma olarak kabul edilen Elliott Wave Principle'ı (Gainesville, GA:New Classics Library) Robert Prechter ile birlikte 1978 yılında yayınladı. Prechter bir adım daha ileri giderek 1980 yılında The Majör Works of R.N. Elliott'u yayınladı.
Dalga Kuramı
Teknik analizcilerin çoğunluğu Elliott Dalga Kuramı�nı anlaşılması güç ve bir parça korkutucu bulurlar. Kuramın arkasındaki ilkeler aslında oldukça basittir. Okuyucu çok geçmeden değinilecek olan pek çok noktanın yabancısı olmadığını farkedecektir. Bunun nedeni, Elliott'un kullandığı malzemelerin çoğunun Dow Kuramı'nın ilkeleriyle ve geleneksel grafik teknikleriyle oldukça iyi uyum sağlamasıdır. Ancak, Elliott Dalga Kuramı, belli grafik modellerinin neden ortaya çıktıkları, ne anlama geldikleri ve ne yaptıklarını açıklamada yardımcı olan bütünsel bir piyasa bakış açısı olduğu için, geleneksel grafik tekniğinin ötesine gider. Elliott Dalga Kuramı aynı zamanda, bütünsel çevrim içinde piyasanın nerede olduğunu belirlemekte piyasa analizlerinde yardımcı olur.Kurama göre önemli olan model, oran ve zamandır. "Model" sözcüğü ile, kuramın en önemli unsurunu kapsayan formasyonlar ya da dalga modelleri ifade edilir. Geri-çekilme noktalarını belirlemede ve değişik dalgalar arasındaki ilişkiyi ölçerek fiyat hedeflerini bulmada oran analizleri yararlıdır. Son olarak, zaman ile olan ilişki de kullanılabilir ve bundan dalga modellerini ve oranlarını onaylamada yararlanılabilir. Fakat zaman analizlerinin piyasanın geleceğinin tahmininde kullanımı bazı Elliott'çular tarafından fazla güvenli bulunmaz.
Kaynak: Rehber Ansiklopedisi