Reclusive
Reclusive
Reclusive İngilizce anlamı ve tanımı
Reclusive anlamları
- (a.) Affording retirement from society.
Reclusive tanım:
Kelime: re·cluse
Söyleniş: 're-"klüs, ri-'klüs, 're-"klüz
İşlev: adjective
Kökeni: Middle English, from Old French reclus, literally, shut up, from Late Latin reclusus, past participle of recludere to shut up, from Latin re- claudere to close -- more at CLOSE
: marked by withdrawal from society : SOLITARY
- re·clu·sive
/ri-'klü-siv, -ziv/ adjective- re·clu·sive·ly adverb
- re·clu·sive·ness noun
Reclusive ile eşanlamlı (synonym) kelimeler
Cloistered, Recluse, Secluded, Sequestered, Withdrawn,Reclusive
İngilizce Reclusive kelimesinin İspanyolca karşılığı.adj. solitario
Reclusive
İngilizce Reclusive kelimesinin Fransızca karşılığı.adj. réclusif; solitaire
Reclusive
İngilizce Reclusive kelimesinin Almanca karşılığı.adj. einsiedlerisch
Reclusive
İngilizce Reclusive kelimesinin İtalyanca karşılığı.agg. solitario
Reclusive
İngilizce Reclusive kelimesinin Portekizce karşılığı.adj. solitário; privar-se
Reclusive
İngilizce Reclusive kelimesinin Flemenkçe karşılığı.bn. teruggetrokken; alleenstaand
Reclusive
adj. living in seclusion, living apart from society; living in isolation for religious reasons adj. reclusive, living in seclusion, living apart from society; living in isolation for religious reasonsBu konuda henüz görüş yok.