Pınarbaşı

Kısaca: Pınarbaşı ilçesi, ilk olarak 1861 yılında Sultan Abdülaziz zamanında Aziziye adıyla Sivas Vilayetine bağlı bir kaza merkezi olmuştur. Bu tarihten önceki idari taksimattaki yeri hakkında tarihi kayıtlarda her hangi bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak ilde tarihi eserlerden birçok devlet ve uç beyliklerinin sınırları içerisinde kaldığı bu beylikler arasındaki mücadelelere sahne olduğu anlaşılmaktadır. ...devamı ☟

Pınarbaşı Haritası

PINARBAŞI, esk. Aziziye, İç Anadolu bölgesinde (Yukarı Kızılırmak bölümü, Kayseri ili) ilçe merkezi kasaba; 9 263 nüf. (1970). Maraş-Kayseri yolunun Malatya-Kayseri yoluyle birleştiği yerin yakınında; yüksl. 1 520 m. Kasabanın yükseltisi, Cum­huriyet meydanından güneye doğru hafif­çe artar ve güneydeki sırtlara tırmanan ma­hallelerde 1 600 m’ye ulaşır. Planlı olarak kurulan kasabanın cadde ve sokakları bir­birini çok yerde dik olarak keser. En önemli caddesi doğu-batı doğrultusunda uzanan çarşının bulunduğu Kayseri caddesidir. Kasaba bugünkü adını yakınındaki ta­bii kaynaktan alır. —Pınarbaşı ilçesi, 3 328 km2; 51 619 nüf. (1970). Merkez, Kaynar, örenşehir (Viranşehir) ve Pazarören bucak­ları; 116 köy. Tahıl, iyi cins koşum hayvan­ları.

İLÇENİN TARİHİ

Pınarbaşı ilçesi, ilk olarak 1861 yılında Sultan Abdülaziz zamanında Aziziye adıyla Sivas Vilayetine bağlı bir kaza merkezi olmuştur. Bu tarihten önceki idari taksimattaki yeri hakkında tarihi kayıtlarda her hangi bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak ilde tarihi eserlerden birçok devlet ve uç beyliklerinin sınırları içerisinde kaldığı bu beylikler arasındaki mücadelelere sahne olduğu anlaşılmaktadır.

Anadolu Selçuklularının yayılma faaliyetlerine sahne olmuş bir yerdir. Pınarbaşı İlçesinin kuzeybatısında bulunan, Melikgazi adıyla bilinen ve Danişment Gazi oğullarından Emir Gazi ve ailesine ait olduğu tahmin edilen türbe ve mumyalardan, İlçenin bir dönem Danişment beyliği hükümranlığında kaldığı 1178 den sonra bu beyliğin Sultan II. Kılıçarslan'ın baskısıyla Suriye topraklarına çekilmesinden sonra Anadolu Selçuklu Devletinin egemenliğine girdiği tahmin edilmektedir.

İlçe 1861 yılında Sultan Abdülaziz tarafından Sivas iline bağlı olarak “Aziziye” adıyla kurulmuştur. İlçenin kuruluş Kanun sayısı ve tarihi ile ilgili herhangi bir kayda rastlanmamıştır. Cumhuriyetimizin ilanından sonra Şirvan Dağının eteklerindeki kaynak suyundan dolayı Pınarbaşı adını almıştır.

COĞRAFİ YAPI

İlçe İç Anadolu Bölgesinin Yukarı Kızılırmak bölümündedir. Yüzölçümü 3328 km2 olan ilçenin rakımı, ilçe merkezinde 1546 m.dir. Kayseri’ye 89 km. uzaklıkta olup, Kuzeyinde Sivas, Batısında Bünyan, Güneyinde Tomarza ve Sarız, Doğusunda Kangal ve Gürün bulunmaktadır. İlçenin merkezinden başlayarak, doğusu 2000 rakımına kadar çıkan Uzunyayla platosu ile kaplıdır.

İlçe merkezi genellikle düz alanda kurulmuş olmakla birlikte bağlı yerleşim yerleri genel olarak dağlık ve engebeli alanlarda bulunmaktadır. Dağlık ve engebeli olan ilçenin Güneydoğusunda Tahtalı sıradağları uzanır. Başlıca akarsuyu, Seyhan nehrinin bir kolu olan Zamantı Çayıdır. Zamantı, Şerefiye köyünün sınırlarında doğmakta, Tomarza sınırından geçerek Seyhan nehrine ulaşmaktadır.

Doğu Anadolu’nun ikliminin karakteri Pınarbaşı’da da hakimdir. Kışları soğuk, yazları kurak ve serindir. Yıllık yağış ortalaması metrekarede 492 kg.dır. İklim özellikleri ile değişken iklim yapısına sahip olduğundan özellikle tarım olumsuz yönde etkilenmektedir.

İDARİ YAPI

İlçe, 115 köy ve 28 mezradan oluşmuştur. Merkez, Pazarören ve Kaynar Belediyeleri olmak üzere 3 Belediye teşkilatı ile 146 yerleşim birimi bulunmaktadır.

Köyler dışında 14 mahalleden oluşan ilçe merkezi genellikle düzlükte kurulmuştur. Pınarbaşı’nın idari sınırları 1932 yılında çizilmiş olup, 1945 yılında tescili yapılmıştır.

2000 Yılı Nüfus Sayımı sonuçlarına göre merkez nüfusu 11 876, belde ve köylerin nüfusu 23 551 olup, toplam nüfus 35 427dir. Yıllık nüfus artış hızı şehir merkezinde binde 6.07, köylerde ise -44.70 olup, toplamda ise –30.10 nüfus azalması görülmektedir.

KASABA-KÖYLER - 2000 NÜFUSU Pazarören Kasabası - 1.174 Devederesi - 50 Kaynar Kasabası - 1.403 Hayriye - 121 Akpınar - 60 İnliören - 189 Alamescit - 25 Kavakköy - 135 Altıkesek - 125 Kuşçular - 89 Aşağıbeyçayır - 94 Malakköy - 338 Aşağıborandere - 145 Panlı - 244 Aşağıkaragöz - 168 Söğütlü - 87 Aşağıkızılçevlik - 83 Tahtaköprü - 94 Avşarpotuklu - 74 Tersakan - 110 Bahçecik - 273 Yeniyassıpınar - 106 Büyükgümüşgün - 285 Örenşehir - 221 Büyükgürleyen - 263 Dikilitaş - 187 Büyükkabaktepe - 110 Hilmiye - 225 Büyükkaramanlı - 225 Kaftangiyen - 101 Büyükkaramuklu - 115 Karahalka - 53 Büyükkömarmut - 228 Karakuyu - 253 Büyükpotuklu - 160 Kazancık - 120 Demircili - 336 Kırkpınar - 67 Eğrisöğüt - 60 Kurbağalık - 127 Emeğil - 152 Methiye - 241 Eskiyassıpınar - 207 Pazarsu - 119 Fakıekiciliği - 47 Saçayağı - 106 Gebelek - 174 Şerefiye - 76 Gölcük - 179 Taşlıgeçit - 50 Halitbeyören - 122 Uzunpınar - 251 İğdelipayaslı - 98 Üçpınar - 94 Karaboğaz - 210 Yahyabey - 178 Karahacılı - 93 Alagazili - 251 Kayaaltı - 303 Arslanbeyli - 679 Kılıçmehmet - 156 Artmak - 64 Kırkgeçit - 68 Avşarsöğütlü - 296 Kııldere - 152 Ayvacık - 302 Kızılhan - 206 Cinahmet - 50 Köşkerli - 16 Cinliyurt - 178 Küçükkömarmut - 50 Çakılkaya - 571 Küçükpotuklu - 53 Çaybaşı - 92 Melikgazi - 39 Çördüklü - 351 Olukkaya - 189 Dilciler - 320 Pulpınar - 60 Elmalı - 122 Solaklar - 327 Esenköy - 425 Taşlıoğlu - 76 Eskitekke - 53 Taşoluk - 63 Gültepe - 384 Yağlıpınar - 116 Han - 182 Yukarıbeyçayırı - 80 Hasırcı - 78 Yukarıborandere - 925 Hassa - 185 Yukarıkaragöz - 298 Kadılı - 159 Yukarıkızılçevlik - 38 Kaman - 423 Yusuflar - 68 Kavlaklar - 185 Akören - 120 Kayabaşı - 288 Aygörmez - 68 Kılıçkışla - 165 Beserek - 194 Kızılören - 206 Cinliören - 78 Kurttepe - 272 Çukuryurt - 71 Oğuzlar - 401 Demirciören - 120 Oruçoğlu - 49 Paşalı - 136 Tokmak - 175 Saçlı - 102 Tözgün - 370 Şabanlı - 878 Yarımtepe - 174 Yeregeçen - 93

EKONOMİK YAPI

İlçe geçmişten bu yana önemli bir hayvancılık merkezidir. 1950’li yıllara kadar ilçe halkı at yetiştiriciliği yapmıştır. Ancak, Ordunun motorize olmasıyla atçılık yerini Koyun ve Büyükbaş hayvan yetiştiriciliğine bırakmıştır. Ancak iklim şartları itibariyle at yetiştirmeye oldukça uygun olan bu yörede son yıllarda saf kan İngiliz yarış atları yetiştirilmeye başlanmıştır.

Son yıllarda hayvancılıkta; besicilik, koyunculuk ve süt inekçiliğine ağırlık verilmektedir.

Ayrıca ilçede en önemli ekonomik varlıklardan biri de su kaynaklarıdır. İlçedeki sular özellikle alabalık yetiştiriciliği için oldukça elverişlidir.

Buğday, Arpa, Çavdar, Pancar, Nohut, K.Fasulye, Y.Mercimek, Patates, Yonca ve Korunga üretimi yapılmaktadır. Bunun yanı sıra Büyükbaş hayvan, Küçükbaş hayvan üretimi de önemli yer tutmaktadır. Hayvancılık genelde süt besiciliği üzerine gelişme eğilimi göstermektedir. Günlük süt üretimi 100 ton civarındadır. Ayrıca Hilmiye köyünde 1 deve kuşu çiftliği mevcuttur.

İlçedeki mevcut sanayi tesisleri; 3 Un Fabrikası, 1 Halı Fabrikası, 1 Mermer Fabrikası, 1 Et Entegre Tesisi (Kapalı), 1 Kaynar Kasabası T. Kalkınma Vakfı’na ait süt işletme tesisi, 8 Alabalık üretme çiftliği, 3 Krom madeni işletmeciliği mevcuttur. Mermer üretimi de yapılmaktadır. Karakuyu Köyünde 2000 yılında Tarımsal Kalkınma Kooperatifi kurulmuştur.

İlçede Organize Sanayi Bölgesinin yer seçimi yapılmış olup, kurulma aşamasındadır.

İlçe merkezinde ve Köylerindeki birçok evde halı ve kilim tezgahları mevcuttur. Buralarda özel sektör adına halı ve kilim dokunmaktadır.

SOSYAL YAPI

İlçe merkezi 1687, belde ve köyler 5685 haneden oluşmuştur. Merkezde toplam 120 kamu konutu bulunmaktadır.

Köylerdeki konutlar taştan yığma yapı özelliğindedir. Pınarbaşı’nda Vatandaşlar arasında sosyal gerilimler yoktur. Devletle vatandaş arasındaki ilişkiler iyi düzeydedir. İlçede tiyatro, sinema gibi kültürel etkinliklerin yapılabileceği yerler bulunmamaktadır. İlçede amatör futbol liginde faaliyet gösteren bir spor kulübü ve bir futbol sahası vardır. İlçede okuma yazma oranı % 93 ’tür.

İlçe sürekli göç vermektedir. Bunun nedeni yeterli istihdam sahasının olmaması ve eğitimle ilgili eksiklikler göçün başlıca sebepleridir. İlçe Halk Kütüphanesi Özel İdare binasında faaliyetlerini sürdürmektedir.

Sanayisi gelişmediğinden, ilçe genelinde işsizlik fazla olup, bu durum ilçeden dışarıya göçün en önemli nedenlerinden birini oluşturmaktadır.

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.