Kraliyet Donanması
öğrencisi ve deniz yarsubayı olarak mesleğine başladı. Daha sonra Markham,Hindistan Bürosu
'na coğrafyacı olarak hizmet etti. Kınakına bitkilerinin yerli Peru ormanlarından toplanıp Hindistan'da ekilmesinden sorumluydu. Bu, Hindistan hükümetinin hangi tür kininin çıkartılabileceği konusunda ana bir kaynak elde ettiği anlamına gelir. Markham aynı zamanda Robert Napier'in Habeşistan seferi birliğine coğrafyacılık hizmeti de vermiş; 1868 yılında Magdala'nın düşüşüne şahit olmuştur. Markham'ın RGS başkanlığının asıl başarısı 50 yıl aranın ardından Antarktik keşfiyle İngiliz alakasının 19. yüzyılın sonunda uyanışıydı. Ulusal Antarktik Keşif Seferi'nin nasıl örgütlenmesi gerektiği konusunda çok güçlü ve sağlam fikirleri vardı ve ilk olarak Yüzbaşı Scott'ın emirleri altında bir deniz harp kuruluşu olarak işletilmesini sağlayacak çok çetin mücadeleler verdi. Bunu yapmak amacıyla Markham, bilimsel topluluğa kadar ulaşan düşmanlık ve muhalefeti aştı. Keşif seferlerini izleyen yıllarda onunla aynı dönemde yaşamış başka kaşiflerin başarılarını hiçe sayıp itibarlarını zedeleyecek kadar Scott'ın meslek hayatını savunmaya devam etti. Bütün hayatı boyunca tarih olayları, seyahatnameler ve biyografiler içeren eserleri olan Markham sürekli seyahat eden bir gezgin ve üretken bir yazardı. RGS'ye yönelik birçok araştırma ve rapor yazmış ve aynı zamanda başkan olduğu Hakluyt Kurumu'na yönelik pek çok düzenleme ve çeviri çalışması yapmıştır. Çalışmalarının çoğunun bilginlikten oldukça büyük heyecana dayanmasının kabul edilmesine rağmen kamusal ve akademik onur nişanları almış; coğrafyanın öğretisinde büyük bir tesir olarak tanınmıştır. Onun ismini taşıyan coğrafi özellikler arasında 1902 yılında adını ondan alan Antarktika'nın Markham Dağı'dır. Çocukluğu Stillingfleet'in kilise papazı, David Markham'ın ikinci oğlu Markham, Yorkshire, Stillingfleet'te 20 Temmuz 1830 tarihinde doğmuştur. Aile, New York'un eski başkiskopusu ve kraliyet özel hocası William Markham'ın soyundan geliyordu; bu saray bağlantısı, Windsor'un kilise kanunlarını düzenleyen bir papaz olarak 1827'de David Markham'ın atanmasına yol açmıştır. Markham'ın annesi Caroline née Milner, Yorkshire, Nun Appleton Hall'in Baronet'i Sir Willam Milner'ın kızı idi. 1838'de David Markham, Essex, Colchester'ın yakınındaki Great Horkesley'in rektörlüğüne atanmıştır. Bir yıl sonra Markham önce Cheam School'da ve daha sonra Wedminster School'da eğitimine koyulmuştur. Söylendiğine göre jeoloji ile astronomi ve genç yaştan itibaren boş zamanının çoğunu dolduran bir faaliyet, üretken yazarlık ile özellikle ilgilenen zeki bir öğrenciydi. Kraliyet DonanmasıDeniz harp öğrenciliği
Mayıs 1844'te Markham, Deniz Mahkemesinin Lord Komisyon Üyesi Koramiral Sir George Seymour ile, Mansfield'in Kontesi olan Markham'ın halası tarafından tanıştırılmıştır. Genç adam, koramiralin üzerinde olumlu bir izlenim bırakmış ve toplantı,Kraliyet Donanması
nda onu askeri öğrenciliğe kadar götürmüştür. Bu nedenle 28 Haziran 1844 tarihinde Markham Portsmouth'a hareket edip birkaç gün sonra Seymour'un amiral gemisi HMS Collingwood'a katılmıştır. Collingwood, Seymour'un Pasifik istasyonunun emirlerini üsttlenmekte olduğu Pasifik Okyanusu'na doğru uzun bir yolculuk için donatılıyordu. Bu yolculuk hemen hemen dört yıl kadar devam etmiştir. Markham'ın sosyal ilişkileri anlaşılan ona oldukça rahat bir zaman temin etmiş; karısını ve kızlarını gemisine alan koramiral Seymour ile aile yemeği yemek için sık sık gemiyle gezintiye davet edildiği bildirilmektedir. Collingwood gemisi, Rio de Janeiro ile Falkland Adaları'na yapılan ziyaretleri ve Güney Okyanusu'ndaki fırtınalı bir deniz yolculuğunu içine almış olan bir deniz gezisinden sonra 15 Aralık 1844'te, Pasifik istasyonunun merkezi Valparaiso'nun Chilean liman şehrine ulaşmıştır. Sonraki iki yıl boyunca Sandwich Adaları'nı (Hawaii), Mexico'yu ve Markham'ın, Fransız başkanlarına karşı çıkan milliyetçi isyancılara destek vermeye kalkıştığı Tahiti'yi ziyaret eden Collingwood Pasifik'te seyretmiştir. Deniz harp okulundaki bir öğretmene karşı saygısızlığından dolayı cezalandırıldığı zaman deniz harp disiplininin ilk üslubunu görmüş; sabahleyin saat sekizden güneşin batışına kadar güvertede ayakta kalmaya mecbur edilmiştir. 25 Haziran 1846 tarihinde on tane gruptan bir tanesinin içinde üçüncü dereceye giren Markham deniz yarsubaylık sınavını geçmiştir. Uzun dönemler Chilean'da geçmiş ve Peru'nun liman şehirleri onun İspanyolca öğrenmesine de olanak tanımıştı. Akdeniz'deki uzun bir hizmet döneminin ardından Markham, hizmete karşı ilgisini daha da hafifletmiş olan Spithead ve Cobh'a dayanan durgunluk süresini çekmiştir. Ancak 1850'nin başında üç gemilik bir filonun Sir John Franklin'in kayıp Arktik keşif heyeti için yeni bir aramaya girişmek üzere biraraya getirildiğini öğrenmiştir. Markham bu girişimde bir yer ayarlamak için ailesinin tesirini kullanmış ve 1 Nisan 1850'de filonun en önemli iki gemisinden biri HMS Assistance gemisine atanmasından haberdar edilmiştir.İlk Arktik deniz yolculuğu 1850–51
Sir John Franklin Kuzeybatı Deniz Yolculuğu'nun aramasında HMS Erebus ve HMS Terror gemileriyle İngiltere'yi terketmişti. Yüzer durumda bir geniş buz tabakasına demirleyip batıya doğru devam etme şansını bekleyen keşif heyeti son olarak Baffin Körfezi'nin kuzey sularında balina avcıları tarafından 29 Temmuzda görülmüştür. Kaybolmuş gemilere yönelik av iki yıl sonra baş göstermiştir. Markham'ın katıldığı yardım filosu HMS Resolute içinde Captan Harotio Austin tarafından kumanda edilmiştir. Markham'ın Assistance gemisine Erasmus Ommanney tarafından kaptanlık edilmiştir. Keşif heyetinin en genç üyesi ve onun tek deniz yarsubayı olarak Markham'ın sınırlı bir rolü vardı ama keşif seferinin her ayrıntısını seyir defterinde titiz bir şekilde açıklamıştır. Gemiler 4 Mayıs 1850 tarihinde sefere çıkmıştır. 28 Mayısta Grönland'ın en güney noktasını tesis ettikten sonra filo 25 Haziranda Melville Körfezi'nde buz tarafından durduruluncaya kadar güneye doğru ilerlemiştir. Nihayet Franklin tarafından götürülmüş bilinen güzergaha Lancaster Boğazının batısına ilerleyebildikleri 18 Ağustosa kadar burada kalmışlardır. Burada gemiler, kaybolan keşif heyetinin işaretleri yönelik farklı bölgeleri aramak için dağılmışlardır. 23 Ağustosta Ommanney, taş yığınından bir anıta bakıp keşfetmiş ve Franklin'in konserve et sağlayıcısı "Goldner" adını taşıyan yakın mesafede konserveleme malzemeleri keşfetmiştir. Diğer artan ve atılan ekipman kalıntılarıyla beraber bu kırıntılar kimsenin keşfetmediği Franklin'in ilk izleriydi. Başlıca, Arktik tarihi ile olağanüstü literatürü konularında pek çok konferans vermiş ve Collingwood deniz gezisi sırasında onu büyülemiş olan bir ülkeye, Peru'ya imkan dahilinde bir iade-i ziyaret yapmayı planlamıştır. ama önceden haritası yapılmamış deniz kıyısının yüzlerce millik haritasının yapılmasına rehberlik etmiştir. Keşif heyeti Ekim 1851'in başında İngiltere'ye geri dönmüştür. İngiltere'ye geri dönüşü üzerine hemen Markham, donanmayı terketme niyetinden babasını haberdar etmiştir. "One of the main reasons for his disaffection appears to have been the severity of the corporal punishment that was constantly administered for what in his view were trivial offences." Hoşnutsuzluğunun asıl nedenlerinden biri de kendi görüşünün önemsiz suçlar saydığı şeyler için sürekli olarak verilmiş olan ciddi cezalardan yetmiş tanesi olduğu ortaya çıkmaktadır. Bir tayfanın dayak cezasını engellemesinden dolayı Collingwood hizmeti sırasında başı derde girmişti. == Peru seyahatleri İlk seyahati 1852–53 1852 yılının yaz aylarında deniz harp yükümlülüklerinden muaf tutulan Markham, Peru'ya uzun bir ziyaret planları yaptı. Masrafları örtmek için babası tarafından 500£'luk (2008 değerleriyle 40,000£'dan daha fazla) bir hediye ile desteklenen Markham 20 Ağustosta Liverpool'dan gemiyle yol aldı. Panama'ya bir vapur götürmeden önce ilk olarak Halifax'a ve ondan sonra karayoluyla Boston'a ve New York'a ilerleyen Markham geniş kapsamlı bir rota ile gezdi. Kıstak'ı geçtikten sonra nihayet 16 Ekimde oraya ulaşan Markham, Callao'ya yol aldı. Andes'ten hedefi Cuzco'nun antik Inca şehrine doğru dümen kıran Markham, 7 Aralık 1852'de Peru'nun iç bölgelerinde gezdi. Yolda Markham, yerel kültürü araştırmak ve Quechua bilgisini artırmak amacıyla Ayacucho kasabasında neredeyse bir aylığına kaldı. Cuzco'yu gezdi. Ondan sora Cuzco'dan doğru hareket etmiş ve Apurímac Nehri'nin 300 fit (91 m) yukarısına asılmış sallanan bir köprüyü (Apurimac Köprüsünü) geçtikten sonra o ve grubu, 20 Mart 1853'te nihayet onları Cuzco şehrine getiren verimli vadilerin içinden geçmişlerdir. Onun gibi Lima'ya dönen altı gruptan biriyle birlikte giden Markham nihayet 18 Mayısta Cuzco'yu terketmiştir. Daha sonra yerli ve Avrupalı mimarinin onun bir karışımıyla "sömürge yerleşim yerinin göze çarpan bir örneği" olarak tanımlanacak olan Arequipa şehrine kadar olan dağları aşan seyahatleri onları güneye doğru götürmüştür. Şehir, Markham'ın Japonya'daki Fuji Dağına benzettiği koni şeklindeki volkan Misti Dağına kadar gözden kaçırılmaktadır. 23 Haziranda grup, Markham'ın babasının ölümünü işittiği Lima'yı incelemiştir. 17 Eylülde ulaştığı İngiltere yolundan hemen sapmıştır.Kınakına misyonu, 1859–61
Peru'ya ilk gezisinin ardından altı yıl Markham, kınakına bitki ve tohumlarını toplamak için özel bir görevle oraya geri döndü.Hindistan Bürosu
nda sivil bir yardımcı olarak çalışmaktaydı ve 1859 yılında kınakına ağaçlarının bir düzene göre toplanıp onların Hindistan'da seçilmiş konumlara dikilmesi hususunda işverenlerine teklifler yaptı. Kininin bir kökeni olarak kınakına ağaç kabuğu sıtma ve diğer tropik hastalıklara karşı ilk bilinen tedaviydi. Bu planlar onaylanmış ve Markham, 29 yaşında tüm işlemden vazife başına tayin edilmiştir. Ocak 1860 sonlarında Lima'ya ulaşan Markham ve ekibi, ki içlerinde ünlü botanikçi Richard Spruce da bulunuyordu, Aralık 1859'da Peru'ya gitmek için İngiltere'yi terketti. Kuruluşlarında tehlike vardı, Peru ve Bolivya savaşın sınırında olup Markham'ın ekibi çok geçmeden iş üzerindeki denetimlerini korumak için Peru'ya ait tedirgin alakalardan düşmanlığı gördü. Bu, onun işlem alanını daraltmış ve en iyi nitelikli numuneleri edinmekten onları alıkoymuştur. Markham gerekli ihraç lisanslarını edinmek üzere bürokratik engelleri aşmıştır. Markham orada ve Burma (şimdi Myanmar ile Ceylon (şimdi Sri Lanka)'da kınakına fidanlıklarına uygun konumlar seçmek için Hindistan'a gemiyle gitmeden önce kısa bir süreliğine İngiltere'ye geri döndü. Hindistan fidanlıklarının birçoğu gelişme göstermemiş ve böcekler tarafından çok geçmeden mahvedilmiş olsa da == Sivil memurluğu, coğrafyacılığı, gezginciliği ==Hindistan Bürosu
1853 yılında babasının ölümünden sonra Markham'ın istihdamı karşılaması gerekmiş ve Aralık 1853'te yılda £90 (2008'de £6,000 civarındaki) ücretle Inland Revenue'nun Legacy Duty Bürosunda küçük bir yazmanlık işini sağlama almıştı.Habeşistan, 1867–68
1867 yılında Markham,Hindistan Bürosu
nun çoğrafya departmanının başkanı oldu. Daha sonra o yıl keşif seferinin coğrafyacısı olarak Sir Robert Napier'in, Habeşistan'a sevkedilen askeri kuvvetlerine katılmak için kurmaylık kursuna seçildi.Bu kuvvetler Habeşistan Kralı Theodere tarafından kazanılmış faaliyetlere bir cevap olarak İngiliz hükümetince sevk edildi. 1862 yılında kral, Mısırlı istilacılara karşı korunmayı talep eden ve bir büyükelçinin tayinini teklif eden İngiliz hükümetiyle yazışmıştı. Mısır'a suç verme riskine karşı isteksiz olan İngiliz hükümeti yazışmayı cevaplamadı. Kral, İngiliz konsolosunu ve heyetini ele geçirip zindana atarak bu saygısızlığa tepki göstermiş ve güya kralın annesinin onurunu kırmış olan misyonerin yakalanıp kamçılanmasını emretmiştir. Kralın mektubuna geciken yanıt, mektubu getiren heyetin esir alınıp hapsedilmesiyle sonuçlandı. Başarısız uzlaştırma çabalarının ardından İngilizler, askeri bir keşif heyeti göndererek meseleyi bastırmaya karar verdi. Ülke coğrafyacısı çok az tanındığı için harita yapma yetenekleri ile deneyimli bir gezginin, bunun sonucu olarak Markham'ın tayininin kuvvetlere eşlik etmesi gerektiğine karar verildi. Napier'in birlikleri 1868 başlarında Kızıldeniz'de Annesley Körfezi'ne ulaştı. Markham, genel inceleme çalışmasına dair sorumluluğu ve özellikle kralın dağdan kalesi Magdaala'ya rota seçimiyle kuvvetin garnizon kurmaylığına iliştirildi. Deniz kıyısından güneye doğru 400 mil (640 km) sınır bölgesi boyunca karşılaştığı vahşi hayvan türlerini anlatan Markham aynı zamanda ekibin doğabilimcisi sıfatıyla da hareket etti. 10 Nisan 1868 tarihinde ansızın saldırılan Magdala'nın, savaşlarına Napier ile birlikte gitti. Kralın kuvvetleri, Napeir'in ilerleyen birlikleriyle karşılaşmaktan dağı sorumlu tutarken Markham: "Snider tüfekleri hiçbir Habeş birliğinin tahammül edemediği ateşi sürdürdü. En kahramanca mücadelenin böyle çok büyük cephane eşitsizliği karşısında hiçbir şey yapamadığı yöntemlerle yok edildiler." diye kaydetti. Markham'a göre kralın kuruluşu keşfinden sonra galip birlikler, "sanki ölü bir kurnaz adam gibi Markham'a desteklerini kestiler". Markham, kralın kötü hareketlerinin sayısız ve korkunç zulümleri olduğu halde nihayet kahraman olarak öldüğünü ekledi. General Napier'in emirleriyle Magdala toprağa kadar yakılıp silahları imha edildi. İngiliz birlikleri ondan sonra ayrılmış ve Temmuz 1868'de Markham'a İngiltere'de arka çıkılmıştır. Bu seferberliğe hizmetlerinden dolayı Markham 1871'de Banyo Rütbesinin kavalyeliğine atandı.İkinci Arktik seyahati, 1875–76
Markham ... 1870'li yılların başlarında Kraliyet Deniz Harp Arktik keşif heyetine sorun olacak bu bağlantıları kullandı. Başbakan Benjamin Disraeli "İngiliz halkını hiç ayrım yapmamış olan deniz kıyısındaki kuruluşun yüksek manevi gücü"nü kabul etti. Keşif heyeti denize açılmaya hazır olduğunda Markham keşif heyetinin üç gemisinden birinde, HMS Alert gemisinde Grönland'a kadar eşlik etmeye çağırıldı. Markham bunu onaylayıp 20 Mart 1875 tarihinde konvoydan ayrıldı. Baffin Körfezi'ndeki ada gibi Disko'ya kadar Alert gemisinde kalan kaşif üç aylığına gözden kayboldu. Bu seyehatten: "Benim (bundan önce) hiç daha mutlu (geçen) bir turistik deniz yolculuğum olmamıştı ... yoldaşlardan bir soylu grubu hiç birlikte denize açılmadılar." diye bahsetti. Yurda doğru olan yolculuk Valorous bir kayalığa vurup önemli onarımları gerektirdikten sonra ertelenmişse de destek gemisi HMS Valoruos ile İngiltere'ye geri döndü. Diğer çeşitli çıkarlara karşı ilgisini artırmasıyla birlikte Markham'ınHindistan Bürosu
ndaki görevlerinden uzun süre uzak kalması üstlerinin istifasını istemelerine neden oldu. Markham ona emekliliği hak ettiren 22 yıllık hizmeti, garnizon nöbet işinden 1877 yılında emekli oldu. Bu arada Kaptan George Nares'in emri altında asıl keşif heyeti HMS Discovery ve HMS Alert adlı iki gemiyle kuzeye doğru ilerlemişti. 1 Eyül 1875 tarihinde o tarihe kadar her gemiyle ulaşılan en yüksek enleme, 82°24'e ulaştılar. Markham'ın kuzeni Komutan Albert Hastings Markham tarafından kurulan kızak takımı ertesi bahar aylarında 83°20'lik En Uzak Kuzey rekorunu elde etti. == Kraliyet Coğrafya Kurumu ==Fahri yazı işleri müdürlüğü
Kasım 1854'te Markham, Kraliyet Coğrafya Kurumunun yoldaşı seçilmişti. Kurum hemen onun coğrafyayla ilgili meraklarının kalbi olmuş ve 1863 yılında 25 yıllığına sürdürdüğü mevkiye, derneğin yazı işleri müdürlüğüne atanmıştır. Nares Arktik keşif heyetini yükseltme çalışmasına ilaveten Kuzey Doğu yolculuklarından ikincisinin başarılı olmasından sonra İsveçli kaşif Adolf Erik Nordenskiöld için karşılama töreni organize eden ve Adolphus Greely ile George W. DeLong'un Amerika keşif seferlerinin gelişmesini izleyen Markham diğer Arktik kaşiflerinin çalışmasını takip etti.Hindistan Bürosu
ndan feragati Markham'a daha fazla gezme vakti tanıdı. Avrupa'ya düzenli geziler yapmış ve 1885'te Beyaz Saray'da Başkan Grover Cleveland ile tanıştığı Amerika'ya gitmiştir. Yazı işleri müdürlüğü süresince Markham gezi hakkında sürekli olarak kitap ve biyografi yazmış olup birçok önemli belgeyi RGS ve başka kuruluşlara ibraz etmiştir. "Coğrafi Keşiflerin Gelişimi" konulu Encyclopædia Britannica (sekinci baskı) makalesinin de yazarıdır. Aynı zamanda halkça benimsenmiş tarih olaylarını da yazmıştır. RGS'de Markham, Kurumun her yıl alışılagelmiş olarak yayımlanan Gezginler için İpuçları adlı baskısı üzerindeki hataların düzeltilmesinden ve önceki baskıdan daha canlı bir biçimde Kraliyet Coğrafya Kurumunun Tutanakları adlı gazetenin reklamlar aracılığıyla yeniden halka sunulmasından sorumluydu. Kurum'daki görevlerine paralel olarak sonradan kurumun başkanı olan Markham, 1886'ya kadar Hakluyt Kurumu'nun yazı işleri müdürlüğünü yaptı. Bu kuruluş için yaptığı çalışması çerçevesinde Markham özellikle Peru ile ilgili olan seyehatnamelerinin İspanyolcadan İngilizceye çok sayıda çevirisine bakmıştı. Zamanında aceleyle hazırlananları keşfeden ve kesinliğe ihtiyacı olan coğrafya bilginleri bu tercümelerin bazılarının kalitesi hakkındaki şüphelerini dile getirirlerdi. Yine de bu çalışma, kurumun yayınlarında 22 cilte ulaştı. 1873'te Markham, Kraliyet Kurumu'nun Akademi Üyeliğine atanmış ve sonraki yıllarda Birezilya Gül Rütbesi ile Portekiz İsa Rütbesi de dahil olmak üzere çeşitli denizaşırı onur nişanları almıştır. Kısaca düşündü fakat mecliste kariyer yapma düşüncesinin peşine düşmedi. Markham, donanmaya özellikle de subayların eğitimine olan ilgisini sürdürdü. Ticari subay eğitim gemileri, HMS Conway ile HMS Worcesterı sık sık ziyaret etmiş ve son bahsedilen baş kuruluşun üyesi olmuştur. 1887'nin başında, West Indies istasyonundaki filoyu ziyaret etmek içinKraliyet Donanması
nın eğitim filosunu yöneten kuzeni Albert Markham'dan gelen daveti kabul etti. Markham, HMS Rover gemisinde deniz yarsubaylığı yapmış olan Robert Falcon Scott ile 1 Mart 1887 tarihinde ilk bulaşmasını gerçekleştirdiği süre boyunca HMS Active amiral gemisinde üç ay geçirmiştir. Scott, Markham tarafından fark edilip anımsanan karşılaşmada, sahil koruma botları arasında yapılan bir yarışta galip geldi.Başkanlık dönemi
Keşif üzerinden ayrıcalıklı eğitim ile ortaya çıkan derneğin yeni politikaları ile üstünlükte kendisini bulan Markham, Mayıs 1888'de derneğin yazı işleri müdürlüğü mevkisinden istifa etti. "25 yılın hizmetinden sonra yazı işleri müdürlüğünden emekliye ayrılması üzerine ... coğrafya yazını ile elde ettiği başarılarının değerinin bilinmesiyle" derneğin kuruculuk madalyasıyla ödüllendirildi. Sonraki birkaç yıl seyehat ve kitap yazmayla dolduruldu. Eğitim filosu ile yapılan daha fazla gemi gezisi ve Baltık ile Akdeniz'e yapılan uzun ziyaretler vardı. Bu yolculukların birisinin seyri boyunca 1893'te Markham, Kraliyet Coğrafi Derneğinin gıyabında Başkanlığına atandı. Bu beklenmeyen yükseliş, Markham'ın hangi konularda sessiz kaldığı hakkındaki kadın üyelerin sorusu üzerinde dernek içinde çatışmayla sonuçlandı. Temmuz 1893'te konu özel bir genel toplantıya bırakıldığında kadınları derneğe alacak teklif, ayrıcalıkla gönderilen ezici bir kartpostal oy pulasınına rağmen güç bela iptal ettirildi. Bu şartlarda Derneğin Başkanı M. E. Grant Duff bürosunu bıraktı. 22 mevcut kadın üyeye dernekte kalmaları için imkan verilmiş fakat derneğin politikalarını değiştirdiği Ocak 1913'e kadar artık derneğe alınmamışlardır. Markham—ele alınan diğer şahısların—yerine geçen birisi olarak ilk seçenek olmasa da kadın üye tartışmasından uzak durup üyeliğe açık olarak kabul edilebilirdi. Başkanlığa erişmesinin ardından coğrafyaya olan hizmetlerinin tanınmasıyla Markham, Şövalye Komutanlık rütbesine doğru Banyo Rütbesine yükseltilip Sir Clements Markham olmuştur. Birkaç yıl sonra yazılmış bir mektupta Markham, bazı büyük kuruluşların benimsenmesiyle "derneğin sağlam ününü eski haline getirecek" kadınlar üzerindeki tartışmanın ardından başkanlık varsayımında gerek duyduğunu söyledi. Bu misyon için temel olarak Antarktika keşfini seçmiş, James Clark Ross'un daha önceki elli yıllık keşif seferlerinden beri hiç önemli bir Antarktika keşfi olmamıştı. Derneğe yeni bir hız kazandırma dürtüsü, "güneyde halen var olan önemli sorunları giderecek bir sefer"e çağıran deniz bilimci Prof. John Murray tarafından 1893 yılında derneğe verilen bir konferans sayesinde sağlandı. Murray'a karşı Kraliyet Coğrafi Derneği ve Kraliyet Derneği aralarında, İngiliz Antarktika keşif seferi için mücadele edecek karma bir kurul kurdu. Markham bütün başkanlık yetkilerini bu sorunun ilerletilmesine adadı.Ulusal Antartik Keşif Seferi
Coğrafya derneği, Ağustos 1895'te altıncı Uluslararası Coğrafya Kongresi'ne ev sahipliği yaptığında Murray'ın Antartik keşfinin yeniden başlatılmasına dair çağrısı iki yıl sonra tekrar ele alındı.Antarktik Bölgelerinin keşfi[1] gene gerişilecek coğrafi keşfin en büyük parçası[2]dır. Böylesine sistematik bir keşiften kaynaklanan bilimin hemen her dalında bilgi birikimine ilaveler karşısında, Kongre, dünya genelindeki bilimsel cemiyetlerin teşvik etmeleri gerektiği; bütün yöntemin onlara en etkili yöntem olarak gözüktüğü; bu çalışmaya yüzyıl başlamadan önce girişilmesi gerektiği izlenimlerini bırak[3]anbu Kongre ittifak kararını geçmiştir. Bu karara karşı İngilizlerin cevabını hazırlayan karma kurulda görüş ayrılıkları mevcuttu. Markham ve Kraliyet Coğrafya Cemiyeti'nin görüş birliğinin büyük kısmı, donanmanın şanını hayata döndürmenin vesilesi olarak yeni bir