B. Macdonald, İslam Ansiklopedisi`nde: "Bunun mektuplardan başka, muska gibi, daima takılmakta olan mücevherlerin ve maden levhaların üzerine hakkedildiğini" ve gönderilen ticari eşyaların üzerine de sağ selamet yerine varsın anlamında yazıldığını söyler.
Muteber sözlüklerin pek çoğu Beduh`u aslı meçhul bir lafz olarak nitelese de, bazı yorumlarda bulunmaktan kaçınmamışlardır. Beduhun “Kamus-i Türki`de, meşhur Buda isminden galat olduğu üzerinde durulur. Ebuzziya Lügati`nde ise kelimenin aslı İbranice olarak belirtilir. Kamus-i Osmani`de kelimenin aslının Farsça olduğu ve “yürümek” anlamında kullanıldığı yazılır ve bir rivayete değinilir; rivayete göre beduh, manevi irsalleri yerine ulaştırmakla görevlendirilen meleğin ismidir. Ahmet Raşit Efendi, Nuhbe Şerhi`nde (s.97) beduh, sabur vezninde esma`ul hünsadandır görüşünü dile getirse de, melek isminden mülhem olmasını kuvvetle muhtemel olarak nitelendirir. Lugat-ı Cudi`de ise “muharir-i fakir, mingayr-i haddin” demiş ki: “Beduh lafzının, esma-i ilahiden yahut esma-i melaikeden bir isim olduğuna hatt-ı muteberde pek de tesadüf olunamıyor. (a€¦) Bunun mektuplar üzerine tahriri bu nokta-i nazardan değil de mektuba bir ehemmiyet veya müstaceliyet vermek” anlamında kullanıldığı yazılır.
Osman Ergin, Balıkesirli Abdülaziz Mecdi Tolun adlı eserinde, bu tabirin “put” gibi Budilikten kalmış olmasına ihtimal verse de uzun yıllar beduh halk arasında muska gibi kullanıldı, üzerine pek çok faziletler vehmedildi. Mesela; bir yolcu üzerinde beduh yazılı bir kağıt saklarsa bütün gün yorulmaksızın yürür ya da hamile bir kadın bu kelimeyi üzerinde taşıyacak olursa daha kolay doğum yapar, en yaygın inanış ise; beduh yazılı mektupların mutlaka adresini bulduğudur.
Sözlüklerde "Beduh" sözcüğü üzerinde birleşilen tek nokta: Aslı meçhul bir lafz olduğu ve yıllar yılı aşk mektuplarından muskalara kadar pek çok yere anlamı tam olarak bilinmesede tılsım niyetine kullanıldığıdır.