Tarasca devleti (Nahuatl: Michoacán), Kolomb öncesi Amerika'da Orta Meksika bölgesindeki devlettir. Devlet yaklaşık olarak bugünkü Meksika'nın Michoacán eyaleti sınırlarına karşılık gelir. İspanyol istilası döneminde Mezoamerika bölgesinde Azteklerden sonra en büyük ikinci devletti.
14. yüzyıl başlarında kurulan devlet 1530 yılında bağımsızlığını yitirmiş ve İspanyol İmparatorluğunun boyunduruğuna girmiştir. Devletin Nahuatl dilindeki Michoacán olan adının anlamı Balığı olaların yeridir. Taracsalıların dili olan Purépecha dilinde devletin ismi Iréchecua Tzintzuntzánidir. Tarasca devletinin halkı çoğunlukla etnik Purépecha olsa da zamanla asimile edilen Nahua, Otomi, Matlatzinca ve Chichimec kabileleri de mevcuttu. Devletin yapısı ilk dönemlerde ekonomik olarak bağlı devletçikler şeklindeyken ilerleyen dönemde idare merkezileşmiş ve cazonci adı verilen sıkı kontrol mekanizması kurulmuştur. Tarasca devleti başkenti Pátzcuaro Gölü kıyılarındaki Tzintzuntzan kentidir.
Tarasca devleti Azteklerle çağdaştır ve bu iki devlet arasında çok sayıda muharebe yaşanmıştır. Azteklere yenilmeyen Tarasca devleti bu devletin kuzeybatıya doğru yayılmasına engel olmuş, sınırlarını çeşitli tahkimatlarla korumayı bilmişlerdir. Bu anlamda sınırları tanımlı ilk gerçek Mezoamerika devleti sayılmaktadır. Görece yalıtık konumundan ötürü kültürel anlamda özgün bir yerde bulunan uygarlı araç gereç, süs ve silah yapımında metal kullanan çok az sayıdaki Mezoamerika uygarlığından birisidir.