Copulative

Copulative

1. anlamı (s)., (i). rapteden, birleştiren, atfeden (uzuv veya kelime). copulative conjunction atıf edatı. copulative proposition (man). bağlayıcı önerme.,birleştirici sözcük,birleştirici.

Copulative

Copulative tanım:

Kelime: cop·u·la·tive
Söyleniş: 'kä-py&-l&-tiv, -"lA-
İşlev: adjective
1 a : joining together coordinate words or word groups and expressing addition of their meanings a copulative conjunction b : functioning as a copula
2 : relating to or serving for copulation

Copulative

İngilizce Copulative kelimesinin İspanyolca karşılığı.
adj. copulativo

Copulative

İngilizce Copulative kelimesinin Fransızca karşılığı.
adj. copulatif; qui joint, conjonction (grammaire)

Copulative

İngilizce Copulative kelimesinin Almanca karşılığı.
adj. verbindend, kopulativ (Grammatik)

Copulative

İngilizce Copulative kelimesinin İtalyanca karşılığı.
agg. copulativo (di verbo grammaticale); che unisce

Copulative

İngilizce Copulative kelimesinin Portekizce karşılığı.
adj. copulativo; conjunção copulativa (Gram.)

Copulative

s. birleştiren, bağlaç, çiftleşme ile ilgili, sevişme
i. koşaç

Copulative

Fransızca Copulative kelimesinin İngilizce karşılığı.
[copulatif] adj. copulative, connecting

Copulative

İngilizce Copulative kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
bn. gepaard, gecopuleerd (grammatica)

Copulative

adj. connecting, joining; acting as a connecter (Grammar)
adj. copulative, connecting
adj. copulative, connecting, joining (Grammar)

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.