Biyografi
Pavia'daki hukuk okulunu bitirdikten (1834) sonra birkaç yıl ailesinin mülklerini yönetti. Avrupa'da devrimci ayaklanmaların birbirini izlediği 1848'de ilk Piemente Parlamentosu'na seçildi ve yaşamının sonuna değin milletvekilliğini sürdürdü. Mecliste Sardinya-Piemonte başbakanı Kont Cavour'a sürekli karşı çıktı. 1850'de solcu yayın organı Progresso'yu kurdu.1853'te, Giuseppe Mazzini'nin planladığı Milano'daki ayaklanmaya, büyük olasılıkla başarısız olacağını önceden görebildiği için doğrudan katılmadı. 1859'da, Avusturya'dan yeni ilhak edilen Lombardiya'daki Brescia'nın valiliğine atandı. Giuseppe Garibaldi 1860'ta Sicilya'yı Napoli'nin Bourbon kralından aldıktan sonra, onun yokluğunda adayı yönetmek üzere Depretis Sicilya'ya gönderildi. Depretis'in gizli görevi Sicilya'nın Sardinya-Piemonte'ye katılmasını hızlandırmaktı. Bunu fark eden Sicilya içişleri bakanı Francesco Crispi, Depretis'i Garibaldi'ye ihbar ederek istifaya zorladı.
Bunun üzerine, Parlamento'ya dönen Depretis sırasıyla bayındırlık (1862), donanma (1866) ve maliye (1867) bakanlıklarında bulundu. Urbano Rattazzi'nin 1873'te ölmesinden sonra görünüşte sol kanadın önderliğine yükselen Depretis, Mart 1876'da başbakanlığı üstlenmek üzere göreve çağrıldı. Amaçladığı çok ılımlı reformları uygulamaya zaman bulamadan, Mart 1878'de bir skandal yüzünden hükümet düştü. Depretis Aralık 1878'de yeniden başbakanlığa getirilerek sekiz ay iktidarda kalan daha tutucu bir hükümet kurdu. Ardından, yeni başbakanın hükümetinde içişleri bakanı olarak görev aldı. Fransa'nın İtalya için büyük önemi olan Tunus'u işgal etmesiyle bu hükümet de düştü.
Depretis'in Mayıs 1881'de kurduğu hükümet Temmuz 1887'ye değin iktidarda kaldı. Ama bu hükümet hiçbir yenilik getirmedi. Hükümetin önemli sayılabilcek tek reformu (1882), oy kullanma hakkının, toplam nüfusun yüzde 2'sinden yüzde 7'sine genişletilmesi oldu. Yönetimini hedef alan eleştirilerin gitgide yoğunlaşmasına karşın Depretis, değişik partilerin temsilcilerini hükümette toplayarak iktidarda kalmayı başardı.
Dışişleriyle çok az ilgilenmesine karşın, İtalya'nın tarafsız kalamayacağını anlamıştı. Uzun süre kararsız kaldıktan sonra 1882'de Avusturya-Macaristan ve Almanya ile Üçlü İttifak'ı imzaladı. Bu arada, Afrika'nın sömürgeleştirilmesine de ikna oldu. Ocak 1887'de Dogali Çarpışması'nda 500 İtalyan askeri Etiyopyalılarca öldürülünce Depretis hükümeti istifa etti. Depretis Nisan 1887'de yeniden başbakan seçildi, ama birkaç ay sonra bu görevdeyken öldü.
