1. anlamı iz, eser; iz, artakalan; zamanla küçülmüş ve görevini yitirmiş olan, vestigializ bırakmış, biyoloji 2. anlamı iz bırakmış. 3. anlamı iz birakan. artakalan.
Vestigial
Vestigial tanım:
Kelime: ves·tige Söyleniş:'ves-tij İşlev:noun Kökeni: French, from Latin vestigium footstep, footprint, track, vestige 1 a (1) : a trace, mark, or visible sign left by something (as an ancient city or a condition or practice) vanished or lost (2) : the smallest quantity or trace b: FOOTPRINT 1 2 : a bodily part or organ that is small and degenerate or imperfectly developed in comparison to one more fully developed in an earlier stage of the individual, in a past generation, or in closely related forms synonym see TRACE - ves·ti·gial /ve-'sti-jE-&l, -j&l/ adjective - ves·ti·gial·lyadverb
Vestigial
İngilizce Vestigial kelimesinin İspanyolca karşılığı.
adj. rudimentario
Vestigial
İngilizce Vestigial kelimesinin Fransızca karşılığı.
adj. concernant les vestiges, concernant les traces
Vestigial
İngilizce Vestigial kelimesinin Almanca karşılığı.
adj. verkümmert
Vestigial
İngilizce Vestigial kelimesinin İtalyanca karşılığı.
agg. di vestigia; (Biol) rudimentale
Vestigial
İngilizce Vestigial kelimesinin Portekizce karşılığı.
adj. vestigial, que consiste em vestígios
Vestigial
s. izi olan, kalan, artakalan
Vestigial
Portekizce Vestigial kelimesinin İngilizce karşılığı.
adj. vestigial, of a vestige
Vestigial
İspanyolca Vestigial kelimesinin İngilizce karşılığı.
adj. vestigial, of a vestige; of a remnant
Vestigial
İngilizce Vestigial kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
bn. van spoor; van overblijfsel
Vestigial
adj. of a vestige; of a remnant
adj. vestigial, of a vestige; of a remnant
adj. vestigial, of a vestige