The Chronic

Kısaca: ''The Chronic'', hip hop müzik prodüktörü ve rapçi Dr. Dre'nin ilk solo albümüdür. 15 Aralık 1992'de Death Row Records etiketiyle yayımlandı ve dağıtımını Priority Records şirketi yaptı. Albümün kayıtları Haziran 1992'de Los Angeles, Kaliforniya'daki Death Row Stüdyoları'nda ve Hollywood, Kaliforniya'daki Bernie Grundman Mastering'de gerçekleştirildi. Albümün adı, yüksek derecede marijuanayı temsil eden argo bir kelimedir. Albümün kapağı Zig-Zag sarma kâğıdı şirketine yapılmış bir saygı gösteris ...devamı ☟

The Chronic, hip hop müzik prodüktörü ve rapçi Dr. Dre'nin ilk solo albümüdür. 15 Aralık 1992'de Death Row Records etiketiyle yayımlandı ve dağıtımını Priority Records şirketi yaptı. Albümün kayıtları Haziran 1992'de Los Angeles, Kaliforniya'daki Death Row Stüdyoları'nda ve Hollywood, Kaliforniya'daki Bernie Grundman Mastering'de gerçekleştirildi. Albümün adı, yüksek derecede marijuanayı temsil eden argo bir kelimedir. Albümün kapağı Zig-Zag sarma kağıdı şirketine yapılmış bir saygı gösterisidir. Dr. Dre'nin prodüksiyonu, G-funk tarzı müziğin gangsta rap'in bir alt türü olarak popülerlik kazanmasında rol oynadı. The Chronic albümü 1990'ların en önemli ve etkili albümlerinden biri olarak kabul gördü. Ayrıca hayranları ve emsalleri tarafından da tüm zamanların en iyi prodüksiyona sahip hip hop albümü olarak kabul edildi. 2003 yılında Rolling Stone dergisinin hazırladığı tüm zamanların en büyük 500 albümü listesinde 137. sırada yer aldı. == Müzik Prodüksiyon The Chronicin yenilikçi ve çığır açan prodüksiyonu dünya çapında eleştirmenlerin beğenisini kazandı. Allmusic, Dr. Dre'nin çabalarını şöyle yorumladı: "İşte, Dre kendi patentli G-funk soundunu başlattı; dumanlı Parliament-Funkadelic ritimler, hisli geri vokaller ve baslara eşlik eden canlı enstrümanlar ve mızmız synthler. Sonraki dört yıl boyunca bir şekilde Dre'den ve G-funk soundundan etkilenmemiş bir piyasa hip-hop'ı duymak gerçekten imkansız." Rolling Stone dergisinin hazırladığı The Immortals - The Greatest Artists of All Time (Ölümsüzler - Tüm Zamanların En Büyük Sanatçıları) listesinde Dr. Dre, 54 numarada yer aldı. Yazdığı özette Kanye West, albümün prodüksiyon kalitesinden şöyle bahsetti: "The Chronic hala Stevie Wonder'ın Songs in the Key of Life albümünün hip hop'taki eşdeğeridir. Eğer ciddiyseniz albümünü kıyaslayacağınız ölçüt budur." The New York Times yazarı Jon Pareles, "alt tarafta Parliament-Funkadelic'e açıkça öykünen synthesizer baslar; üstte aralıksız yalnızca klavye, ıslık ya da bip sesleri. Arada sadece ritim gitar ve seyrek klavye akorları yer alan açık boşluklar." Pareles, "şarkılar Doğu Yakası rap'inden daha daha düz ve basit, Dr. Dre ve Snoop Dogg kararlı bir şekilde banliyöde yaşayan insanlara da hitap ettiler." Bu noktaya dek piyasa hip hop'ı, parti müziği (örneğin Beastie Boys) ya da sinirli ve politik müzik olarak görülüyordu (örneğin Public Enemy veya X-Clan) ve sampling ve breakbeatlerden oluşuyordu. Dr. Dre, hip hop müzikte yeni bir müzikal ve lirikal tarz başlattı. Daha yavaş ve sakin ritimler üzerine 1970'lerin sonu ve 1980'lerin başından funk müzikler ile canlı enstrümanları birleştirerek G-funk olarak bilinen türü yarattı. The New York Timesdan Touré, "Snoop rapini özenle yaparken, içerik tam tersi. Fakir büyümek, şiddetin içinde yaşamak ve Los Angeles'ın dışındaki Wayside County'de altı ay hapis yatmak (kokain bulundurma suçundan) Snoop Dogg'a, anlattığı bu deneyimleri kazandırdı." dedi. Snoop Dogg sonraları sözlerinin "gerçekliği" üzerine şunları söyledi: "Raplerim, yakın arkadaşlarımın başına geldiğini gördüğüm ya da sadece ghettoda yaşadığım olayları anlatıyor. Bilmediğim birşey hakkında rap yapamam. Beni mezuniyet hakkında rap yaparken duymayacaksınız. Sadece bildiğim şeyler ve bu sokak hayatı. Günlük hayat, gerçekten." 24 Mart 1993'te bir milyon barajını aşarak Recording Industry Association of America (RIAA)'dan platin plak aldı. Şarkı, 1994 Grammy Ödülleri'nde En İyi İkili veya Grup Rap Performansı dalında ödüle aday gösterildiyse de, ödülü "Rebirth of Slick (Cool Like Dat)" ile Digable Planets'e kaptırdı. Allmusic'den Steve Huey, parçayı "örnek G-funk single'ı" olarak tanımladı ve ekledi: ""Nuthin' but a 'G' Thang"in soundu, tarzı ve performansları 90'ların başları hip-hop sahnesindeki hiçbir şeye benzemiyor." Şarkı günümüzde halen tüm zamanların en başarılı hip-hop/rap şarkılarından bir tanesi olarak kabul edilmektedir. "Fuck wit Dre Day (and Everybody's Celebratin')", ikinci single olarak 20 Mayıs 1993'te çıktı ve önceki single gibi bu da listelerde hit oldu. Billboard Hot 100'de sekiz ve Hot R&B/Hip-Hop Singles & Tracks'de altı numaraya yükseldi. Şarkıda Doğu Yakası rapçisi Tim Dog, 2 Live Crew üyesi Luke ve Dre'nin eski grup arkadaşı Eazy-E'ye doğrudan hakaretler yer almaktadır. "Let Me Ride", 13 Eylül 1993'te kaset formatında piyasaya çıktı. Listelerde orta seviye başarı göstererek Billboard Hot 100'de 34 ve Hot Rap Singles'da üç numaraya ulaştı. RIAA, 3 Kasım 1993'te albüme üçüncü kez platin platin plak verdi. Yıllar sonra çıkardığı ikinci albümü 2001, altı kez platin plak alarak bu başarıyı katlamıştır. Albüm, ilk kez 1993'te müzik listelerine giriş yaptı. O dönem Billboard 200'de üç ve Top R&B/Hip-Hop Albums listesinde bir numaraya yerleşti. Albümden çıkan üç single'ın her biri Billboard listelerinde ilk ona girmeyi başardı. The Chronic, 2003'te listelere yeniden giriş yaptı. İrlanda Top 75'te 48 numaraya yükselen albüm, sonraki yıl İngiltere Top 75'te 43. sıraya yükseldi.

Eleştiriler

| rev2 = Blender |rev2Score = | rev3 = Robert Christgau |rev3Score = (C+) | rev4 = Entertainment Weekly |rev4Score = (A+) | rev5 = Los Angeles Times |rev5Score = | rev6 = Rolling Stone |rev6Score = 1993 | rev7 = Rolling Stone |rev7Score = 2004 | rev8 = The Source |rev8Score = | rev9 = USA Today |rev9Score = | rev10 = The Washington Post |rev10Score = (olumlu) }} Şarkı sözleri zaman zaman negatif yönde eleştiriler alsa da, The Chronic genelde olumlu karşılandı. Rolling Stonedan Havelock Nelson, albüme beş üzerinden dört yıldız verdi ve "The Chronic ham gerçekçilik sunuyor ve hip-hop ustalığına saygı duruşunda bulunuyor" yorumunu yaptı. The Village Voicedan Robert Christgau, albüme C+ verdi ve albümü "kötü pop müziği" olarak tanımladı. Rolling Stone dergisinin tüm zamanların en büyük 500 albümü listesi albüm için "Dre rapleri düz bas ağırlıklı bir prodüksiyonla ve o dönemde bilinmeyen rapçi Snoop Doggy Dogg'un rahat anlatımıyla funk etkisi altına soktu." yazdı. The Chronic, Vibe dergisinin "100 Essential Albums of the 20th Century" (20. yüzyılın en önemli 100 albümü) listesi içinde yer aldı ve "Top10 Rap Albums of All Time" (Tüm zamanların en iti 10 rap albümü) listesinde altı numarada yer aldı. Rolling Stone dergisi, tüm zamanların en büyük 500 albümü listesi'nde albüme 137. sırada yer verdi. 2005'te MTV Networks, The Chronici tarihin en büyük üçüncü hip hop albümü olarak gösterdi. 2006'da Time dergisi albümü tüm zamanların en büyük 100 albümünden biri saydı. Albüm, Ölmeden Önce Dinlemeniz Gereken 1001 Albüm kitabında da yer aldı. XXL dergisi, 2007'de The Chronice mükemmel "XXL" derecesi verdi. == Etkileri == N.W.A grubundan ayrılan Dr. Dre, ilk solo albümüyle döneminin en büyük hip hop yıldızlarından biri haline geldi. The Chronic, G-funk tarzını piyasa müziğine taşıdı—yavaş bas ritmleri ve melodili synthesizerlar, P-Funk sampleları, kadın vokaller ve rahat ve sakin bir tonda yapılan raplerden oluşan bir tarz. Albüm, adını esrara verilen adlardan birinden almaktadır. Albümün kapak resminde ise sarma kağıtları üreten Zig-Zag şirketine saygı gösterisi yapılmıştır. Albümün başarısı Death Row Records şirketini 1990'lar hip hop piyasasında güçlü bir konuma getirdi. Albüm üç kez yeniden yayınlandı. Birincisi yeniden mastering'i yapılmış olarak, ikincisi geliştirilmiş stereo ve dört video eklenmiş olarak DualDisc formatında ve son olarak 2009'da The Chronic Re-Lit adıyla ve 30 dakikalık bir röportaj ve yayınlanmamış yedi parça içeren bir DVD ile birlikte. == Parça listesi == == Listeler == == Yapım ekibi * Dr. Dre – vokal, klavye, prodüksiyon, davul programlama, mix

*

Snoop Doggy Dogg – vokal

*

Lady of Rage – vokal

*

Warren G – vokal

*

The D.O.C. – söz yazımı

*

RBX – vokal

*

Nate Dogg – vokal

*

Dat Nigga Daz – vokal, davul programlama

*

Kurupt – vokal

*

Suge Knight – idari yapımcılık == Notlar == == Referanslar * Dış bağlantılar * The ChronicDiscogs

*

RapReviews: "Back to the Lab" Series — By Jesal Padania

*

Parents' Weekend with Dr. Dre: The ChronicThe Yale Herald

Kaynaklar

Vikipedi

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.

Houston Chronicle
7 yıl önce

The Houston Chronicle, Houston, Teksas merkezli, ABD'de yayımlanan broadsheet formatında günlük gazete. The Houston Chronicle, 1901 yılında Houston Post'un...

Put You On The Game
7 yıl önce

numarada yer aldı. The Game bu şarkıda birçok ünlü isimden ve albümden bahsetmektedir: The Chronic, N.W.A., "Purple Haze", Makaveli, The Notorious B.I.G...

San Francisco Chronicle
7 yıl önce

The San Francisco Chronicle, Amerika Birleşik Devletleri'nde 1865 yılından bu yana yayımlanan günlük gazete. San Fransisco, Kaliforniya merkezli gazete...

Let Me Ride
7 yıl önce

"Let Me Ride", Amerikalı rapçi ve yapımcı Dr. Dre'nin The Chronic albümünde yer alan bir parçadır. Parça, albümün üçüncü single'ı olarak 1993'te piyasaya...

Nuthin' but a 'G' Thang
7 yıl önce

"Nuthin' but a 'G' Thang", Amerikalı rapçi ve yapımcı Dr. Dre'nin The Chronic albümünde yer alan bir parçadır. Snoop Doggy Dogg ile düet olan parça, albümün...

Tha Dogg Pound
7 yıl önce

çıkardığı The Chronic albümüne de destek verirken, Snoop Dogg'un ilk albümü olan Doggystyle ve 1994 yılında çıkan Murder Was The Case ve Above the Rim adındaki...

Doggystyle
3 yıl önce

90'ların en parlak albümlerinden biri olarak da kabul edildi. Aynen The Chronic gibi, Doggystyle 'da kendine özgü havasıyla G-funk tarzının duyulup daha...

The Source (dergi)
7 yıl önce

Certificate – Ice Cube The Chronic – Dr. Dre Enter the Wu-Tang (36 Chambers) – Wu-Tang Clan Ready to Die – The Notorious B.I.G. The Infamous – Mobb Deep...