Distress
1. anlamı (i)., (f). dert, sıkıntı, üzüntü, keder, ıstırap, tehlike; (huk). borca karşllık eşyaya el konulması, haciz; (f). keder vermek, ıstırap çektirmek, sıkıntı vermek, sıkmak, felakete sürüklemek; (huk). borca karşılık bir kim senin eşyasına el koymak.2. anlamı acı. ıstırap. üzüntü. sıkıntı. tehlike. üzmek. acı çektirmek. ıstırap vermek.