Tarihçe
15. Yüzyıl
Pierre Belon (1517-1564)`un Doğu Akdeniz Gezisi ile 16. yüzyılda İstanbul`a gelmiş ve Amasya`ya gitmiş üç Avrupalı bilginin O.G. Busbecq, W.Quackelbeen ve H.Dernschwam) bitki bilimi gözlemleri ve Leonhart Rauwolff (1535-1596)`ın Doğu Akdeniz Gezisi, Türkiye Biteyi ile ilgili ilk kayıtları içerir.16. Yüzyıl
Sırasıyla George Wheler (1650-1724), J.Pitton de Tournefort (1656-1708), G.Antoine Olivier (1756-1814), J.C.Bauxbaum (1693-1730), J.Sibthorp (1758-1796), P.B.Webb (1793-1854), R.Aucher-Eloy (1792-1838), T.Kotschy (1813-1866), R.Grisebach (1814-1879), E.Boissier (1810-1885),Wiedemann, Pinard, Pavillon, Calvert, Heldreich, E.Koch (1809-1879), C.Clementi (1812-1872), P.Tchitatcheff (1812-1872), B.Balansa, (1825-1891), E.Bourgeau (1843-1877), H.K.Haussknecht (1838-1903), J.Bornmueller (1862-1948), H.Handel-Mazzetti (1882-1940) Türkiye Biteyine katkıda bulunan yabancı bitki bilimcilerdir. Osmanlılarda modern bitki bilimi eğitimi 1839`da Hükümdarlık Hukuksal Tıp Okulu Mekteb-i Tıbbiye-i Adliye-i Şahane ile başlamıştır.17. Yüzyıl
Evliya Çelebi 17. yüzyılda yaşamış ve 10 ciltlik gezi defterinde birçok bitki bilimiyle ilgili kayıtlar vermiş, gezdiği yerlerin bitki örtüsü ve yetiştirilen tarım bitkileri hakkında önemli bilgiler vermiş bir Türk gezginidir. Seyehatnamesinde Trakya ve Anadolu`dan 30 ağaç, 35 meyve, 10 tahıl ve baklagil, 15 sebze, 30 çiçek, 8 yabani ot adı vardır.18. Yüzyıl
Yaklaşık yüz yıl öncesine kadar Türk bitki bilimciler gerçek bitki bilimi çalışmaları ile ilgilenmemişler, genellikle tıpsal ve ekonomik bitkiler üzerinde eserler bırakmışlardır. Yine o dönemlere ait araştırıcılardan Hekimbaşı Mustafa Behçet Efendi, Dr.C.A.Bernard (1808-1844), Salih Efendi (1816-1895), Mehmet Ali Paşa (1837-1914), Esad Şerefeddin Köprülü (1866-1942), Şerafettin Tevfik Tertemiz (1879-1957) sayılabilir. Cumhuriyet dönemi bitki bilimi çalışmaları ise 1933 yılındaki üniversite iyileştirmesi ile başlar. Bu dönemdeki bitki bilimi çalışmaları artık üniversiteler tarafından yürütülmüş ve geliştirilmiştir. Bu yıllarda Alman bitki bilimcilerin etkinliği büyüktür. Ankara`da K.Krause, İstanbul`da A.Heilbornn ile başlayan ve ilk kurulan kurutulmuş bitki derlemleriyle gelişen bitki bilimi çalışmaları Ankara`da Kadri Ahmet, Hikmet Birand, S.Kuntay, Haydar Bağda, K.Mıhçıoğlu, Baki Kasaplıgil, Kamil Karamanoğlu, İstanbul`da M.Başarman, L.Brauner, Nebahat Yakar, Sara Akdik, Turhan Baytop, Asuman Baytop, Hüsnü Demiriz, İzmir`de Yusuf Vardar, Necmi Zeybek ve Erkuter Leblebici ile ile devam etmiştir.Türkiye Biteyinin yazılmasında büyük emekleri olan araştırmacılar:
E.Boissier (1810-1885)
A.Huber-Morath (1901-1990)
P.H.Davis (1918-1992)`dir.
Floristik yapı
Türkiye, topografik yapı ve iklim özelliklerinin farklılığından dolayı 3 floristik bölgeye ayrılır. Bunlar;- Avrupa - Sibirya flora bölgesi
Öksin ve Kolşik flora olmak üzere 2 bölüme ayrılır. Kolşik flora sırasıyla Ordu, Giresun, Trabzon, Rize, Artvin, illeri ile devam eden kısmı kapsarken, batıda, geride kalan kısım Öksin alt flora bölümüne dahil edilir.
- Akdeniz flora bölgesi
- İran - Turan flora bölgesi
- Batı Asya Alt Bölgesi
- Mezopotamya Alanı
- Orta Anadolu Alanı
- Doğu Anadolu- İran Alanı
- Hirkaniyen Alanı
- Turan veya Aralo-Kaspiyen Alanı
- Türkistan Alanı
- Kuzey Blücistan Alanı
- Batı Himalaya Alanı
- Orta Asya Alt Bölgesi
- Moğolistan Alanı
- Tibet Alanı
- Dzungaro-Turan Alanı