Adolf Hitler
İngilizce Adolf Hitler kelimelerinin İspanyolca karşılığı.s. Adolf Hitler
Adolf Hitler 20 Nisan 1889 tarihinde Avusturya'nın Braunau kasabasında doğdu. İlk tahsilini doğduğu kasabada gördü. Orta tahsilini Viyana civarındaki Lintz şehrinin Realschule'sinde yaptı. On üç yaşında, ilk önceleri çok iyi bir memur olan, sonra memurluktan emekli olan ve çiftçilik yapan babasını, on altı yaşında her zaman ona destek veren annesini amansız bir hastalık yüzünden kaybetti. Hayatın bu acı darbeleri ve ailesinden ona kalan ihtiyacını karşılamayan yetim maaşı ona çabuk karar vermeyi öğretti.
Orta öğrenimini bitirince çok iyi çizim ve resim yaptığı için Viyana Güzel Sanatlar Akademisine gitmeye karar verdi kendisine olan güveni ona her şeyi hiç düşünmeden yaptırıyordu. Akademiden kendisinin yeterli olmadığını öğrenince yıkılmıştı. Yapayalnız ve iç güveniyle geldiği Viyana'da ne yapacağını bilmiyordu. O yıllarda hem amele olarak çalışıyor hem de mimarlık sınavlarına hazırlık nedeniyle kitaplar okuyordu. Viyana sanayi mektebine yazıldı ve bir mimarın, sonra da nakkaşın yanında çalıştı. 1912'de Viyana'dan Münih'e geldi.
1914 yılına doğru, Avusturya'nın Almanya ile birleşmesi gerektiğini düşünen otoriteler, böyle bir ittifakın ilerisini düşünemediler ve İtalya ile Rusya'nın ittifak oluşturup Avusturya'yı da Almanya karşıtı görüşlere sürükleyerek yanlarına çekmek istediler.
1914'de I. Dünya Savaşı çıkınca Hitler Bavyera'da Alman ordusuna gönüllü olarak girdi. 'Alman milletinin sonunun söz konusu olması ve hürriyete kavuşma düşüncesi için, dünyanın hiçbir zaman bu kadar şiddetlisini görmediği bir mücadele başlamıştı.'[1] Savaş sırasında kafasına takılan Marksizm, artık onun için 'son ve kesin hedefi Yahudi olmayan bütün devletleri yıkmaktan ibaret olan anlayışın dünyaya hakim olma anlayışı, tüm halkı zehirleyen hilekar toplantılara karşı hiç tereddüt etmeden acımasızca seslerini kesme zamanı geldiğini' düşünüyordu.
Marksizm'e karşı bir mücadele düşünülebilirdi; fakat onun yerini alabilecek bir teorinin olmaması onu endişelendiriyordu. Buna karşı da hiçbir partinin faaliyetinin olmaması ve milli gururla yaşayan bir vatandaş olması, onun siyasi partilere girmesini engelliyordu. İşte kesin bir karar vererek kendisini, ilerde bu faaliyetlere iten neden de bir düşmandan daha etkileyici olan Marksizm için mücadele etmekti.
Savaş umulmadık bir yola girince her şey tersine döndü ve Sovyet İhtilalinin olması Münih'te durum tahammül edilemez haldeydi. Münih'in kurtarılmasından sonra 2. Piyade Alayı'ndaki ihtilalci ayaklanmalar hakkındaki komisyona katılmasıyla ilk siyasi faaliyeti başlamıştı. Alay'da askerler için vatani gurur ve mücadele için yapılan kurslarda alınan en önemli karar yeni bir partinin kurulmasıydı. Partinin fikirleri bu konudaydı ama Hitler ise 'her fikir, hatta en ideali bile kendini bir amaç halinde görürse, o tehlikeli bir hal demektir. Çünkü gerçekte o fikir amaca ulaşmak için ancak bir araçtır. Fakat ona ve bütün gerçek nasyonal-sosyalistlere göre tek bir yol vardır o da, millet ve vatandır.' Alay'ın düzenlediği kurslarda verilen derslerin birinde 'Gottfried Feder'in sermaye faizinin oluşturduğu esaretin ret ve açıklamasıyla, burada Alman milletinin geleceği için bir gerçeğin söz konusu olduğunu anladı.' Bundan sonra derslerdeki başarıları gittikçe arttı.
Komutanlarından aldığı bir emirle Gottfried Feder'in konuşma yapacağı 'Alman İşçi Partisi' derneğinin amacının ne olduğunu öğrenmek için görevlendirildi. Adolf Hitler partinin görüşlerini ilk başta tasvip etmedi; fakat Alman halkının geleceği ve Alman milliyetçiliğini göz önünde bulundurup ve o toplantıda ona verilen partinin broşürünü 'Siyasi Uyanışım' okuyunca, partiden gelen davet üzerine başka bir toplantıya katıldı. Daha sonra partinin izlediği politika hoşuna gidince Alman İşçi Partisi'nin üyesi olmaya karar vererek politikaya atıldı ve Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi'ne girdi.
'Versailles anlaşmasını imzalanmasından sonra silahsız bırakılan ve hayatını sürdürmek zorunda olan Alman milleti, içerdeki düşman sürüleri yok edilmedikçe ve karakteri yaratılışı itibarıyla bozuk olan ve otuz altın karşılığında her şeye ve herkese ihanet edebilen Yahudi toplumu temizlenmedikçe, teknikle hiçbir hazırlanma önlemi alınamaz.'
Yukarıda Hitler'inde belirttiği üzere partinin ilk hedefi bu politika üzerinde olmuş ve amaçlarının ırkçı bir devlet meydana getirmek olmadığını belirterek, Yahudi güç ve iradesini yok etmekten başka bir amaç olmadığını göstermiştir. 'Tarihin ortaya koyduğu bir gerçek vardır: En büyük zorluk, yeni bir ortam meydana getirmek değil, ona bu yeri serbest bulundurabilmektir.' Hitler, 1924'de Almanya'da yaşanan kötü gidişata dur demek için hükümeti devirme teşebbüslerinde bulundu fakat başarılı olamadı. Bunun üzerine 10 ay hapse mahkum edildi ve bu zaman içinde 'Kavgam' adlı hatıralarını yazdı. 1925 Şubat'ında hapisten çıktı ve kısa adı Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Partisi olan, Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisinin yönetimini ele geçirdi. Parlamentoya 1928'de 12, 1930'da 107 milletvekiliyle geldi.
1933'te Hitler devlet başkanı Hindenburg tarafından başbakanlığa getirildi. Hindenburg'un 1934'te ölümü üzerine Hitler devlet başkanlığı ile başbakanlığı birleştirmenin Alman halkı ve milliyetçiliği için daha iyi olacağından devlet başkanlığı ile başbakanlığını birleştirerek Almanya'nın tek lideri oldu. Büyük bir mücadele sonucunda 1938'de Avusturya'yı, 1939'da Çekoslovakya'yı Almanya topraklarına dahil etti.
Adolf Hitler, İtalya ile Almanya arasında bir anlaşma yapılmasını sağlayarak 1939'un sonlarına doğru Polonya'ya saldırdı. Dünya devletleri için Hitler'in Polonya'ya saldırması, 2. Dünya Savaşını başlattı. Hitler komutasındaki Alman birlikleri, çok uzun ve zor şartlar altında bir sene zarfında birçok devleti işgal altına aldı. 1940 yılında işgal edilen bu devletler; Danimarka, Norveç, Hollanda, Belçika ve son olarak Fransa oldu. Hitler, SSCB ile konsensüs yaptı fakat çok geçmeden Hitler'in Alman halkının geleceği ve milliyetçiliği için düşündüğü engelleri ortadan kaldırmak amacıyla, 1941'de yaptığı bu konsensüs anlaşmasını bozarak; Hitler SSCB'ye girmenin kaçınılmaz olduğunu düşündü. Hitler ve birliklerinin SSCB'ye girmesi, yaklaşık 27 yıl önce başlayan I. Dünya Savaşı'nın da etkisini sürdürmesiyle yeni bir savaş ortamı oluşturdu. Aynı yıl ABD, Almanya'nın bu ilerlemesine karşılık Fransa ve İngiltere'nin yanında savaşa girme kararı aldı. 1943'te Hitler ve birlikleri hiç hesap etmedikleri hava koşulları nedeniyle (Napolyon'da SSCB'ye yaptığı saldırıda hava koşullarını hesap etmemişti.) SSCB'de ve Kuzey Afrika'da gerilemeye başlayınca; Hitler savunmanın önemini daha iyi kavramış oldu. 1944'te generallerinden bazıları onu öldürmek istediler fakat başarısızlığa uğradılar. 1945 Nisanı sonunda, Almanya'nın yenilgisi kesinleşip Ruslar Berlin'de ilerlerken, son zamanda evlendiği Eva Braun ile (bazı yazarlar intihar ettiklerini söylüyorlar) beraber ortadan kayboldu.
Hitler Öncesinde Almanya'da İç Politika
Almanya açısından I. Dünya Savaşının ortaya çıkışına zemin hazırlayan en önemli sebep olarak, Bismarck'ın Alman İmparatorluğunu korumak için uyguladığı barış düzenlemelerinin sonuçları itibariyle, Avrupa'yı bloklaşmaya itmiş ve bloklar arasında rekabet ve silahlanma yarışına götürmesi olmuştur.
Almanlar bu sefer Rusya'ya doğru ilerlemeye başladı ve Rusları iki kez yendiler. Osmanlı Devleti, Rusya'nın açık denizlere inme düşüncesiyle boğazlardaki etkinliğini düşünerek savaşa katılması, İtalya'nın Avusturya'ya karşı savaşa girişi ( İtalya I. Dünya Savaşında herhangi bir zafer kazanmış değildir sadece Avusturya'ya karşı yeni bir cephe açmıştır.) savaşın boyutlarını değiştirmiş, cepheler artmış ve diğer devletleri (Bulgaristan, Romanya, Yunanistan ve Birleşik Amerika'nın savaşa girmesi) savaşın içine sokmuştur. 1917 yılında Rusya'nın Osmanlı'ya karşı yenilmesi sebebiyle Rusya'da Bolşevik İhtilali oldu. Birleşik Amerika'nın kontrolör devlet olarak savaşa girişi ve savaşın sonunu getirmesi (Brest-Litovsk Barışı), devletlerin yavaş yavaş savaştan çekilmelerine neden olmuştur. 1918 yılında müttefiklerin ağır taarruzları karşısında Almanya daha fazla dayanamayarak barış teşebbüsünde (Almanya Osmanlı Devletinden daha önce barış görüşmelerine girmiştir.) bulundu. Bu barış görüşmeleri hemen sonuç vermedi ve Almanya'da iç isyanlar çıktı. Sosyalistler birçok yerde isyan çıkardılar, Berlin'de çıkan sosyalist ayaklanma sonucunda başbakan MAX de Bade, II. Wilhelm'in tahttan çekildiğini ve başbakanlığı sosyalist olan Ebert'e bıraktı. Ebert, Alman Cumhuriyeti'ni ilan etti ve II. Reich'i tarihe gömdü. 11 Kasım 1918'de Almanya mütarekeyi onaylayarak yenilgiyi kabul etti ve I.Dünya Savaşı sona erdi.
Versay Antlaşmasının Almanya'ya Etkisi
Savaş sonunda İmparatorluğun yıkılmasıyla, Müttefikler Alman milletini cezalandırmak istemişlerdir ve Almanya'nın savaş sonrası kuvvetler dengesinde bıraktığı boşluk, Versay Barışını kin ve intikamın bir belgesi haline getirmiştir. Bu da kendiliğinden bir dengesizlik olmaktan başka bir şey olmamıştır.Almanya'nın savaştan yenik çıkması ve savaşın tüm suçlusunun kendileri olması nedeniyle ilk barış Versay Barışı oldu. 28 Haziran 1919'da imzalanan antlaşmaya göre; sınır ve toprak olarak Almanya savaş önceki tüm yerleri geri vermiş ve hatta Fransa'yla savaştığı Alsace-Lorraine'i de geri verdi. Siyasi açıdan ise Almanya Belçika'nın tarafsızlığını kabul etti ve Ren bölgesini silahsızlandırma kararına da uymak zorunda kalmıştır. Avusturya ile birleşmemeye söz veriyor ve Avusturya, Çekoslovakya ve Polonya'nın bağımsızlığını tanıyordu. Almanya tüm denizaşırı topraklarından vazgeçiyordu ve savaş tamirat borcu olarak da Almanya'nın ödeme dirayetinin çok üstünde (1921'de 33 Milyar Dolar) bir ekonomik yük altına sokuyorlardı.
Barış antlaşmaları harita üzerinde bir düzen getirmekle beraber, milletlerarası hayatta istikrarsız ve sallantılı bir düzen oluşturmuştur. Fakat bu barış antlaşmaları 1930 yılına kadar korunabilmiş bundan sonra olaylar kendini göstermeye başlamış ve sonuç itibariyle 1939'da II. Dünya Savaşının çıkmasıyla sona ermiştir.
Savaş Sonrasında Almanya'nın iç durumu
Fransa'nın Almanya'dan aldığı ağır intikam sonucunda, Fransa Almanya'nın ani bir harekete geçmesini önlemek amacıyla Ren bölgesini işgal etmeyi düşündü; fakat İngiltere ve Amerika ikinci bir Alsace-Lorraine meydana getirmemek için buna karşı çıktılar ve Fransa'ya Alman tehdidi karşısında garanti vermeyi kabul ettiler. Fakat verdikleri garantiyi yerine getirmeyen Amerika ve İngiltere Fransa'yı endişeye sevk etti. Daha sonra Fransa İngiltere'yi ve Amerika'yı yanına alamayınca, Almanya etrafındaki küçük devletlerle (Belçika, Polonya ve Macaristan ve Bulgaristan ile) ittifak anlaşmalarına gitti.Fransa savaş sonundaki kesin üstünlüğünü, bu küçük devletlerle girdiği ittifaklar neticesinde daha da kuvvetlendirdi. Almanya ise gitgide bozulan iç siyasal ve ekonomik durumu nedeniyle biraz daha çöktü.
Almanya Weimar anayasası ile demokratik bir düzene kavuştuğu sırada Versay Antlaşmasının ortaya çıkışı ve zorla demokrat Almanya'ya bunu kabul ettirmeleri kamuoyunda ve halk arasında büyük tepkiyle karşılandı.
Alman demokrasisi kamuoyunda bu tehlikelerle çalkalanırken, ekonomik durum da günden güne bozulmaktaydı. Versay ile yüklenen tamirat borçları enflasyonun büyümesine neden oldu. Buna bir de siyasi bunalım da eklenince kriz en yüksek seviyeye ulaştı.
Londra'da imzalanan Dawes Planı, Almanya'ya bir rahatlık getirdi ve uluslar arası ticareti gelişti, gelişen ticaret sonunda paranın değeri arttı ve artık 'Made in Germany' yeniden isim oldu.
Dawes Planı Almanya ile Fransa arsındaki bozuk olan siyasi ve ticari durumu da iyileştirdi ve Locarno Antlaşmasına giden yolu açtı. Fransa ve Almanya arasındaki durumun yumuşaması üzerine 1925'te Fransa, İngiltere, İtalya ve Almanya arasında bir saldırmazlık paktı imzalandı. Locarno Antlaşması, Almanya'yı tekrar uluslar arası işbirliğine soktu ve iki savaş arası döneminde imzalan önemli bir belge niteliği taşıdı. 1926 yılında Almanya'nın Milletler Cemiyetine üye olması kabul edildi.
Versay Antlaşması'yla daha da bozulmaya başlayan Alman siyaseti ve ekonomisi, Locarno Antlaşması'yla durumu tersine çevirdi. Fransa'nın da bunu onaylamasıyla bir barış dönemi başladı.
Almanya, Rusya ile bozulan durumu da düzeltmek için 1922'de Rapollo Antlaşması imzaladı. Bu antlaşmanın asıl önemi; Rusya'nın Versay Antlaşmasını kabul etmemesi ve protesto etmek için Rusya'nın bunu Rapollo ile ortaya koymak istemeleridir.
Büyük Ekonomik Buhranın (1929) Almanya'ya Etkisi
Almanya iç durumunu düzeltmekle uğraşıyordu; ekonomisi için yaptığı Locarno Antlaşması bunu biraz olsun yola koyarken ve içerdeki isyanlarla uğraşırken hiç beklenmedik bir anda ortaya çıkan 1929 Ekonomik Buhran'la Almanya ekonomisi ve iç işleri düzeleceği yerde iyice bozulmaya başladı. 1929 Ekonomik Buhranı Almanya'da ki ekonomik yapıya değişik bir yön getirerek ekonominin Yahudilerin eline geçmesine sebep oldu.Yahudilerin eline geçen Alman ekonomisi bir Alman milliyetçisi olan Adolf Hitler'in de tepkisini çekmiş ve ilerde düşündüğü Alman politikasını bu yönde kullanmaya sevk etmiştir. Hatta hapishane yıllarında yazdığı 'Mein Kampf' kitabında da şöyle diyor: 'Herhangi bir sosyal ve özel hayatta ne biçimde bir pislik ve karanlık olmasın ki, ona bir Yahudi parmağı bulaşmamış olsun.'[2] Ayrıca burada III. Reich olan Adolf Hitler'in içinde beslediği Yahudi düşmanlığını da görmek ve bunu günümüzde de anlamamak için gözlerimizi dünyaya kapalı olması ve çok cahil bir insan olmamız gerekir.
Yahudilerden söz ederken şunu da belirtmek gerekir: Bir Yahudi için asla ve asla birey önemli olmayıp; onlar için önemli olan kutsal saydıkları Tevrat'ı öne sürüp, Yahudilerin Kudüs'ü ele geçirerek kutsal bir Yahudi ülkesi oluşturmaktan başka bir şey olmamasıdır. İşte bu düşünceden yola çıkarak Adolf Hitler'in neden Yahudi düşmanı olduğunu şimdi daha iyi anlamamız gerekir.
Wall Street'teki borsanın çökmesinin ardından ABD'li tekeller Almanya'ya verdikleri on beş milyon mark tutarındaki kredi borcunu geri çekmeye başladılar. İflaslar birbirini izledi. Böylece Almanya'daki işsiz sayısı 1930'da 3 milyona, 1932'de 6 milyona ulaştı. Fabrikalar yüzde 50 kapasite ile çalışmaya başladı. I. Dünya Savaşından yenik çıkması nedeniyle ödediği savaş tazminatı ve işsizlik sigortası yüzünden artan ekonomik çıkmaz 1930'da koalisyonun dağılmasına neden olmuştu. Yeni bir koalisyon hükümeti kurulamadığı için de parlamenter demokrasi son bulmuştu.[3]
Almanya'da I. Dünya Savaşı'yla ortaya çıkan ekonomik bozulmanın 1929 Ekonomik Buhran'la daha da ilerlemesi ve artık buna hiç kimsenin dur diyemeyecek güçte olması nedeniyle buhran Alman ekonomisini iyice yıpratmış, parlamenter demokrasinin son bulmasına neden olmuş ve Alman ekonomisi artık Almanların elinden çıkıp Yahudilerin eline geçmesine zemin hazırlamıştır.
Hitler'in Almanya İmparatorluğu Fikri
Hitler aslında tüm dünyaya hükmedecek bir Alman İmparatorluğu oluşturmaktan ziyade, onun asıl amacı -milliyetçilik duygusunun üstün olması- Alman milletinin gururu ve geleceği için, yüzyıllardır dünyada söz sahibi olan milletinin ırkını ve istikbalini yeniden bir araya getirip, Avrupa topraklarındaki eski hakimiyetine kavuşturmayı düşünmüştür. Hitler, Kavgam kitabında bunu söyle açıklıyor: 'Bir milletin hayati kuvvetini ve bu kuvvet garanti altına alınan hayat hakkını, günün birinde, Tanrı'nın yardımıyla, yapılması gereken işi başarabilecek yeteneğe sahip bir kimse çıkarsa, bundan daha güzel ve daha kutsal bir rastlantı olamaz.'[4]Hakikaten çok büyük bir savaştan çıkmış bir Almanya ve Versailles Antlaşmasıyla çok ağır şartları milleti sarsmış, savaş sonrası tüm dünyayı etkileyen Büyük Buhranın meydana gelmesi, Avrupa'da söz sahibi bir ülkede hasıl olacak faaliyetler (aynı yıllarda Anadolu topraklarındaki işgallere karşı girişilen Kurtuluş Savaşı) silsilesini çok iyi düşünmek gerekir.
Hitler gerçekten bir dünya devleti kurmayı değil kendi sözlerinden de anlaşıldığı üzere; kendi milletinin gururunu ve istikbalini düşünmüş bu yolda ilerlemenin kutsal bir vazife olduğunu her zaman dile getirmiştir. Ayrıca kendi vasiyetinde de bunu açık ve net bir biçimde ifade ediyor: 'Benim veya Almanya'da herhangi birinin 1939'da savaş istediği doğru değildir. Savaşı sadece Yahudi asıllı yada Yahudi çıkarları için çalışan uluslar arası devlet adamları istedi ve kışkırttı.'[5]
Nasyonel Sosyalistzm Fikrinin Doğuşu
Hitler'in Alman milletini Yahudilerden temizlemek için giriştiği fikir; kimilerine göre Darvinizm ile ırk arındırılması arasında benzerliği ve hatta Darvinist teoriyi bilimselleştirerek tüm topluma uygulanacak geniş çaplı ve bilinçli bir girişim olduğu belirterek Nasyonel Sosyalistzm'in Darvinizm'le çok yakın bir ilişkisini dile getirmişlerdir.Hangi teoriye dayandırılırsa dayandırılsın Hitler Alman milletinin istikbalinin bir mikroptan farksız gördüğü Yahudilerden ' hatta Yahudileri bir zehirli mantar- gibi görerek, nasıl ki zehirli bir mantar bir kişiyi yok ederse bir Yahudi de değil bir kişiyi, bir bölgeyi dahası bir milletin sonunu getirecek bir millet olduğunu düşünmekteydi.
Hitler ne olursa olsun milletinin ırkının bir an önce temizlenmesi gerektiğini ve ne pahasına olursa olsun tüm dünya buna karşı gelse bile artık bunu, bir vatan görevi sayıp yola çıkmanın gerekliliğini ileri sürmüştür. 3.2 Nasyonal Sosyalist Fikrinin Ortaya Çıkışı
Hitler'in düşüncesi; Alman milletinin siyasi bakımdan tekrar canlanması, yaşama iradelerinin tekrar dirilmesi ve güçlenmesi olarak görmüş ve iradeyi yaşatmak içinde milletinin milli duygularına karşı olan sınıfı millileştirmek olduğu kanaatindeydi. Bunun içinde genç bir hareket, büyük halk topluluklarını toplamak için amansız bir mücadeleye girmesinin zorunlu olduğunu hiçbir zaman söylemekten geri durmamıştır.
'Ekonomik yönden gelişmemizin faydaları bizi enternasyonali kontrol eden efendilere götürecektir. Ayrıca ülkemizde bütün sosyal konulardaki tüm ilerlemeler, çalışmalarımızın meyvesini bu efendilerin çıkarı için olgunlaştıracaktır. Kültür incelemelerine gelince, bunları paylaşmada Alman milletinin payına düşen bölüme el uzatamazlar. Bundan dolayı, milletimizin büyük bölümü milli düşünceyle birleştirildiği zaman eğer Almanya için bir istikbal görünüyorsa, bu büyük kitleyi saflarımıza çekmek, bizim hareketimizin en büyük ve en önemli görevi sayılacaktır. İşte bundan dolayı biz 1919 yılından bu yana, yeni hareketin her şeyden önce kitleleri millileştirmek olduğuna inandık.'[6]
Yukarıda Hitler'inde söylediği gibi Nasyonal Sosyalist fikri bu şekilde ortaya çıkmış ve bu yönde çok zor şartlar altında gelişerek ilerlemeye devam etmiştir. İşte bu fikirlerine hiçbir şey engel olamaz düşüncesiyle çıktıkları yolda ortaya çıkan Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisinin faaliyetleri gittikçe ilerlemeye başladı. Bu partinin programı, doğmakta olan yeni devletin temellerini oluşturacaktır.
Bu partinin gerçek görevine gelecek olursak, 'dünyanın ırkçı bir bakışla anlaşılmasını sağlamaktan ibarettir. Parti devrin çalışma realitelerini, insanların ve bunların zaaflarını hesaba katarak, bunları siyasi bir partinin ilkeleri haline getirir. Böylece Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi güçlü bir teşkilat halinde, o felsefi anlayışıyla zaferinin temellerini atar.'[7]
Bu kaos dolu günlerde siyasi mitingler karşıt grupların çatışmasına ve birbirlerinin toplantılarına baskınlarına sahne oluyordu. Bu çatışmalar ölümlerle sonuçlanıyordu. 'Konuşmacılarını ve üyelerini korumak için NSDAP kendi Spor ve Jimnastik bölümünü kurdu. Daha sonra Ernst Röhm'ün idaresi altında geliştirilip genişletilen bu bölüm Sturmabteilung - SA adını aldı. Röhm lağvedilen Brigade Ehrhardt'ın komutanı Ehrhardt'ı da SA'ya katmak istediyse de Ehrhardt Hitler'de fazla hoşlanmadığı için bu teklifi reddetti. Ancak yerini alması için yardımcısı Johann Ulrich Klintzsch'i gönderdi.'[8]
Hitler'in İktidara Gelişindeki Seçim Dönemi ve Gelişi
Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Partisi 1920-24 yılları arasında bir kuvvet olmuş; fakat 1924-29 yıllarında ise memleketin ekonomik şartları nedeniyle gittikçe gerilemiştir. Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Partisi, 1924 Mayıs seçimlerinde 1.918.000 oy (%6.6) ve 32 milletvekilliği ile ilk defa Alman parlamentosuna girmiştir. Almanya'ya yönelik olarak yapılan Dawes Planının kabul edilmesiyle 1924 Aralık seçimlerinde, 309.000 oy (%3) ve 14 milletvekili almıştır. Giderek zayıflayan parti 1928 seçimlerinde, 810.000 oy ve12 milletvekilliğine gerilemiştir. Parti, Versay antlaşmasının etkisi, Alman ırkının üstünlüğü ve Yahudi düşmanlığını ileri sürerek yaptıkları sloganlar ve parti programlarıyla, tekrar ön plana çıkmıştır.Eylül 1930'da Merkezin lideri Bruning'in birleştirme kapsamında yapılan seçimler, Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi partisi için büyük bir zafer olmuş ve birçok çevreden oy almış, hatta birçok aydınlardan (avukat, doktor, işsiz üniversiteliler) da aldığı oylarla 1928 seçimlerinin aksine 6.407.000 oy (%18.3) ile 107 milletvekili almış ve artık ikinci parti olmuştur.
Bruning istediğini elde edemeyince Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Partisini kuvvetlendirmeye devam etti. 1931 martında yapılan Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde, Mareşal Hindenburg'a karşı, Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Partisi lideri Adolf Hitler'i çıkardı. Hindenburg (%49.6) 18.651.497 oy alırken, Hitler (%30.1) 11.339.446 oy aldı. Oyların çoğunluğunu alamayınca Nisan ayında yapılan seçimlerde Hindenburg 19.3593983 (%53) oyla Cumhurbaşkanı oldu. Hitler ise 13.418.547 oy (%36.8) oy alarak oylarını iki milyon artırmış oldu.[9]
Hindenburg başa geçince, başbakanlıkta bulunan Schleicher'in işleri yürütemediğini görerek onu alarak yerine Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Partisi lideri Hitler'i başbakan yaptı. Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Partisi iktidarı ele geçirince parlamentoyu (Reichstag) feshedip yeni bir seçime gitti. 1933 Martında yapılan seçimlerde çoğunluğu elde edemeyince olağanüstü yetkiler elde etti ve birçok partiyi kapatarak Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Partisi üstünlüğünü kurdu ve Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Almanya'sına Hitler III. Reich adını verdi.
Artık Hitler'in önündeki engeller kalkmış ve bir an önce hedeflerini gerçekleştirmeye başlamıştır bile. 5. SS Örgütünün Ortaya Çıkışı 5.1 Münih Birahane Darbesi
SS Doğuyor
Korumalarının darbede göstermiş oldukları cesaretten etkilenen Hitler muhafız birimini geliştirmeye karar verdi. Stosstrupp Adolf Hitler içinden tamamen seçkin ve sadık 8 kişiden oluşan korumayı bu görev için seçti. 'Bu birimin isminin Schutz Staffel - SS (koruma takımı) olmasını Göring tavsiye etmiştir. Schreck bu seçkin birimin statülerini belirten bazı prensipler ortaya koydu. SS için seçilecek kişilerin 25 ila 35 yaş arasında, sabıka kaydı temiz, iyi huylu, sağlıklı ve fiziği güçlü olması gerekiyordu. Bu kişiler partiye değil Adolf Hitler'e sadakat yemini ediyordu. SS ilk komutanı Julius Schreck, Nisan 1926'da itibaren de Josef Berthold oldu.'[11] İlk kurulduğu zaman her bölgede 10 muhafız ve 1 subaydan oluşacak birimlerdi. (Başkent Berlin'de 20 muhafız ve 1 subay olması öngörülmüştü.)Silahlı SS'in rolü
>Hitler, SS'in yaratılış amacını 1934 yılında Himmler'e bir konuşmaları sırasında şöyle tanımlamıştı: 'Gelecekte Reich'imiz içerisinde SS, halkla olan ilişkilerinde gerekli olan otoriteye ancak askeri karakterle sahip olabilir. Şerefli askeri geçmişi ve Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi (NSDAP) ilkeleriyle eğitilmiş, halkımız öyle bir askeri zihniyete sahip olacaklardır ki, şişman ve tembel polis otoriteyi uygulayamayacaktır. Bu sebeple SS ve polisimiz kendi bağımsız birimleriyle kendilerini cephede kanıtlamak durumundadır tıpkı ordu gibi. Resmen silahlı SS'in birincil rolü Führer'lerine hizmet etmek ve onu korumaktır. 1935'te SS'in savaş zamanı orduya bağlanacağını belirtti. Himmler bundan pek memnun olmadı. Bunun üzerine 1936'da daha net bir tanımlama yapıldı: SS'in rolü Almanya'nın iç güvenliğini garanti etmektir, Wermacht'ın rolü ise Reich'ın şerefini, büyüklüğünü ve dışarıdan gelecek tehlikelere karşı onu korumaktır. Ulusal aciliyet durumunda SS iki şey için kullanılacaktır. Askeri açıdan (cephede) ordu baş komutanlığı emrinde ordu çerçevesi içinde askeri kanun ve yöntemlere bağlı kalacak, aynı zamanda politik açıdan NSDAP'ye bağlı olacaktı ve cephe haricinde birimleri SS-Reichsführer'in emrinde olacaktı.'[12]Hitler'in İktidarı (1933-1939)
Hitler'in iktidara gelişiyle birlikte Almanya'nın dış politikası da değişti. Dış politikası üç aşamadan oluştu: 1-Versay Antlaşmasının kısıtlamalarından kurtulmak, 2-Bir Millet, Bir Devlet (Ein Volk, Ein Reich) ilkesinin gerçekleşmesi, 3-Hayat Sahası (Lebensraum) Alman milletine yaşam alanı oluşturmak.Hitler'in ve Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Partisinin iktidara gelmesi birçok devlette endişe uyandırdı. Versay Antlaşmasıyla Alman milletini zulüm içinde aç ve sefil bırakmışlardı. Artık şimdi Versay'a karşı gelen ve onu kesinlikle tanımayan yeni Reichstag'ın oluşması başta Fransa ve Rusya'nın aşırı derecede korkmasına neden olmuştur.
Almanya'nın Versay Antlaşmasından kurtulması, sıkışmış olan Almanya'nın Fransa'ya karşı girişeceği politikası, Fransa'nın Avrupa'daki üstünlüğü sona erdirecektir.
Sovyet Rusya ise; komünistlerle mücadeleye başlayan Hitler iktidarının daha da ileri giderek ateşin kendilerine sıçramasından korkmuşlar ve Rusya için tehdit oluşturmaya başlamıştır.
Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Almanya'sının Versay'a karşı ilk yönettikleri hareket Avusturya'yı ilhak etmesi olmuş, bunu da dışardan müdahale ile değil de içerdeki Nasyonel Sosyalistler sayesiyle gerçekleştirmek istemiştir. Bunda başarılı olamayarak Avusturya ile anlaşma imzalamak zorunda kalmış ve artık kimse kimsenin içişlerine karışmayacaktır.
Hitler iktidara gelişiyle silahlanmaya da önem vermesi, asker sayısını artırması Versay'a açık bir şekilde karşı gelmiştir. Almanya'nın Versay Antlaşmasını tek taraflı feshetmesi, Fransa ve İngiltere'nin tepkisini çekmiştir.
Giderek artan tehditler devletleri ittifak yapmaya götürdü, ilk olarak da Fransa ve Sovyetler işbirliğine girişmişler ve aralarında yaptıkları ittifak, Almanya'da tepkiyle karşılanmış ve Locarno Anlaşmalarına aykırı bulunmuştur.
Bu tepkilere karşılık vermek isteyen Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Almanya'sı çok iyi zaman kollayarak, Milletler Cemiyetinin İtalya-Habeşistan sorunuyla uğraşması, İngiltere ile İtalya'nın arasının bozulması ve İtalya yüzünden Fransa ve İngiltere'nin arasının açılmasını fırsat bilerek, Ren boylarına Alman askerlerini sokması Fransa'da ikinci bir tepkiye neden olmuş ve Fransa'nın Avrupa hakimiyetine el uzatmıştır.
'İtalya Habeşistan'la uğraşırken işin içine birçok devletin karışması İtalya cephesinde endişeye mahal verince Alman-İtalya ittifakının kurulmasına neden olmuştur. II. Dünya savaşı sonuna kadar devem edecek Berlin-Roma mihveri oluşmuş ve artık iki taraf içinde yararlı olacak ittifakın oluşması iki tarafı da memnun etmiştir.'[13]
1936 Kasımında Berlin-Roma mihveri kurulurken bir yandan da Berlin-Tokyo Mihveri, Almanya ile Japonya arasında Sovyet Rusya'ya ve milletlerarası komünizm faaliyetlerine karşı, imzalanmış ve adı da Anti-Komintern Pakt'tır.
Hitler Avusturya'yı ilhak etmeyi düşündüğünde, hemen kuvvet kullanarak değil de Avusturya'da bulunan Nasyonel Sosyalistler tarafından bu fikrini gerçekleştirmeyi planladı. 1937 yılında Avusturya'da Nasyonel Sosyalistler etkilerini iyice artırmaya başladı bunlar devamlı Berlin'le irtibat halinde idiler. Hitler Avusturya'da ve Çekoslovakya'da yaşayan Alman halkının bir hayli fazla olduğunu bildiği için buraları işgal etmeyi düşündü. Zaten amacı da tüm Alman halkının birleştirilmesi (Ein Volk, Ein Reich) idi. Fakat Avusturya başbakanının yaptığı bir hareket Hitler'in düşüncesini engellemiş ve metodunu değiştirmek zorunda bırakmıştır.
Alman orduları Avusturya sınırlarından girerek memleketi işgale başlamış, 12 mart günü Alman zırhlarının Viyana'ya girmesiyle Avusturya işgal edilmişti. Hitler bu plana Anchluss ismini vermiş fakat hiçbir devlet buna tepki göstermemişti.
Almanya'nın Avusturya'dan sonra Çekoslovakya'ya dönmesi ihtimali Sovyet Rusya'yı endişelendirdi. Rusya bunun üzerine İngiltere ile Fransa'ya başvurdu bunlardan yanıt alamayan Rusya, Almanya ile işbirliğine gitmeye karar verdi.
Hitler için sıra Çekoslovakya'da bulunan Alman halkının kurtarılması amacıyla Çekoslovakya'yı işgale gelmişti. Çekoslovakya'yı işgale başlayan Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Almanya'sı, İngiltere ve Fransa devletini harekete geçirdi. Bu olayın daha ileri gitmesini istemeyen Fransa ve İngiltere, İtalya'ya başvurarak durumu yatıştırmaya gittiler ve daha sonra 29 Eylül 1938'de Münih Konferansı yapıldı ve buna göre; Südetler Almanlara teslim edilecek ve Çekoslovakya dağılacaktı. Çekoslovak ittifakı olan Sovyet Rusya'nın bu konferansa çağrılmaması hem Rusya'nın itibarını zedelemiş hem de İngiltere ve Fransa ittifakını sona erdirmiştir. Bunun üzerine Sovyetler Almanlarla işbirliğine daha ağırlık vermiştir.
'Almanya'nın 1938 Martında Avusturya'yı ilhakı Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Almanya'sının dış politikasında bir dönüm noktası olduğu kadar bunun sonucu olarak da iki savaş arasında da önemli bir yer teşkil etmiştir. Almanya'nın 1935'ten beri silahlanmaya başlaması ve Ren bölgesine askerlerini sokması, Almanya'yı Versay'ın ağır şartlarından kurtaran olaylar olmuştur. Artık Hitler bir Millet bir devlet anlayışı olan ikinci aşamasına geçebilirdi. Bu da önce Avusturya'ya sonra Çekoslovakya'ya son olarak da Polonya'yı işgal etmesiyle son bularak zincirin halkası tamamlanıp üçüncü aşamaya geçmek kalıyordu.'[14]
Sovyet Rusya Almanya ile bir saldırmazlık paktı imzalayıp kendisini ne kadar bu zincirin halkasından uzak tutmak istese de II. Dünya Savaşı çıktığında Almanya Moskova'ya çoktan girmiş olacaktı; fakat aralarındaki bu pakt bir müddet için iki tarafı da rahatlatacaktı. Almanya Rusya'yla girişeceği bir ittifakla hedefini Fransa'ya çevirecek, Rusya ise Almanya'dan gelecek tehdidi önlemiş olacaktı.
Hitler'in önünde Polonya'yı almak için artık bir engel kalmamış, Polonya'nın da Batılı devletlerin desteğini alarak kendisini Almanya'ya karşı koyma politikasına girişmesi Hitler'i iyice sinirlendirerek 1 Eylül 1939 günü Polonya topraklarına girmeye başladı. Polonya Batılı devletlerin verdiği garantiyi yerine getirmesini istedi; bunun üzerine İngiltere ve Fransa Almanya'ya bir ültimatom vererek geri çekilmesini istedi; ancak Hitler buna cevap bile vermedi. Bunun üzerine 3 Eylül 1939 günü İngiltere ve Fransa Almanya'ya savaş ilan ederek II. Dünya Savaşını başlatmış oldular.
Hitler'in Yahudi Düşmanlığı
Hitler Yahudi kelimesini aile içinde değil, bilakis on dört on beş yaşlarında ve yoğun olarak siyaset konuşulduğu sıralarda duymaya başladı. O yıllarda meseleye başka açıdan baktığından, dini inançlar gereği yapılan kavgalara kötü hisler besliyordu. Yahudilerin bir takım aktiviteler (sanatta, edebiyat, tiyatro etkinlikleri ve basındaki yazılar) göstermesi ve basında çıkan yayınlarda gözüne çarpan tuhaf yazılar, Yahudilere olan düşüncelerini değiştirmesine sebep olmuştu. 'Herhangi bir sosyal ve özel hayatta ne biçimde bir pislik ve karanlık olmasın ki, ona bir Yahudi parmağı bulaşmamış olsun. Bu çeşit bir yaraya bıçak vurulduğunda ortaya bir vücutta yoğunlaşmış solucanlar gibi, gözleri kamaşmış halde çıfıt Yahudiler çıkıyordu. Sanatsal faaliyetlerde bulunan bu adamlar, sanki bir püskürtme aleti gibi bütün pisliklerini insanlığın üzerine boşaltıyordu.'[15]'O yılarda yayınlanan eserlerde Yahudiler ön planda tutularak Almanlar hakkında atıp tutuluyor ve hatta hiç kimseye bu kadar kötü söz sarf etmiyorlardı. Faziletin büyük şehrin bataklığı içinde isyan edilmesi biçimde istismar edilmesi o hayasız ve duygusuz Yahudilerin organize ettiğini gördüğümde tüylerim diken diken olmuş halde dehşet bir kin kasırgasına tutuldum. Bundan böyle Yahudi meselesini kendime bir vatan görevi olarak kabul ettim.'[16]
O yıllarda zorla okuduğu yalnızca içindeki pislikleri görmek için aldığı Marksist basının yazılarını ve Sosyal-Demokrat bildirilerini, şiddetle okuyarak içindeki kini daha fazla arttı ve bunların yazarlarına baktığında hepsinin Yahudi olduğunu fark etti.
'Ağızlarından, bir dakika önce çıkan sözleri, bir dakika sonra inkar ederek gerçekleri altüst eden bu adamlar karşısında durmak neredeyse hayal gibi görünüyordu.'[17]
Bu fikirleri öyle bir safhaya geldi ki bir kasırga haline dönüştü ve giderek daha da şiddetlenince tutucu bir Yahudi düşmanı kesildi. Marksizm'in Yahudi inancı ise tamamen çok farklı bir boyut taşıyordu. Onlara göre ırk olgusu ve ırk üstünlüğü bir kenara itilerek, insanın bireysel değeri yoktur. Bu düşünceden yola çıkarak dünya hayatının esası kabul edilirse, bu bütün düzenin sonu demektir. 'Yahudiler, bu dünyada yaşayan milletler üzerinde Marksizm sayesinde bir zafer kazanacak olurlarsa, kazandıkları başarı ancak insanlığın cenaze merasimi olurdu, ondan sonra gezegenimiz milyonlarca olurdu ve insansız kalmaya mahkum olacaktı.'[18]
İşte bu sebeple Adolf Hitler'in baş koymuş olduğu bu savaş yolu, hem ırkının geleceği için hem de yaratıcının kanunları gereği, kendisinin yerine getirmesi gereken bir vazife niteliğinde kabul etmiştir.
'İsrail devletinin ilk yöneticisi olan Ben Gurion Siyonistlere yaptığı bir konuşmasında; Eğer bilsem ki hepsini İngiltere'ye götürerek bütün Yahudi çocuklarının tamamını kurtaracağım; İsrail toprağına götürerek de ancak yarısını kurtaracağım, ben ikincisini tercih ederim. Zira bizler yalnızca çocukların hayatını değil, İsrail halkının tarihini de düşünmek zorundayız.'[19] Burada açıkça Yahudilerin kurtarılmasından çok, önemli olan Yahudi devletinin kurulması onlara göre daha fazla önemliydi.
Der Strumer'in yayıncısı Julious Streicher'in Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi kitabında Yahudi meselesini, Zehirli Mantar Hikayesi olarak anlatmıştır. Bu hikayenin kısaca anlatmak istediği; Zehirli Mantar nasıl bir anda bir aileyi yok edebiliyorsa, bir Yahudi de, bir köyü, bir şehri ve hatta bir milleti yok edebilir. Alman gençleri zehirli Yahudileri tanımalıdır. Yahudilerin Alman halkı ve tüm dünya için ne kadar büyük bir tehlike olduklarını öğrenmeli ve onların insan şeklindeki şeytanlar olduğunu bilmelidir.
II. Dünya Savaşı ve Hitler (1939-1941)
1 eylül 1939 sabahı Almanların Polonya'yı işgale başlaması karşısında daha fazla dayanamayan, ittifaklara ve garantilere rağmen İngiltere ve Fransa Polonya'nın yardımına gidememesi nedeniyle Polonya alman ordularına boyun eğmek zorunda kaldı. Bu arada bunu fırsat bilen ve yıllardır sıcak denizlere inme politikası izleyen Rusya ise; Polonya'nın Vilna bölgesinin etkinliğini alması, Estonya'da bir Rus üssünün bulunacağı ve oradan da Finlandiya'ya doğru ilerlemesi ile uğraşırken, Hitler bu Fin-Rus mücadelesini tepkiyle karşılamıştır. Ve bu olay ileride Almanların Rusya'ya saldırmasına neden olacaktır.Hitler, Polonya meselesinden sonra hedefini batıya çevirerek İngiltere ve Fransa'ya yönelmiştir. Artık geriye Hitler için iki sorun kalmıştır; denizlerden İngiltere'yi çevreleyip saldırmak; Fransa'yı ele geçirmek. Hitler İngiltere'nin denizlerdeki üstünlüğünü fark etmesiyle o işi sonraya bırakıp öncelikli olarak Fransa'ya doğru ilerlemeye başladı. 9 Nisan 1940 günü harekete geçen Almanlar bir günde Danimarka ve Norveç'i işgal etti. Almanya doğu ve kuzeyi güvenlik altına almış ve batıya ilerleme zamanı gelmişti ve hedefi Belçika ve Hollanda yönünde oldu. 10 Mayıs 1940 günü sabahın erken saatlerinde buralara çoktan girmişti bile. Fransa, İngiltere ve Amerika'dan yardım geleceğini düşünmüş fakat İngilizlerin Fransa'dan sonra rotanın kendileri olacağını bildikleri için Fransa'ya yardım edememesi üzerine, 22 Haziran 1940'da Almanya ile mütareke etmek durumunda kaldı. Buna göre; Almanya, İngiltere'yi yalnız bırakma ve ona barışı sunma düşüncesiyle Fransa'da bağımsız hükümet kurulmasını kabul etti. Fransa bir kısım toprağını İtalya'ya, diğer bir kısmını da Almanların nüfuzuna bıraktı. İngiltere, Almanların Fransız donanmalarına el koyacağı düşüncesiyle Fransa'nın Cezayir'deki donanmalarını batırdı.
Sıra İngiltere'ye gelmişti yalnız Hitler'in başından beri düşüncesi buranın bir ada devleti olması ve çok güçlü deniz gücüne sahip bulunması nedeniyle burayı ancak istila etmekle mümkün olacağını anladıktan sonra, buralara aralıksız bombardımanların devam etmesini düşündü. Yalnız Hitler'in bu planından (Seelöwe) önce İngiltere'ye birkaç kez barış teklifi götürmüş bundan sonuç alamayan Hitler, 13 Ağustos 1940'da Alman uçaklarıyla bombardımana başlamıştır. Her iki tarafında ağır kayıplar alması; fakat Almanya'nın daha fazla hasarı bulunması nedeniyle çıkarma yapılamamış muharebe İngiliz leyine sonuçlanmıştır.
Bunu üzerine Hitler artık önlem alma zamanı geldiğini anlayınca İtalya, Japonya ve Almanya arasında Üçlü Pakt (27 Eylül 1940) denen ittifak anlaşmasını yaptı. Bunun amacı yeni düzen kurulması görevi Avrupa'da Almanya ve İtalya'ya; Doğu Asya'da ise Japonya'ya verildi. Almanya Sovyet Rusya'yı bu Üçlü Pakta sokabilirse her şey yola girecekti; fakat istediği olmadı. Bunun da nedeni Rusya'nın sıcak sulara inmesinde yıllardır kullanmak isteği Balkanların hakimiyetinin Almanya'ya geçmesini istemiyordu. Zaten 23 Ağustos 1939'daki Rus-Alman Saldırmazlık Paktının Rusya için önemi de şu yöndeydi: Almanya'dan yararlanarak Rus emperyalist genişlemesini gerçekleştirmek, sonra da Batıyla Alman'ları karşı karşıya bırakıp yıpratmak ve bu arada da kendisi güçlenerek (zaten Avrupalı Devletler yeterince yıpranacak düşüncesi) dünya düzenine giden yolda ilerlemeye başlamak ve bu hayalini gerçekleştirmekti. Bu sebeple Rusya bu pakta girmeyerek Almanya'nın tepkisini aldı ve Almanya 22 Haziran 1941'de savaş açtı. Tabi ki bu kontrolün el değiştirmesine neden oldu, artık Batılılarla işbirliği sırası Rusya'ya gelmişti, bu da Almanya'nın üstünlüğünü sona erdirmeye başladı.
Hitler Almanya'sının Sona Ermesi (1941-1945)
Almanya ile Sovyet Rusya arasında savaşın çıkması üzerine, ortaya hem İngiltere'yi hem de Rusya'yı karşısına alan ortak bir düşman bulunmaktadır. Bu yüzden aralarında işbirliği yapmamak için hiçbir neden yoktu. Bunu üzerine Rusya ile İngiltere arasında 12 Temmuz 1941'de yapılan Ortak Hareket Anlaşmasına göre; birbirlerine her türlü yardım yapmayı ve Almanya'yla barış imzalamamayı garanti verdiler. Bu olaylar oluşurken Amerika'nın da savaşa katılmasıyla (daha önce de I. Dünya Savaşında olduğu gibi) hem İngiltere hem de Amerika Rusya'ya kapsamlı bir askeri yardım yapmaya başladı. Amerika'nın savaşa katılmasıyla savaşta dengeler yer değiştirmiş ve Almanya saldırı konumundan savunma konumuna geçmiştir.Amerika'nın savaşa katılmasının asıl nedenleri ise; Japonya'nın Almanya ile 1940'da imzaladığı Üçlü Pakta katılması ve Almanya'nın Rusya'ya savaş açmış olması ve Rusya'nın savaşta Batılı Devletlerle işbirliğine girmesi olmuştur.
'7 Aralık 1941'de Pazar günü sabah saatlerinde, Japon uçak gemilerinden havalanan 360'ın üzerinde savaş uçağı, Hawaii Adaları'ndaki Pearl Harbor deniz üssünde bulunan ABD savaş gemilerine saldırdı. Japonlar bombaladıkları sekiz savaş gemisinden altısını batırdı yada çalışamaz duruma getirdi; ama üssün kendisi pek zarar görmedi. Uçak gemileri o anda başka bir yerde olduğu için bu saldırıdan kurtuldu. Bu olay üzerine ABD kongresi, 8 Aralık 1941'de Japonya'ya, üç gün sonra da Almanya ve İtalya'ya savaş ilan etti.'[20]
1942 sonlarına doğru Almanya Rusya'yı yenebilmek için Stalingrad'ın düşürülmesi gerektiği görüşü üzerine, buraya taarruza başladı. Hitler'in hesaba katmadığı, Rusya'nın ağır hava koşulları tüm Alman planlarını ters düz etmiş ve çok kötü bir darbe alarak, Almanlar gerileme sürecine girmiş, Rusya ise tam tersine ilerlemeye başlamıştır. 1943 yılında tüm Kafkasya'dan Almanlar temizlenmiş ve Alman tehdidi bertaraf edilmiştir.
1942 yılından sonra Amerika'nın savaşa girmesi ve İngiltere'nin de savaşta Ruslarla beraber verdiği mücadele sonunda, müttefiklere karşı ağır kayıplar veren Almanlar iyice geri çekilmiştir. 1943, 1944 ve 1945 yılında Almanların verdiği kayıplara karşılık müttefiklerin kayıpları da artmış, fakat buna karşılık müttefikler tekrar yenilerini (1945'te Almanya 153 denizaltı kaybetmiş buna karşılık Müttefikler ise 458.000 ton gemi kaybetmiş buna karşılık 3.800.000 ton gemi yapmışlar)[21] yapmakta gecikmediler.
İtalya'nın Kuzey Afrika'da etkili olamaması ve Rus-Alman savaşının çıkması yüzünden Almanya buraya askeri destek gönderemedi. Kuzey Afrika'nın sahipsiz kalması üzerine Müttefikler Akdeniz'in güney kıyılarına egemen olmuşlardı. Kuzey Afrika'yı ele geçiren Müttefikler, 10 Temmuz 1943'te İtalya'yı işgal etti. İtalya içerde iyice karıştı ve Müttefiklerle yaptığı mütareke sonucu savaştan çekildiğini ilan etti.
İtalya'nın savaştan çekilmesi Almanya için bir darbe, Yunanistan ve Yugoslavya için ise milli kurtuluş hareketlerinin başlaması niteliğindeydi. Akdeniz tamamen Müttefiklerin eline giriyor ve Almanya bundan İtalya sayesinde mahrum kalıyordu.
Almanya'nın Stalingrad muharebesini kaybetmesi, doğu cephesinden geri çekilmesi, Kuzey Afrika'nın Müttefiklerin eline geçmesi ve İtalya'nın çöküşü ile İtalya'da milliyetçilik hareketlerinin artması, 1943 yılının II. Dünya Savaşının dönüm noktasını oluşturmuştur.
Savaşın etki alanının artması ve daha da uzayacağı üzerine müttefikler arasında bazı konferanslar yapmışlardır. Bunlar; Kazablanka Konferansı (Almanya'ya karşı ikinci bir cephenin açılması ve Alman baskılarını hafifletmek amacıyla), Vaşington Konferansı (Kuzey Afrika'nın tasfiyesi halinde alınacak tedbirler), Kubek Konferansı (İtalya'da ortaya çıkan yeni durum karşısında ikinci cephenin nerede açılacağı üzerine), Moskova Konferansı (Amerika'nın savaşa girmesi ile Rusya'ya yapılacak yardım ve savaşın bir an önce bitirilmesi), Kahire Konferansında (ikinci cephenin Balkanlarda açılması konuşulmuş) ve Tahran Konferansında ise (ikinci cephenin bir an önce açılması ve Türkiye'nin de savaşa katılması ve savaştan sonra yeni bir barışın korunması için milletlerarası bir kuruluşun kurulması) kararlaştırılmıştır.
Stalingrad muharebesinden sonra Almanlar gerilemeye başlamış, Rusların genel bir taarruza kalkması üzerine Almanya'nın gerilemesi hızlanmış ve Rusya savaş öncesi topraklarına kavuşmuştur. Almanya yenilgiye doğru yol alırken, Sovyet Rusya da komünizmin Avrupa'daki üstünlüğünü sağlayacak tedbirleri almakla uğraşıyordu.
Almanların sert direnişi Ağustos başlarına kadar devam etmiş, bu direniş yıkıldıktan sonra Müttefiklerin ilerleyişi iyice hızlanarak 24 Ağustosta Paris'e, 3 Eylül'de de Brüksel'e ve Amsterdam'a girdiler. 26 Eylül'de artık Ren nehri aşılıyor ve Almanya topraklarına giriliyordu.
İkinci cephenin açılması ile Almanya'nın kurtuluş için çaresi kalmamış, Müttefikler batıdan ve doğudan Almanya'yı kuşatmışlardı. Müttefikler Berlin'e girmişlerdir, artık Almanya tamamen kuşatılmıştır. 30 Nisan 1945 günü Hitler sevgilisi Eva Braun ile ortadan kaybolmuş (Bazı araştırmacılar intihar ettiğini yazıyor.) yerine Amiral Doenitz geçmişti. Berlin ve Alman kuvvetleri teslim oldu ve Doenitz 7 Mayıs 1945 günü kayıtsız şartsız teslim olma belgesini imzaladı.
Postdam Konferansı
Almanya'nın savaştan çekilmesi Avrupa'da bir boşluk oluşturmuştu, bunun üzerine bu konferans toplanmıştır. Buna göre; 'Almanya'daki bütün Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi teşekkülleri ortadan kaldırılarak, Alman savaş sanayinin barış ekonomisinin ihtiyaçlarına cevap verecek şekilde organize edilmesine beraberce çalışacaklardı. İngiltere ve Amerika, Alman endüstrisinin kökünden yıkılmasına engel olmuşlar. Savaş suçluları yargılanacaktı ve Alman donanmasının tamamı tahrip edilecekti.'[22]Postdam Konferansı Almanya'nın geleceği ve doğu Avrupa ülkeleri için önemli neticeler yaratmıştır. Topyekün savaş (total war) niteliğindeki İkinci Dünya Savaşı, askerlik tekniği yönünden de çok önemli sonuçlar vermiştir. Tank ve zırhlı araçlar çok geniş ölçüde kullanılmış, hava kuvvetleri de hayati önemde olduklarını ispatlamışlar ve en büyük rolü oynamışlardır. Denizaltı savaşları da bu silahın etkinliğini ortaya koymuştur. Ayrıca uçak gemileri Pasifik savaşında, bunların gelecek için ne kadar kıymetli ve vurucu bir silah olduğunu ispatlamıştır.
'V-1 ve V-2; "Pilotsuz uçak" denilen Alman füzelerinin de kullanıldığı bu savaşın en önemli askeri neticesi kuşkusuz, atom bombasının yapılması ve kullanılması olmuştur.'[23]
Savaş sonucu; Almanya, Doğu ve Batı olarak ikiye ayrılmış, Doğu Avrupa ülkelerinde (Polonya, Romanya, Macaristan, Çekoslovakya, Bulgaristan, Arnavutluk) komünist rejim kurulmuş, Çin'de yıllardan beri süren komünist ihtilal birkaç sene içinde başarıya ulaşarak, bu ülke de komünist rejimi benimsemiştir.
Kaynaklar
KİTAPLAR: ALTINDAL, Aytunç, Bilinmeyen Hitler, Ankara: Yeni Avrasya Yayınları, 2002 ARMAOĞLU, Fahir, 20. Yüzyıl Siyasi Tarihi, İstanbul: Alkım Yayınevi, 2002 CANŞEN, Efgan, Hitler'den Torunlarına, İstanbul: Göçebe Yayınları, 1999 GARAUDY, Roger, İsrail, Mitler ve Terör, İstanbul: Pınar Yayınları, 2000 HİTLER, Adolf, Kavgam, İstanbul: Kum Saati Yayınları, 2002 LUKACS, John, 20. Yüzyılın ve Modern Çağın Sonu, İstanbul: Bilgin Yayıncılık, 1994[24] HİTLER Adolf, Kavgam, 16. baskı, Kum saati yayınları, İstanbul, s.143 [25] HİTLER, a.g.e, s.150 [26] HİTLER, a.g.e, s.190 [27] HİTLER, a.g.e, s.189 [28] HİTLER, a.g.e, s.307 [29] HİTLER, a.g.e, s.395 [30] Prof. Dr. ARMAOĞLU Fahir, 20.Yüzyıl Siyasi Tarihi, Genişletilmiş 13. baskı, Alkım Yayınevi, Ankara, s.147. [31] HİTLER, a.g.e, s.50 [32] Geniş bilgi için bakınız. GARAUDY Roger, İsrail, Mitler ve Terör, Genişletilmiş 5. baskı, İstanbul, 2000 [33] Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Vahşetiyle Tarihin En Kanlı Sayfalarında Yer Alan Bir Ülke Almanya, www.kurtulus-online.com/ NAZİ VAHŞETİYLE TARİHİN EN KANLI.htm [34] HİTLER, a.g.e, s.463 [35] Adolf HİTLER, Siyasi Vasiyetim, http://www.hitler.org/My_Political_Testament.htm [36] HİTLER, a.g.e, s.308 [37] HİTLER, a.g.e, s.344 [38] SS Örgütünün Doğuşu, http://worldzone.net/art/2dunyasavasi/ss/waffenssana/SS Örgütünün Doğuşu.htm [39] Burada yer alan seçim sonuçlarının ayrıntıları için bakınız. CANŞEN Efgan, Hitler'den Torunlarına, [40] SS Örgütünün Doğuşu, a.g.m [41] SS Örgütünün Doğuşu, a.g.m [42] SS Örgütünün Doğuşu, a.g.m [43] ARMAOĞLU, a.g.e, s.259 [44] ARMAOĞLU, a.g.e, s.277 [45] HİTLER, a.g.e, s.50 [46] HİTLER, a.g.e, s.52 [47] HİTLER, a.g.e, s.55 [48] HİTLER, a.g.e, s.56 [49] GARAUDY, a.g.e, s.65 [50] GARAUDY, a.g.e, s.148 [51] İkinci Dünya Savaşı, http://worldzone.net/art/2dunyasavasi.htm [52] ARMAOĞLU, a.g.e, s.385 [53] ARMAOĞLU, a.g.e, s.404 [54] İkinci Dünya Savaşı, a.g.m.
misafir - 9 yıl önce
misafir - 9 yıl önce
misafir - 9 yıl önce