Nevrûziyye, Divan şairlerinin doğanın uyanışı ve bahar bayramı görülen Nevruz günü, devrin yöneticilerine sundukları methiye olup, ilk İslâm devletlerine kadar uzanan eski bir gelenektir.
Osmanlı döneminde de Nevruz gününde şairlere hediye vermek oldukça yaygındı. Âşık Çelebi, padişaha sunduğu nevrûziyyelere karşılık 2.000 akçe aldığını ve bu miktarın bir yıllık geçiminin önemli bir kısmını oluşturduğunu kaydeder.