Occasion
1. anlamı (i.), (f.) fırsat, münasebet, vesile, elverişli durum; sebep, hal, durum; Iüzum, gereklik; (f.) vesile olmak, sebep olmak. on occasion ara sıra, fırsat düştükçe. take the occasion durumdan faydalanmak. ,sebep/durum/sıra/fırsat,xyz sebep ol.2. anlamı fırsat. münasebet. vesile. özel olay. önemli gün. neden. uygun zaman. sıra. durum. hal. gerek. lüzum. ihtiyaç. icap.