Neorealizm veya yapısal gerçekçilik, 1979'da Kenneth Waltz'un Uluslararası Politika Teorisi kitabının yayınlanmasıyla ilişkilendirilebilen uluslararası ilişkiler teorisinde bir eğilimdir. Waltz sistematik bir yaklaşımı savunuyor: uluslararası yapı devlet davranışında bir kısıtlama görevi görüyor, böylece sadece sonuçları beklenen eylem aralığına giren devletler hayatta kalıyor. Bu sistem, firmaların piyasaya dayalı bir dizi ürün ve miktar için fiyat belirledikleri bir mikroekonomik modele benzerdir.
Amerikan siyaset bilimi çerçevesinde büyük ölçüde geliştirilen neorealizm, E.H. Carr, Hans Morgenthau 'nun politik gerçekçilik fikirlerini ve Reinhold Niebuhr 'un fikirlerini katı ve pozitif bir sosyolojiye dönüştürmeyi amaçlamaktadır.