Tiziano
Kısaca: Tiziano Vecellio ya da Vecelli 1488 – 1576 yılları arasında Venedik’te yaşamıştır. Tiziano, Venedik okulunun büyük ustalarından İtalyan Rönesans ressamıdır. Portreleri, çıplak figürleri, dinsel ve mitolojik konulu resimleryle resim sanatında her açıdan büyük başarı göstermiş, sağlığında kavuştuğu ünü günümüze değin sürekli korumuştur. Küçük bir memur oğluydu. Dokuz yaşındayken kardeşi Francesco ile birlikte Venedik’te bir akrabasının yanına giderek mozaik ustası Seba ...devamı ☟
Küçük bir memur oğluydu. Dokuz yaşındayken kardeşi Francesco ile birlikte Venedik’te bir akrabasının yanına giderek mozaik ustası Sebastiano Zuccato’ya çırak oldu. Çok geçmeden Bellinilerin atölyesine girdi ve Giovanni Bellini’den ders aldı. İlk dönem yapıtlarında hem bu eğitimin hem de birlikte çalıştığı ve gene Giorgione’nin güçlü etkileri görülüyordu. Hatta Giorgione’yle ortak çalışmaları 16. yüzyılın başından kalma birçok yapıttan, özellikle de portrelerden hangisini kimin yaptığının saptanamamasına yol açtı. Tiziano’nun ilk bağımsız işi Padovalı Aziz Antonio’nun üç mucizesini konu aldığı Scuola del Santo (Aziz Okulu) freskleri (1510-11) oldu. Giorgione etkisindeki son resmi sayılan “İnsanın Üç Evresi”nden (y. 1515, İskoçya Ulusal Galerisi, Edinburg) sonra ise kendi üslubunu geliştirerek Giorgione’nin şiirsel yaklaşımı yerine gerçekçi bir anlatıma yöneldi.
Tiziano’nun 1525’te evlendiği Cecili adlı kadından iki oğlu ve biri bebekken ölen iki kızı oldu; 1530’da karısı ölünce bir daha evlenmedi. Karısının ölümünden sonra ise daha dingin bir kompozisyon düzenine ve soluk renklere yöneldi. Örneğin “Meryem’in Tapınağa Götürülüşü”nde (1534-38, Venedik Akademisi) durgun ve ağırbaşlı bir hava egemendi.Küçük oğlu Orazio sonradan ressam ve Tiziano’nun baş yardımcısı oldu.
Tiziano’nun ilk önemli dinsel konulu resmi Sta. Maria dei Frari Kilisesi (Venedik) ana altları için yaptığı “Meryem’in göğe Çıkışı” (1516-18) adlı anıtsal kompozisyondu. Bu dönem resimlerinde figürlerin pozları yer yer Rafaellove Michalangelo’yu anımsatmakla birlikte yarattığı tipler, arka plandaki manzara ve renk kullanımı bütünüyle özgündü. Gene aynı kilise için 1519-26 arasında gerçekleştirdiği “Pesaro Madonnası”nda Madonna ve Aizler ile Pesaro ailesinin erkeklerinden oluşan figürleri büyük bir kilise portiğine yerleştirerek yeni bir kompozisyon düzeni yarattı. İzleyen yıllarda birçok Venedikli ressamın kullandığı bu model Rubens ve van Dyck gibi Barok ustalara da esin kaynağı oldu. Ünü artık Venedik’in sınırlarını iyice aşan Tiziano 1530’da V. Karl’ın (Şarlken) taç giyme törenini betimlemek üzere Bologna’ya çağrıldı. 1530 ve 1533’te portrelerini yaptığı V. Karl tarafından bir sanatçı için görülmedik bir onur olan şovalyelik ünvanıyla ödüllendirildi. Bu tarihten sonra Habsburglar en önemli müşterileri oldu. 1520’lerde 1530’larda önde gelen İtalyan soylularını konu alan çok sayıda portre çalışmasıda yaptı.
“Aziz Laurentius’un Şehit Edilmesi” (1548-57) gibi son dönem dinsel resimlerinde ilk kez “İsa Pilatus Önünde”de görülen ve Barok kompozisyon anlayışının habercisi sayılan eğri kompozisyon düzenine yer verdi. Gene bu son dönemde gölgeli ışık kullanımına yöneldi. Son dinsel konulu başyapıtı kendi mezar, şapeli için tasarladığı ve Palma il Giovane’nin bitirdiği “Pieta” oldu.
1559-62 arasında yaptığı “Europa’nın Kaçırılışı” mitolojik konulu resimlerinin en yetkinlerinden biriydi. Önceki duyumsal resimlerine göre çok lirik bir anlatımı olan bu resimde eğri kompozisyona düşünlüğü birkez daha ortaya çıktı. Tiziano kendisinden sonraki pek çok sanatçıyı doğrudan ya da dolaylı olarak etkilemiştir. Özellikle, Büyük Palma, Veronese ve Paris Bordone’yi, bir sonraki yüzyılda da Rubens, Rembrant, Poussin, Velazguez, yani modern resim üzerinde büyük etkisi olmuştur. ile çağdaş ressamları etkiledi.
Bu konuda henüz görüş yok.