Türkçe Bilgi: Nesai

Nesai büyük hadis ve fıkıh alimi. Künyesi Ebu Abdurrahman; ismi, Ahmed bin Şuayb bin Ali bin Sinan bin Bahr bin Dinar'dır. İmam-ı Nesai diye Ünlüdur. Aslen Horasan'ın Nesa şehrindendir. 830 (H. 214) yılında orada doğdu. 915 (H.303)te Filistin'in Remle şehrinde vefat etti. Mekke'de vefat ettiği veya Hariciler tarafından şehit edildiği de bildirilmektedir. Hadis ilminde imamdı, yani üç yüz binden fazla hadis-i şerifi ravileriyle birlikte ezbere bilirdi. Yazdığı Sünen-i Sagir'i, Kütüb-i Sitte adı verilen altı büyük hadis kitabından biridir. Hadis ilminde rumuzu sin (s)'dir.

İlim tahsiline Horasan'da başlayan İmam-ı Nesai; Irak, Şam, Mısır, Hicaz (Mekke ve Medine) ve Cezire (bugünkü Cizre civarı) alimlerinden ders aldı. Mısır'da yerleşti. On beş yaşında Kuteybe bin Said'e talebe olup, bir sene iki ay yanında kaldı. İshak bin Rahaveyh, Hişam bin Ammar, isa bin Hammad, Hüseyin bin Mansur Sülemi, Amr binZürare, Muhammed bin Nasr-i Mervezi, Süveyd bin Nasr, Ebu Kureyb, Muhammed bin Rafii, Ali bin Hucr, Ebu Yezid Cermi, Ebu Davud Süleyman Eş'as, Yunus bin Abdila'la, Muhammed bin Geylan ve daha birçok alimden ders aldı. Onların bir çoğundan hadis-i şerif dinledi ve rivayet etti.

Hadis ilminde zamanının bir tanesi olan İmam-ı Nesai, Mısır alimlerinin en fakihiydi. Haramlardan sakınmakta ve ibadetlere düşkünlükte eşi yoktu. Her yaptığı iş, her söylediği söz, Allahü tealanın rızası içindi. İmam-ı Nesai'nin hadis-i şerif rivayetinde ravilere koyduğu şartlar, Buhari ve Müslim'den daha sıkıydı. Hadis ravilerinin güvenilir olup olmamasındaki tesbitlerine bütün alimler itibar ederlerdi.

İmam-ı Nesai hazretlerinden; Ebu Bişr Devlabi, Ebu Ali Nişaburi, Hamza bin Muhammed Kesasi, Ebu Bekr Ahmed bin İshak, Muhammed bin Abdullah bin Hayyuye, Ebü'l-Kasım Taberani, Fakih Ebu Cafer Tahavi ve daha birçok alim ilim tahsil edip, hadis-i şerif rivayet etti.

İmam-ı Nesai hazretleri, ilk önce yazdığı Sünen-i Kebir'inde, hadis-i şeriflerin kaynakları ve toplanması hakkında bilgiler verip, şartlarına uyan hadis-i şerifleri yazdı. Zamanın valilerinden birinin; “Kitabındaki hadis-i şeriflerin hepsinin sıhhat derecesi aynı mıdır?” sorusu üzerine, yeniden seçmeler yaparak, Sünen-i Kebir'i kısalttı. İsnad edilen ravilerine, alimlerin itiraz ettikleri hiçbir hadis-i şerifi almadı. Bu eserine, kendisi Müctena adını vermesine rağmen Sünen-i Sagir adıyla Ünlü oldu. Şimdi, daha çok Sünen-i Nesai adıyla bilinmektedir. Bu kıymetli eser, altı Ünlü hadis kitabından biri olarak Müslümanların baş tacı oldu.

İmam-ı Nesai hazretleri, ömrünün sonuna doğru Şam'a gitti. Orada hazret-i Ali'yi kötüleyen haricilerden bazı kimseler gördü. Bunun üzerine hazret-i Ali ve Ehl-i Beyt-i Nebevi'yi öven Kitab-ül-Hasais fi Fadli Ali bin Ebi Talib ve Ehl-i Beyt adlı eserini yazdı. Bu eserindeki hadis-i şeriflerin çoğunu Ahmed bin Hanbel hazretlerinin rivayetlerinden aldı. Bu kitabını niçin yazdığını bilmeyen bazı kimseler; “Şeyhayn'ın yani Ebu Bekr ve Ömer'in (radıyallahü anhüm) üstünlüklerini niçin yazmadın?” dediler. Bunun üzerine; Fedail-üs-Sahabe adlı Eshab-ı kiramın (radıyallahü anhüm) üstünlük ve faziletlerini anlatan kitabını yazdı, Müsned-i Ali, Müsned-i Malik ve Duafa ve'l-Metrukin adlı kitaplar, onun pek kıymetli eserleri arasındadır. Sonuncusu, basılmıştır.

İmam-ı Nesai hazretlerinin Sünen-i Sagir'inde rivayet ettiği hadis-i şeriflerden bazıları:

Besmele ile başlanmayan mühim işlerde, hayır ve bereket bulunmaz.

Allahü teala bu dini, ahiretten nasibi olmayan kimselerle de kuvvetlendirir.

Allahü teala üç kişiye buğzeder. Bunlar; yaşlandığı halde zina edenler, verdiğini başa kakan cimriler ve kibirlenen fakirlerdir.

Cimrilikle iman bir kalpte toplanmaz.

Üç şeyden uzak olduğu halde ölen Cennet'e girer. Bunlar kibir, borç ve azgınlıktır.

Gördüğü iyilikleri gizleyip, gördüğü kötülükleri teşhir eden kötü komşudan Allah'a sığının.

Kaynak: Rehber Ansiklopedisi

Nesai

Nesâî

Kütüb-i sitte

Muhaddis

şafii

Sünnilik

Muta Nikâhı

Sünni kitaplar listesi

Ali