Organic
1. anlamı s. örgensel, organik; yaşayan, canlı; tıp organizmayı etkileyen (hastalık); kimya karbon bileşiklerine ait; kalıtımla geçen, doğuştan, yapısal. organic chemistry organik kimya. organic disease organik hastalık. organic law anayasa. organic substan.2. anlamı organik.