Şeylerin Şekli (İngilizce The Shape of Things), ABD'li yazar ve sinema yönetmeni Neil LaBute'un 2001'de yazdığı tiyatro oyunudur. Oyun ilk defa, aynı yıl Londra'daki Almeida Theatre'da sahnelendi. Bu prodüksiyonda Paul Rudd (Adam), Rachel Weisz (Evelyn), Gretchen Mol (Jenny) ve Fred Weller (Phillip) rol aldı. Oyunu, yazar LaBute yönetti. Yazarın sahne direktiflerine göre oyun, arasız olarak ve perde hiç kapanmadan oynandı. Daha sonra farklı kardolarla defalarca sahnelenen oyun, New York'taki Bernie West Theater'da da Brian Rhinehart yönetiminde sahnelendi. 2003 yılında yapımı ve yönetmenliği yine yazar tarafından gerçekleştirilen, aynı isimli bir film çekildi. Filmde oyunun ilk sahnelenişindeki oyuncular aynı rollerle yer aldı. Temalar Oyunda genel olarak sanatın doğası, samimiyet ve yalancılık, aşkın ve insanların aşk için neleri yapmaya razı olduklarının incelenmesi gibi temalar ele alınır. ABD'nin orta batısındaki küçük bir üniversite kentinde geçen oyun, dört genç öğrencinin birbirleriyle olan duygusal ilişkilerine odaklanır. Özet Hayali bir orta batı okulu olan Mercy College'da ("Merhamet Üniversitesi") İngiliz edebiyatı okumakta olan Adam'ın hayatı, çalıştığı müzede Evelyn isimli sanat tarihi master öğrencisi ile tanışmasıyla beklenmedik şekilde değişmeye başlar. Daha önce kadınlarla olan ilişkilerinde hiç başarılı olamayan Adam, Evelyn'in kendisine ilgi göstermesiyle gururlanır. Genç kadının tavsiyelerine uyarak düzenli egzersize ve daha sağlıklı beslenmeye başlar, gözlüklerini kontakt lens ile değiştirir. Adam'ın en iyi arkadaşı Philip ile eskiden Adam'ın hoşlandığı, şimdi Philip ile birlikte olan Jenny, Adam'ın dış görünüşündeki bu ilk değişiklikleri olumlu karşılar. Ancak daha sonra Evelyn, Adam'ı önce estetik cerrahi ile burnunu düzelttirmeye, ardından da Philip ile Jenny'yle olan ilişkisini sonlandırmaya ikna eder. } Sondan bir önceki sahnede Adam, Evelyn'in oyun boyunca bahsedilen ama ne olduğu bilinmeyen master tezinin bir parçası olduğunu öğrenir. Evelyn, danışman hocasının, teziyle ilgili olarak kendisine "dünyayı değiştirmesini" söylediğini, kendisinin de bunu "birisinin dünyasını değiştirmek" şeklinde yorumladığını anlatır. Bu yüzden Evelyn, Adam'ı daha çekici biri haline getirmek için "yontmuş", ondan canlı bir heykel yaratmıştır. Adam'ı, fakülte öğrencilerinden ve hocalarından oluşan bir topluluk önünde, kendi oluşturduğu bir sanat eseri olarak sunar. Ayrıca, o ana kadar Adam'a gösterdiği hiçbir duygusunun gerçek olmadığını, bu süreç boyunca onu asla sevmediğini açıklar. Sevişmelerini videoya kaydetmesi bile projenin bir parçasıdır. Evelyn Adam'ın evlilik teklifini kabul etmeyecek, kendisine verdiği nişan yüzüğünü de projeye ilişkin nesnelerden oluşan sergide kullanacaktır. Toplum içinde aşağılanmış olan Adam, yıkılmış bir halde Evelyn ile yüzleşir ve ondan yaptıkları için bir açıklama ister. Evelyn Adam'a, aslında kendisine minnettar olması gerektiğini söyler. Çünkü ona göre Evelyn, Adam'ın hayatını olumlu yönde değiştirmiş, onu toplumun gözünde daha çekici ve ilginç biri haline getirmiştir. Adam, Evelyn'in ilişkileri boyunca kendisine yalan söylemediği bir an olup olmadığını öğrenmek ister. Sadece, sevişmelerini kayda aldığı sırada Evelyn'in Adam'ın kulağına fısıldadıklarının doğru olduğunu öğrenir. Ancak Adam Evelyn'in o anda söylediklerinin ne olduğunu hatırlamamaktadır. Son sahnede Adam, Evelyn'in sergisinde, daha önceki hayatından geri kalan nesneler arasında yalnız başına dikilir. Bir köşedeki video oynatıcısında, Evelyn'in kaydettiği sevişme görüntülerini izler ve Evelyn'in doğru olduğunu söylediği sözleri kulağına fısıldayışının da kayıtta yer aldığını görür. Adam, fısıldananları anlamaya çalışarak kaydı defalarca seyrederken oyun sona erer. }
