Prizren

Prizreni ilk kez bu yaz gordum ve cok begendim.Gercekten kendimi turkiyede gibi hissettim ama cocuklugumun Turkiyesi 1970 li yillar gibi...Fazla yapilasma yok hemen hemen o eski doku korunmus(umarim Turkiye gibi olmaz).Insanlar cok icten samimi ve cagdas,geleneklerine bagli ama asla yobaz degiller.Stres yok ,insanlar hemen hemen ayni sartlarda yasiyor,yani yasam bicimlerinde turkiyedeki gibi ucurumlar yok.Kendimi orda huzurlu ,mutlu ve coskulu hissediyorum.Prizreni ,daha dogrusu Kosovayi cok seviyorum

Yine ben ,Prizrenli diye alelacele rumuz yaziverdim ama prizrenli degilim.Ankaraliyim,"Prizren sevdalisi"demek daha dogru olur Prizrende doga ile icice bir yemek yemek istiyorsaniz sadece kus seslerini ve su sesini duyabileceginiz dag yoluna gideceksiniz Biz o yola arkadaslar arasinda Recen yolu diyoruz.Bu yolu bastan basa gecerken her kesitinden ayri bir tat aliyor insan,Prizrenden girisi muhtesem zaten kayalarin altindan kivrila kivrila gecmek sanki bilim kurgu filmindeki sahneler gibi heyecanlandiriyor,tepeye dogru tirmanirken yesilliklerin arasindan dere boyunca ama dere kodundan yukarda bir taraftan yogun bir yesillik icindesiniz ama tepelere tirmandikca sanki butun daglar onunuze seriliyor muthis bir ufuk ve ferahlik .Ama aksam uzeri geciyorsaniz pembelesmis gokyuzunun agaclar uzerinde yarattigi farkli bir renk cumbusu ile karsilasiyorsunuz.Sonra tepeye variyorsunuz iste orda oldukca kirlenme var ''buraya gelince icim buruluyor.Tam tepedesiniz heryeri goruyorsunuz.Sonra diger tarafa devam ettiginizde ormanin icine giriyorsunuz ormanin yararcasina otomobille gecmek ayri bir keyif ,tabi yeryer akan derelerin sesinidinleyip akisini gorebiliyorsunuz.asagi dogru inerken sirp koylerinden geciyorsunuz pencerelerini sardunyayla donatmis sirin koyler bunlar,ve tabi agaclarin yanisira tarlalar var.yol kenarlarindaki yada tarla sinirlarindaki sarili morlu ,beyaz ,pembe kir ciceklerinin olusturdugu renk zenginligini kesinlikle yasamak gerek.Bu yoldan devam edince Makedonyaya giden ana yola kavusuyorsunuz. Prizrenle ilgili izlenimlerim tabiki bu kadar degil,her kosesi her kesiti ayri bir zenginlik.Sakin fotograf makinenizi almadan gitmeyin

selam kardeşlerim..ben prizrene gitmek istiyorum ..1 hafta kadar kalmayı düşünüyorum...Allah aşkına ne kadar para ya ihtiyaç var..nerede kalınır...ne yenir ne içilir...Orada kız arkadaşım var ve ben onu çok seviyorum..Lütfen bana yardım edin..msn adresim : [email protected]

slm bende prızrende 9 ay kaldım harıka tarıhı bır turk kentı keske bıdaha gormeye gıtsem gercı kosovada basmadık toprak bırakmadımda ama pırızren gercekte turk tarıgını tasıyan gercek bır turk kendı hıc unutamıyorum harıka gınlerım gectı selamlar tum prızren halkı

bir prizrenli olarakkk dunyaya yeniden gelsem nerde yasamak istedigimi sorsalar yine prizren yine prizrennn:)

Prizren, beni kendine aşık eden nadir yerlerin başında geliyor. bu yıl Orhangazi Belediyesi ve Malişeva Belediyeleri arasındaki kardeşlik protokolünün imzalanması için gönül diyarımızda çok ayrı bir yeri olan Kosovaya gidince mecnunun Leylaya tutulması gibi Prizren''e tutuldum. o tarifi imkansız bir aşk gibi içimi yakıyor. Şadırvan, KALE VE Prizren''e üstten bir bakış... kelimelerin durduğu ve donduğu sayılı zaman dilimi.. şarkıda dendiği gibi Oy Kosova anam benim... evet oy Prizren yarim benim. saygı ve muhabbetlerimle 3. GÖZ GAZEDTESİ İMT.SHB. İRFAN AYDIN ORHANGAZİ / BURSA www.ucuncugoz.net

Avrupa’nın ortasında Türk Mührü Osmanlı- Türk tarihinin Avrupa ayağı denilince akla ilk gelen Tuna ve Kosova olur. Bu iki unsur Türk milletinin gönül diyarında çok farklı manevi unsurları da beraberinde taşır. Hayatında hiç Kosova’ya gitmemiş birisi için bile Tuna ve Kosova öz vatan gibidir. Bu can yurtlar Milletimizle öylesine özdeş olmuşlar ki sorsan Kosova nerede diye, önce Türkiye’nin bir şehri akla gelir. Bağımsızlığına yeni kavuşmuş olan kardeş ülke Kosova’nın Malişeva Belediyesi ile kardeşlik protokolü imzalayan Orhangazi Belediyesi delegasyonu adına ilçemizden seçkin bir heyetle yaptığımız neşeli ve heyecanlı yolculuğun ardından vardığımız Prizren şehri adeta bir güneş gibi içimizi aydınlattı. Kafilenin tamamı gördükleri manzara karşısında gül bahçesine düşmüş bir bülbül edasıyla Prizren şehrinin muhabbet deryasına daldılar. Her bir yanı Türk mührü ile damgalanan Prizren’de Müslüman Türk olmanın huzur ve gururunu yaşayan kafilemiz, bir anda Bursa’nın Muradiye semtinde kendilerini hissettiler. Kafile rehberimiz Saad’a sadece yanımızda can yoldaşı olma görevinin düştüğü Prizren’de herkes Türkçe konuşup halleşiyor. Her bir yanında Osmanlı eserleriyle adeta ben buradayım. Ruhum Türk, özüm Türk, benliğim Türk. Ben Türkoğlu Türk şehriyim diyor. Prizren, İlahi Kelimetullah uğruna at üstünde bimbir çile kapısına dayanan akıncılarla öylesine bütünleşmiş bir hal sergiliyor ki değil yüzlerce yıl, binlerce yıl geçse serhat şehri olmaktan vazgeçmeyeceğim diyor. Camisiyle, Tekkesiyle, çeşmesiyle ve de daha da önemlisi can yoldaşı gönülleriyle Prizren, ekibimizi adeta ışığın ateş böceklerini kendine çektiği gibi, etrafında pervane eyledi. Öyle ki gecenin bir saatinde bile program bitse mutlaka Prizren’e uğrayıp, bir yorgunluk kahvesi ya da meşhur şelale suyu içerek kendine gelen ekibimizin tamamı Prizren’de suya kavuşmuş bir balık gibi huzura kavuşuyordu. Günün yorgunluğundan hiç dem vurulmayan bir yer varsa o da Prizren’di. Gönül karargâhını kurduğumuz Prizren, yolculuk boyunca Mecnun olan gönüllere Leyla oldu. Bülbüle Gülşen, canlara canan, dertlere derman oldu. Kosova Avrupa’nın kalbinde, Prizren de Kosova’nın yüreğinde Müslüman Türk mührü olarak ebediyete kadar yaşayacak bir can konağı… 3.Göz Gazetesi www.ucuncugoz.net

@ prizrenli Tarih Biz ziyaretçi olduğunuzdan dolayı buralarda kendinizi mutlu ve coşkulu hissetmeniz gayet normal. Ancak burda stres yok diye birşey yok.İşsizlerin oranına bakarsanız,tam olarak ne demek istediğimi anlarsınız. Tarihi eserler ile zengindir burası evet.Ama yaşam şartları pek iyi sayılmaz.