Conjunctive
1. anlamı (s)., (i). bitiştiren, birleştiren; birleşik; (i)., (gram). bağlaç, atıf edatı.,bağlaç.2. anlamı bitistiren. birlestiren.
Conjunctive
2. anlamı bitistiren. birlestiren.
Conjunctive
Conjunctive tanım:
Kelime: con·junc·tive
Söyleniş: k&n-'j&[ng](k)-tiv
İşlev: adjective
1 : CONNECTIVE
2 : CONJUNCT, CONJOINED
3 : being or functioning like a conjunction
4 : COPULATIVE 1a
- conjunctive noun
- con·junc·tive·ly adverb
Bu konuda henüz görüş yok.