Sinemada, Orson Welles ile görüntü yönetmeni Gregg Toland deep focus tekniğin en bilinen temsilcileri olarak görülüyorlar. Özellikle bu ikilinin bir eseri olan ``Citizen Kane`` (1941) filmi, söz konusu tekniğin kullanımı için gerçek bir ders kitabı niteliğinde.
Lakin, Welles ile Toland`dan önce de, 1920`li ve 1930`lu yıllarda, Erich von Stroheim ve Jean Renoir gibi, deep focus tekniğini filmlerinde uygulayan yönetmenler vardı. Toland ile sık sık çalışan William Wyler da deep focus`ı tercih edenler arasındaydı.