Post Modernizm Eleştirisi

Kısaca: 20. yüzyılın son çeyreğinde ­sosyal bilimlerde ve özellikle de felsefe­de oldukça etkili olan postmodernizmin sadece eleştirdiği, yıktığı, kuşkuculuğu ve yumuşama nedir bilmez olumsuz tavrı nedeniyle tenkit edilmesi. ...devamı ☟

20. yüzyılın son çeyreğinde ­sosyal bilimlerde ve özellikle de felsefe­de oldukça etkili olan postmodernizmin sadece eleştirdiği, yıktığı, kuşkuculuğu ve yumuşama nedir bilmez olumsuz tavrı nedeniyle tenkit edilmesi.
Buna göre, postmodernizm her şeyden önce sadece eleştiriyi ve başkaldırıyı kutsa­dığı, salt olumsuz bir tavır sergilediği için eleştirilmiştir. Normatif bir çerçeveden, sağ­lam bir ilkeden,. hakiki bir adalet yorumun­dan yoksun eleştiri, postmodernizme yöne­lik hücuma göre, bütün ayırımları ortadan kaldırır, ezenle ezilen, tahakküm edenle edi­len arasında hiçbir fark gözetemez. Böyle bir ilkenin yokluğunda postmodernizmin sergilediği koşulsuz farklılık politikası bir­takım güçlüklerle karşı karşıya kalır. Tenki­de göre, sadece evrenselliğin reddi veya farklılığa saygıdan tutarlı bir politika türet­mek mümkün değildir.

Buradan da anlaşılacağı üzere, postmo­dernizm pozitif bir siyaset görüşü olmadığı, onun politik gündemi belirsiz kaldığı gerek­çesiyle eleştirilmiştir. Bu bağlamda, o salt yıkıcı olduğu ve herhangi bir sosyal, politik ve etik sistemi müdafaa edebilmek için hiç­bir temel sağlayamadığı ve dolayısıyla sos­yal değişmeye ciddi bir taktı getiremediği için eleştirilmiştir. Belli bir politikaya bağ­lanmayı kendisine yasaklayan postmoder­nizm, bu tavrıyla varolan güce dayalı baskı­cı rejimlerin muhaliflerini silahsız bıraktığı için tenkit edilmiştir. Bu görüş açısından bir siyasete bağlanmak veya etkin bir politik an­gajman için geçerli hiçbir neden bulama­mak, satükonun kabulüne ve hatta meşrulaş­tırılmasına götürün. Dahası, postmodernizm, kuşkuculuğuyla kaba kuvvet ve adalet ara­sındaki ayırımı bulanıklaştırdığı ve faşizme entellektüel teselli ve destek sağladığı için eleştirilir.

Ve nihayet, postmodernizm entellektüel­lerin imtiyazlı konumlarını korumaya yöne­lik bir son savunma çabası olanak değerlen­dirilmiştir. Buna göre, o, kültürel arenadaki geleneksel temellerini ve imtiyazlı konum­larını koruma telaşına düşen entellektüellerin son ve umutsuz bir manevrasından, her şeyi kendileriyle birlikte ateşe atma teşebbüslerinden başkası değildir.

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.