Tobruk stratejik önemi olan bir limandı. Georg August Schweinfurth 1883 yılında: " Tobruk'a sahip olan ulus Akdeniz'in doğusuna hükmedecektir" beyanında bulunmuştur. Amiral Aubry kumandasındaki ilk İtalyan deniz filosu 31 Ekim 1911 de Tobruk'a yaklaştı ve ciddi bir direnişle karşılaşmadan şehri istila etti.
Osmanlı ve Libya kuvvetleri 9 Ekim, 1911 deki ufak tefek çatışmalardan sonra Enver Bey (daha sonra Enver Paşa) tarafından organize edildi. Libya-Arab kuvvetleri kumandanı "Meryem" kabilesi tarafından desteklenen Şeyh Muberra idi.
2000 İtalyan askeri 200 Türk-Arap gönüllüleri karşısında Mureyra vadisindeki Nadura Tepesini ele geçirmiş ve yedek kuvvetlerle ve siper kazmakla meşgüldü.
Yüzbaşı Mustafa Kemal (Atatürk) o zaman Tobruk komutanıydı. İtalyan kuvvetlerinin takviyesinin yaratacağı tehlikeyi sezinledi. Şeyh Muberra'ya Nadura Tepesi'ndeki İtalyan takviye kuvvetlerine mümkün olduğu kadar erken saldırmasını ve onları yenmesini emretti. Ethem Paşa'nın uygun görüşü altında, 12 Türk askeri, yüzbaşı vekili Necip Efendi ve 120 Libyalı gönüllüye, 200 İtalyan askerince korunana tepeyi ele geçirmeleri emredildi. Türk-Arap kuvvetleri şafak öncesi Nadura Tepesi'ne yaklaştı ve tepeyi kuşattı. İtalyan askerleri şaşkındı ve organize olmamış bir şekilde top ateşi ile karşılık verdi. İki saat içinde İtalyan mevkileri ele geçirildi ve İtalyan kıtası arkalarında 3 makineli tüfek ve diğer askeri cephaneyi bırakarak Tobruk'a kaçtı.
Türk-Arap askerleri İtalyan takviye birliklerini imha etmeye başladı, İtalyan kuvvetlerini tepe yanında çevirerek ve saldırarak.Şeyh Muberra vuruldu ve 10 Libya'lı gönüllü ile birlikte öldü. Beş saatlik çarpışmadan sonra, İtalyan saldırısı püskürtüldü ve Tobruk'a gerilemeye zorlandı.