Klasik trombon eğitimi ile çelişen abartılı trombon çalma teknikleri yüzünden bazılarınca eleştirilse de, 1970`lerden beri, yenilikçi, renkli düşünceleri ile caz dünyasını canlandıran çalgıcılarından biri olarak görülür. Trombona, homurtulu, hırlamalı, bozuk seslerle can veren Anderson, zaman zaman alto trombon, sürgülü borazan ile vurgulu çalgılar da çalar.
Anderson birçok çalışmasında, özellikle ``Alligatory Band`` ile ``Slickaphonics`` topluluklarıyla olanlarında, şarkı da söyler. En bilinen çalışmaları arasında, 1996`da ``Alligatory Band`` topluluğu içinde yayınladığı ``Don`t Mow Your Lawn`` ("Çimenliğini Biçme"), daha alışılagelmiş caz parçalarından oluşan (yine ayni toplulukla, 1996`da yayınladığı) ``Heads and Tales``, hepsi de trombonculardan oluşan ender topluluklardan ``Slideride`` içinde 1994`de yayınladığı ``Slideride`` sayılabilir.
Uzunçalarları
- ``Harrisburg half life`` (1980) (Moers)
- ``Right down your alley`` (1984) (Soul Note)
- ``Humatonic energy`` (1984) (Teldec)
- ``Old bottles, new wine`` (1985) (Enja)
- ``You be`` (1985) (Minor Music)
- ``It just so happens`` (1987) (Enja)
- ``Blues bred in the bone`` (1988) (Gramavision)
- ``What because`` (1989) (Gramavision)
- ``Wishbone`` (1990) (Gramavision)
- ``Every one of us`` (1992) (Gramavision)
- ``Don`t mow your lawn`` (1994) (Enja)
- ``Azurety`` (1994) (hatART)
- ``Big band record`` (1994) (Gramavision)
- ``Cheer up`` (1995) (hatART)
- ``Azurety`` (1994) (hatART)
- ``Heads and tales`` (1995) (Enja)
- ``Slideride`` (1995) (hatHUT)
- ``Funkorific`` (1998) (Enja)
- ``Where home is: Ray Anderson`s pocket brass band`` (1999) (Enja)
- ``Bonemeal`` (2001) (Raybone Music)