Türkçe Bilgi: Anthony van Dyck

Sir Anthony van Dyck (Flamanca: Antoon Van Dijck; d. 22 Mart 1599, Anvers - ö. 9 Aralık 1641, Londra), Flaman ressam. Anversli bir tacirin oğlu olarak dünyaya geldi. Sanat yaşamı kısa; fakat göz kamaştırıcıdır. Prenslerin ve kralların gözdesiydi, İngiliz portre okulu'nu kurdu ve bir renge adını verdi (Van Dyck kahverengisi). 1609'dan 1612'ye kadar Hendrick Van Balen'in yanında çıraklık yaptı. İhtiyar adlı bir resmi 1613 tarihini taşır. Jacop Jordaens ve Peter Paul Rubens ile çalıştı, 1618'de usta oldu. 1620'de koleksiyoncu Thomas Howard tarafından saraya sokuldu ve Howard'ın sayesinde Venedik resim sanatıyla tanıştı. 1622'den 1627'ye kadar İtalya'da oturdu; Roma'da Kardinal Bentivoglio'nun misafiri oldu, sonra Cenova'ya yerleşti ve özellikle portreler çizdi. 1627-1632 arasında Ansver'de kiliseler için çalıştı ve portreler yaptı. 1630'da Paris'e gitti, meşhur kemerlerin gravürlerini yaptı. 1632'de I. Charles, ona şövalye ünvanı verdi, lütuflara ve paraya boğdu. Van Dyck o tarihten sonra ingiliz soylularının resimlerini çizdi ve Blackfriars veya Eltham'daki kır evinde lüks bir hayat yaşadı. Sanat Yaşamı Sanatçı önceleri Caravaggio ile Jordaens'in etkisi arasında kararsız kaldıktan sonra, yaygın fırça vuruşunu ve parlak renklerini benimsediği Peter Paul Rubens'in üslubuna kendini kaptırdı; fakat bu üslubu değiştirerek kendi mizacına uydurmayı başardı. Rubens gibi edebi ve mitolojik konuları işledi. Su perilerinin yıkanması, Diana ve Endymion, Amaryllis ve Myrtila, Renald ile Armida adlı eserleri, ressamın bu dönemine örnek olarak gösterilir. Anthony van Dyck aynı zamanda büyük bir katolik ressamdır; Valon Brabant ve Flandre kiliseleri için hazırladığı geniş tuvallerde, ölçülü ve yumuşak, yepyeni bir barok anlayışı görülür. Dindarlığı sonsuz, bitkin bir üzüntüyü yansıtan ince ayrıntılarla doludur. Kutsal Aile, Pieta gibi tablolarında görülen bu özellik, resimlerinin beğenilmesinde büyük bir rol oynadı. Fakat Anthony van Dyck asıl başarısını eşsiz portreciliğine borçludur. Şahlanan atlarını zaptetmeye çalışan binicilerin, ağır kumaştan giysileri içinde dimdik duran mağrur kadınların boy resimlerinde anıtsal bir görünüş elde etmek için Anthony van Dyck'in bulduğu yol, ufuk çizgisini aşağıdan almak, yüzleri aşağıdan yukarıya doğru bakılıyormuş gibi göstermekti. Bu alanda en başarılı eserleri olan Balbi Markizi, Paola Adorno, Marki Catttaneo, beyaz atı üstünde Tommaso di Carignano ve bir kırmızılar cümbüşü içinde Roma'da yaptığı Kardinal Bentivoglio'nun portreleridir. Brüksel'de ise, müşterilerinin çoğu burjuva, dost veya sanatçı olduğu için, Van Dyck flaman üslubuna has yarı boy portrelerine döndü, sadeliğe, uçuk renklere, yuvarlak biçimlere daha çok önem verdi, kişisel ayrıntılar üstünde titizlikle durdu. Ressamlardan Jan J. de Waele ve G. de Grayer'in, heykeltıraş Colijns de Nole'ın ve özellikle Marie - Louise de Taxis'in portreleri, sanatçının bu dönem verdiği eserler arasındadır. Buna karşılık, İngiltere'de yaptığı dört yüz portrede Van Dyck bir siluetin, bir yüzün sadece en ayırt edici çizgilerini yakalamakla yetinmedi, her kişinin yüzünde o kişinin peşinden koştuğu ideali de yansıtmaya çalıştı. Bu resimlerde boyanın çok ince tabakalarla sürülmesi, en ince ayrıntıların bile belirmesine imkan verir; sıcak renklerle işlenen gölgeler, yaldızlı veya gümüş rengi ışığın etkisini daha da arttırır; kadife, ipekli ve saten gibi kumaşların şaşırtıcı gerçekçiliği, hepsi de seçme tonlarıyla ele alınan mavi, mor, beyaz gibi renklerin en iyi şekilde değerlendirilmesini sağlar. Başlıca Eserleri * İsa Çarmıhta * Amor and Psyche * Martin Pepin'in Portresi * Aziz Petrus'un öldürülmesi * Aziz Felice di Cantalice * Sarhoş Silena * Aziz Ambrosiu Portresi * George ve François Villiers * Bulbileun Çocukları * Cattaneo Marki Portresi * Diana ve Endymion * Paola Adorno * Kutsal Aile * Samson ile Dalila * Kraliçe Henrietta Maria * Duquesnay'nin Portresi * Cenovalı bir kadınla kızının portresi * Jüpiter ve Antiope * Bağışçıların Meryemi * James Stuart Portresi * Renaud ve Armida * Aziz Theodosius Portresi * Mary Ruthven Portresi * Meryem * Suzanna ve İhtiyarlar * Thommaso di Carignano * Morcade Markisi Portresi * Marie - Louise de Taxis * Sir Whanton'un Portresi * Amaryllis ve Myrtile * Külahlı Adam * Odescalchi * C. Van der Geest Portresi * F. de Moncade * Charles I'in portreleri * Kendi Portreleri * Markizi Portresi * Petel * Suayers Portresi * Van Wael Portresi * At Üstünde Anton Brignole - Sale * Çocuklu Meryem * Filippo Cattaneo * Markiz Balbi * Elena Grimaldi Portresi Galeri File:Anthonis van Dyck Self Portrait.jpg|"Otoportre", ca. 1621 Alte Pinakothek File:Anthonis van Dyck 016.jpg|Elena Grimaldi, Cenova 1623 File:Anthonis van Dyck 048.jpg|Kutsal Aile dinleniyor (yaklaşık 1630) Alte Pinakothek, Münih File:Anthonis van Dyck 021.jpg|Marie-Louise de Tassis, Antwerp 1630 File:HenriettaMariaofFrance03.jpg|Kraliçe Henrietta Maria, Londra 1632 File:Charles I with M. de St Antoine (1633); Anthony Van Dyck.jpg|Charles I, M. de St Antoine ile (1633) File:Anton Van Dyck A Family Group.JPG|Bir Aile, c. 1634-35, oil on canvas, Detroit Sanat Enstitüsü File:Anthonis van Dyck 027.jpg|James Stuart, Richmond Dükü, ca. 1637 File:Anthonis van Dyck 046.jpg|Charles I'in potresi, c.1637-8 File:Anthonis van Dyck 001.jpg|Amor ve Psyche, 1638 File:George Digby, 2nd Earl of Bristol.jpg|George Digby, Bristol'un 2. Kontu, ca. 1638–9 File:Anthonis_van_Dyck_012.jpg|Lomelli Ailesi'nden Genoan Kibri, 1623 Dış bağlantılar * Anthony van Dyck Biography, Style and Artworks * The National Gallery: Van Dyck

Kaynaklar

Vikipedi

Anthony Van Dyck

Anthony Van Dyck Hakkında Detaylı Bilgi

Kaynaklar

Görüşler ve Yorumlar