Wolfram Sievers (d. 10 Temmuz 1905 – ö. 2 Haziran 1948), Bereichsgeschäftsführer veya Ahnenerbe'nin 1935'ten 1945'e kadar genel müdürüydü.
Sievers 1929 yılında NSDAP'a katıldı. 1933 yılında, Externsteine-Stiftung'un ("Externsteine Vakfı") başına geçti. 1935 yılında Sievers, Himmler ile Ahnenerbe arasındaki Reichsgeschäftsführer ya da Genel Sekreteri olarak atandı ve aynı yıl SS'e katılmıştır. Ahnenerbe operasyonlarının gerçek müdürü oldu ve savaşın sonuna kadar SS-Standartenführer rütbesine yükseldi.
1943 yılında Sievers, Institut für Wehrwissenschaftliche Zweckforschung'un (Askeri Bilimsel Araştırma Enstitüsü) müdürü oldu ve insan denekleri kullanarak kapsamlı deneyler yaptı. 112 Yahudi esiri seçip, fotoğraflayıp ve antropolojik ölçümleri çekildikten sonra, öldürülmelerinin bir parçası olarak August Hirt'in çalışmaları için kafatasları ve iskelet koleksiyonuna destek verdi.
II. Dünya Savaşının sonunda Nürnberg'de, Doktorlar davası'nda yargılandı. Sievers, Uluslararası Askeri Mahkemesi tarafından SS üyesi olmakla suçlandı ve savaş suçları ve insanlığa karşı suç işlemesi ile suçlandı. Kendisini savunmasında, 1933'te Hitler ve Himmler'e suikast planlayan bir anti-Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi direniş hareketinin bir üyesi olduğunu iddia etti. Ayrıca, Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi rejiminin devrilmesine yardımcı olacak hayati bilgileri toplamak için yaptığı direniş üzerine görevde kaldığını iddia etti.
Sievers, insanlığa karşı suç işlemekten dolayı 20 Ağustos 1947 tarihinde idama mahkûm oldu ve Bavyera'daki Landsberg Hapishanesinde, 2 Haziran 1948 tarihinde asılarak infaz edildi.